Λίγα συγκροτήματα έχουν αγαπηθεί από το ελληνικό ακροατήριο όσο οι Mayfair. Ένα συγκρότημα που δημιουργήθηκε στα τέλη της δεκαετίας του 80 και γρήγορα απέκτησε ένα cult όνομα, κάτι που αναπόφευκτα θα γινόταν λόγω της πολύ καλής μουσικής που το συγκρότημα από την Αυστρία με ευκολία έμοιαζε να παράγει… Οι Mayfair δυστυχώς σταμάτησαν την μουσική τους δραστηριότητα γύρω στο 2000 αφήνοντας πίσω τους όμως παρακαταθήκη 3 καταπληκτικά άλμπουμ και ένα demo με προσωπικό αγαπημένο το “Die Flucht” του ‘96. Ευτυχώς όμως, για όλους τους φίλους της αληθινής μουσικής, εν έτει 2013 οι Mayfair επιστρέφουν με άλλο ένα διαμάντι όπως θα το χαρακτήριζα μετά από εκτεταμένη, σε σημείο να ματώσουν τα αυτιά μου, ακρόαση. Η αλλαγή στο ρυθμικό τομέα του συγκροτήματος με την προσθήκη του Jolly και του Johannes σε ντραμς και μπάσο αντίστοιχα, στην θέση των Little και Motle έχει αλλάξει τον ήχο του συγκροτήματος χωρίς όμως να χάσουν όλα αυτά που στο παρελθόν τους χαρακτήριζαν. Κατά κάποιο τρόπο ο ήχος τους έχει γίνει λίγο πιο κοφτερός, πιο στιβαρός θα έλεγα, ίσως… λίγο πιο σύγχρονος αν και αυτό που μου άρεσε πάντα με τους Mayfair είναι ότι ήταν πάντα εκτός κατατάξεως. Δεν χαρακτηρίζονται εύκολα και το prog ίσως να είναι λίγο για τους Αυστριακούς που κάνουν την μουσική να ακούγεται ως μια νέα εμπειρία. Το άλμπουμ όλο είναι μαγικό, αν μου επιτρέπεται η έκφραση, και όλα τα κομμάτια του δίσκου δένουν απόλυτα μεταξύ τους. Ως καλύτερα του άλμπουμ θα ξεχώριζα τα “Du Allein”, “Firestorm”, φυσικά το “Schlage mein Herz schlage” και το “Der Abschied”. Θα κλείσω αυτήν την κριτική λέγοντας κάτι που πάντα μου άρεσε να διαβάζω όταν ήμουν πιτσιρίκος σε μια κριτική… Ορμήξτε!!
8.5/10
Κωνσταντίνος Καραγεώργος
