Πριν μερικούς μήνες είχα την τύχη να βρεθώ στο listening session για το Hall of Mirrors και η πρώτη εντύπωση που είχα για τον δίσκο ήταν πώς πρόκειται για μία δουλειά που θα εντυπωσιάσει τους death fans και όχι μόνο. Ακούγοντας ξανά τον δίσκο κατέληξα στο συμπέρασμα ότι είχα δίκιο.
Τέταρτος full length και έκτη επίσημη κυκλοφορία για την μπάντα, με όλο το μουσικό και στιχουργικό υλικό να είναι καινούριο και όχι υπολειπόμενο από παρελθόντα έτη. Οι ταχύτητες είναι ανεβασμένες σε σχέση με τις προηγούμενες δουλειές τους και συναντάμε περισσότερα μελωδικά και ακουστικά σημεία. Στο “Hall of Mirrors” οι Acid Death πειραματίστηκαν με electro, που χωρίς να αλλοιώνει το ύφος του δίσκου, δίνει ένα ξεχωριστό χαρακτήρα στα κομμάτια που εμφανίζετε. Επίσης για πρώτη φορά ακούμε και γυναικεία φωνητικά σε δίσκο των Acid Death, με την Ηλιάνα Τσακιράκη (Enemy of reality) και τη Ναντια Β. στο “Taste the Erratic” που μιλάει για κάποιον που πάσχει από μανιοκατάθλιψη και είναι ένα από τα καλύτερα κομμάτια του δίσκου.
Η ηχογράφηση και η παραγωγή έγιναν στα Devasoundz studios και η μίξη και το mastering από τον Fotis Benardo.
Μετά από την σύντομη εισαγωγή το πρώτο κομμάτι του δίσκου είναι το “Mental Slime” και η μουσική είναι old-school thrash, γιατί όπως είχε σχολιάσει ο τραγουδιστής (Σάββας Μπετίνης): “Οι παλιές αγάπες δεν ξεχνιούνται”.
Στο “Truth Revealed” με guest lead κιθάρα από τον Νίκο Μελισσουργό των Suicidal Angels, οι Acid Death μας διηγούνται την ιστορία ενός serial killer με αγγελικό πρόσωπο. Τέταρτο τραγούδι το “Life and Death” με guest μελωδικά φωνητικά από τον Jon Soti (Floating Worlds). Το “Life and Death” είναι το μεγαλύτερο και πιο περίπλοκο κομμάτι και του δίσκου. Σε αρκετά σημεία η μουσική είναι αρκετά progressive και οι εναλλαγές μεταξύ των death φωνητικών του Σάββα και της μελωδικής φωνής του Jon, είναι σαν να ακούς πραγματικά μία συζήτηση μεταξύ της Ζωής και του Θανάτου.
Το ομώνυμο κομμάτι με την electro εισαγωγή είναι αρκετά ιδιαίτερο. Έχει γραφτεί από τον Κώστα Αλεξάκη και βασίζετε στην ερμηνεία του Einstein για την τρέλα (“Παραφροσύνη: Να κάνεις το ίδιο πράγμα ξανά και ξανά και αναμένεις διαφορετικά αποτελέσματα”) και για αυτό τον λόγο στο κομμάτι υπάρχουν αρκετές λούπες. Η μουσική ακολουθεί τους στίχους και όχι το αντίθετο που γίνετε συνήθως. Guest φωνητικά από τον Μάνθο Στεργίου (Tardive Dyskinesia). Το “Hall of Mirrors” είναι και το official βίντεο της μπάντας που έχει γυριστεί σε μορφή μικρής ταινίας τρόμου (δείτε εδώ: https://www.youtube.com/watch?v=1_aWvljd7P8 )
Δεν μπορώ να μην αναφέρω και το κομμάτι “Planes of The Eternal Dead” που η μουσική του είναι ένα μικρό tribute στους Motorhead.
Ταπεινή μου άποψη και χωρίς να είμαι πολύ χωμένη στη death metal σκηνή, είναι πως ο δίσκος είναι από τις καλύτερες κυκλοφορίες του είδους, σε παγκόσμιο επίπεδο. Τα παιδιά κατάφεραν να με κολλήσουν και με αποτέλεσμα από τη στιγμή που το πήρα στα χέρια μου να έχω παρατήσει κλασσικές μου αγάπες για να ακούω το “Hall of Mirrors”.
9/10
Λία Δαβράδου
[email protected]
