Σας έχει τύχει ποτέ να βάλετε να ακούσετε ένα cd και να σας πιάσει νευρικό γέλιο ακούγοντας τους στίχους; Αυτό ακριβώς έπαθα με το Gladiator’s Tale. Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Οι Veonity είναι ένα καινούριο συγκρότημα από τη Σουηδία. Δημιουργήθηκαν το 2013 και παίζουν euro power. Φέτος κυκλοφόρησε το ντεμπούτο τους με τον τίτλο “Gladiator’s Tale”. To cd δεν είναι κακό. Η μουσική, χωρίς να έχει κάτι ιδιαίτερο έχει τον κλασσικό power ήχο. Γρήγορες κιθάρες, γρήγορα drums και πιασάρικα riffs. Η φωνή είναι λίγο πιο μπάσα και ξεφεύγει από την τύπου “Timo Kotipelto” τσιρίδα (no offense, τον Kotipelto τον λατρεύω). Και πάμε τώρα στους στίχους. Ξεκινώντας το cd δεν έδωσα και πολύ σημασία. Αλλά από ένα σημείο και μετά, ήταν αδύνατο να το αγνοήσω. Οι στίχοι είναι επικοί με πολεμιστές, μάχες, δράκους κλπ. Όλα καλά μέχρι εδώ. Όταν όμως ακούς τη λέξη “brother” 40 φόρες μέσα σε ένα μόνο τραγούδι (παίζει να έσπασαν και το ρεκόρ των Manowar σε αυτό) αρχίζεις να αναρωτιέσαι αν τα παλικάρια κάνουν χαβαλέ και το γκρουπ διακωμωδεί το είδος. Αν λοιπόν το γκρουπ είναι παρωδία των epic power συγκροτημάτων είναι σε καλό δρόμο. Όπως είπα και στην αρχή το καταδιασκέδασα. Αν όμως είναι σοβαροί, τότε φαντασία και δημιουργικότητα μηδέν. Μου έδωσε την εντύπωση, πως πήραν τους στίχους από διάφορα τραγούδια, τους ανακάτεψαν και έβγαλαν τον δίσκο. Αν θέλετε να κάνετε καινούριο συκώτι από τα γέλια το προτείνω ανεπιφύλακτα.
5/10
Λία Δαβράδου
