“Do you hate hard rock??? Then I guess you have never seen VENGEANCE!!!!!”. Αυτό ακριβώς αντικρίζεις με το που μπαίνεις στην σελίδα των Ολλανδών Vengeance. Και δεν έχουν και άδικο, μιας και οι γερόλυκοι του Ολλανδικού Hard Rock έχουν προσφέρει ουκ ολίγα στην παγκόσμια σκηνή του ιδιώματος με άλμπουμ που μείνανε στην ιστορία ως μικρά διαμάντια και με χαρακτηριστικότερους τίτλους τα “Take Ιt Οr Leave Ιt” και “Arabia” του 1987 και 1989 αντιστοίχως. Οι Vengeance είχαν τα πάντα που απαιτεί μια καλή Hard Rock μπάντα. Δύο πολύ καλούς κιθαρίστες οι οποίοι άκουγαν στα ονόματα Arjen Anthony Lucassen (Ayreon) και ο αποθανών Jan Somers, αλλά και φαφλατά τραγουδιστή ο οποίος τους έκανε τον βίο αβίωτο, μέχρι που πήρε πόδι από την μπάντα για ένα μικρό χρονικό διάστημα, μπόλικες ανακατατάξεις μουσικών, όμως δυστυχώς δεν μπόρεσαν ποτέ να μπουν στα μεγάλα σαλόνια του Hard Rock. To “Piece of Cake” είναι το δέκατο στούντιο άλμπουμ της μπάντας, από το 1984 που αρχικά συστάθηκαν και ακολουθεί, χωρίς έκπληξη, αυτό που πολύ καλά ξέρουν να κάνουν σαν συγκρότημα. Αγνό παραδοσιακό Hard Rock με Heavymetal-άδικη άποψη, φτιαγμένο για να καίει ηχεία αλλά και να απαλύνει πληγωμένες καρδιές με την κλασσική καψουρομπαλάντα του. Οι Vengeance προφανώς έχουν ξεπεράσει τον, άδικο κατά την γνώμη μου, θάνατο του Jan Somers και έχουν βρει φρεσκάδα και δύναμη μέσα από την κιθάρα του υιού του, Timo Somers, γνωστός και από την θητεία του με τους Delain, ο οποίος φαίνεται ότι τους έδωσε αυτό το κάτι που τους έλειπε από τις πιο πρόσφατες κυκλοφορίες τους. Το άλμπουμ είναι απίστευτα δεμένο, η παραγωγή πολύ καλή, με όλα τα όργανα να ακούγονται και τον Leon Goewie να ακούγεται σαν να έχει ξαναβρεί την νιότη του. Καλύτερα κομμάτια του άλμπουμ είναι τα “World Arena”, “Mirrors”, “Raintime” και “Back to Square One”, (η μπαλάντα που λέγαμε προηγουμένως) η οποία είναι και το πρώτο επίσημο βίντεο της μπάντας για το άλμπουμ, (λίγο κιτς αν θέλετε την γνώμη μου αλλά… τέλος πάντων). Το άλμπουμ κλείνει με ένα τραγούδι από αυτά που λες κλασσικά, το “Goodbye Mother Earth” το οποίο κινείται σε mid tempo ρυθμούς και απλά σπέρνει. Πετυχημένο άλμπουμ το οποίο κρατάει τα στερεότυπα του ιδιώματος με μια μοντέρνα χροιά και θα ευχαριστήσει όλους τους hard rockers εκεί έξω. Προτείνεται ανεπιφύλακτα.
7.5/10
Κωνσταντίνος Καραγεώργος
