Τρίτο άλμπουμ για τους Ichor από την Γερμανία. Σαραντατρία λεπτά ανελέητο σφυροκόπημα, σαραντατρία λεπτά δαιμονισμένα leads, growls, υπερτεχνικά riffs, κολασμένες ταχύτητες. Σαραντατρία λεπτά χασμουρητό. Μπορεί να φαίνεται κάπως άδικος ο χαρακτηρισμός αυτός, η ακρόαση όμως φανερώνει πως είναι αρκετά κοντά στην αλήθεια. Οι Ichor δημιουργούν ένα άλμπουμ χωρίς προσωπικότητα από την πρώτη νότα μέχρι το εξώφυλλο. Η κλασσική συνταγή του τεχνικού death μεσαίας κατηγορίας κάνει ξανά την εμφάνισή της. Ταχύτητα για την ταχύτητα, τεχνική χωρίς ουσία και μουσικά μέρη παστωμένα χειρότερα και από το πρώτο τρόλεϋ που βγαίνει μόλις λήξει η απεργία, τίποτα το καινούριο δηλαδή σε σχέση με το υπόλοιπο 90% των αντίστοιχων κυκλοφοριών που παίζουν στην πιάτσα. Είναι τόσο τυπικό που κουράζει και μόνο η ιδέα ότι πρέπει να το ακούσεις ολόκληρο πάνω από μία φορά. Όσο κι αν προσπάθησα, δεν κατάφερα να ξεχωρίσω κάποιο τραγούδι. Υπάρχει τέτοια ομοιότητα στα μουσικά θέματα που στο τέλος σου φαίνεται πως πρόκειται για ένα μεγάλο τραγούδι χωρισμένο σε έντεκα κομμάτια. Πιστεύω πως και άτομα αρκετά πιο εξοικειωμένα με το συγκεκριμένο ύφος θα τα βρουν μπαστούνια με το “Depths”. Οι σώφρονες καλούνται να πάρουν τις αποστάσεις τους, οι τολμηροί ας κάνουν μια προσπάθεια με δική τους ευθύνη.
5/10
Νίκος Κεφαλίδης
[email protected]
