Τέταρτος δίσκος για τους Καναδούς Death metallers που κινούνται στα ένδοξα μονοπάτια που έχουν χαράξει οι Suffocation και Behemoth εκτός άλλων. Το όνομα εμπνευσμένο από τον μεγάλο H. P. Lovecraft, οπότε μπορείτε να φανταστείτε το σκότος που κρύβουν μέσα τους αλλά και στην μουσική τους, Death metal παίζουν να μου πεις. Όπως και να έχει, οι Necronomicon μας πετάνε 10 νέες συνθέσεις στα μούτρα μας, με πολύ tremolo picking, ατμόσφαιρα από τα πλήκτρα, κακία στα φωνητικά και μια εκπληκτική παραγωγή που εξυψώνει τις χλιαρές και όμοιες συνθέσεις. Η χρήση πλήκτρων δίνει άλλο βάθος στα κομμάτια που άλλοι θα λατρέψουν και άλλοι θα μισήσουν, προσωπικά μου άρεσε πολύ και γλυκαίνει λίγο την κακία που βγάζουν τα απανωτά riffs. Έχει και κάποια επικά σημεία, όπως το ιντερλούδιο “Celestial Being”, που σπάει την Death μονοτονία. Την χρήση ιντερλουδίων πάντα την έβρισκα έξυπνη και σε Death μου άρεσε ακόμα πιο πολύ. Οι Necronomicon είναι χρόνια στο κουρμπέτι (1988) και ξέρουν τι κάνουν. Το “Rise Of The Elder Ones” είναι ένας αξιόλογος δίσκος, όμως κάπου χάνει και μπαίνει σε μια λούπα επαναλήψεως, αλλά συνολικά είναι καλογυαλισμένος.
6/10
Τένια Λάρδα
