Agalloch, Crown
Κυριακή 23 Αυγούστου, Κύτταρο Live Club,Αθήνα
Και αφού βρισκόμαστε στις πιο ζεστές και τελευταίες μέρες του καλοκαιριού θα μπορούσε κάποιος να πει πως Agalloch και καλοκαίρι δεν πάνε μαζί, όπως και να είναι όμως αυτό που ακολούθησε θα το θυμόμαστε για πάρα πολύ καιρό.
Στις 19:30 έφτασα έξω από το Κύτταρο, κόσμος παντού που περίμενε με ανυπομονησία να ανοίξουν οι πόρτες και ξεχυθούν σε κάθε γωνιά του μαγαζιού. Κατά τις 20:00 λοιπόν οι πόρτες άνοιξαν, με έναν ελαφρύ χαμό για το ποιος θα μπει πρώτος. Στις 20:30 περίπου τα φώτα του Κύτταρου σβήνουν επικρατεί μια ολιγόλεπτη σιωπή, ως που στην σκηνή κάνουν την εμφάνιση τους οι Crown. Το σχήμα από την Γαλλία παρουσίασε μια μείξη από sludge/doom/drone,από τον καινούργιο τους δίσκο “Natron” για ολόκληρα 40 λεπτά. Η εμφάνιση τους ικανοποιητική, όχι αδιάφορη άλλα κάπως μονότονη προς το τελείωμα.
Η ώρα περνάει και το ρολόι δείχνει 21:37,τα φώτα παίρνουν τις αποχρώσεις του μπλε και αργά αργά τώρα ανεβαίνει ο τραγουδιστής των Agalloch, John Haughm ανάβοντας αρωματικά επάνω σε ξύλο δημιουργώντας μια εκπληκτική ατμόσφαιρα όπως ακριβώς χρειαζόταν για το live που ακολούθησε. Στην σκηνή ανεβαίνουν και τα υπόλοιπα μέλη της μπάντας, όλοι ανυπομονούν να ακούσουν την πρώτη νότα από την κιθάρα του Don Anderson. Το πρώτο κομμάτι ξεκινάει όπου δεν είναι άλλο από το “Astral Dialogue”, συνέχεια έχει το “Valles Beyond Dimension” από το τελευταίο τους άλμπουμ “The Serpent & The Sphere”. Το κοινό έχει ζεσταθεί για τα καλά, αναμένει για το επόμενο κομμάτι και το “Limbs” μέσα από το δίσκο “Ashes Against The Grain” είναι το επόμενο που ακολουθεί. Οι Agalloch αποθεώνονται για ακόμα μια φορά.
Οι πρώτες λέξεις βγαίνουν από το στόμα του frontman αφιερώνοντας το κομμάτι “Dark Matter Gods” στους Septic Flesh, ενώ το old school “Of Stone,Wind And Pillor” στην Ελληνική black/death σκηνή. Σειρά είχε ίσως το αγαπημένο μου κομμάτι “Hallaways Of Enchanted Ebony” με την συνοδεία ενός floor tom όπου βρισκόταν επί σκηνής.
Ο Don Anderson πιο δίπλα έδινε το δικό σου σόου, ξεσηκώνοντας το κοινό κάθε λίγο και λιγάκι να τραγουδάει, όπου στο τέλος τα έδωσε όλα ξαπλώνοντας κάτω για τα τελευταία riffs. Ενώ το μικρό τεχνικό που τόσο ψύχραιμα αντιμετώπισε ο μπασίστας της μπάντας Jason Walton δεν πτόησε κανέναν.
Το live σιγά σιγά φτάνει στο τέλος του και οι Agalloch μας αποχαιρετούν για λίγο με το “Into The Painted Gray” και εκεί που λες αυτό ήταν ξαναβγαίνουν στην σκηνή για grand finale με το “Falling Snow” και “Plateau Of The Ages”.
Το δίωρο αυτό υπερθέαμα έχει τελειώσει, η μπάντα μας αποχαιρέτισε και φώτα της σκηνής έσβησαν, ένα ζεστό χειροκρότημα από όλους ήχησε σε ολόκληρο το μαγαζί βγάζοντας την ευχαρίστηση και την απόλαυση που μας χάρισαν. Το κοινό δεν χόρταινε να τους ακούει, ήταν ακόμα διψασμένο αλλά όλοι έφυγαν απόλυτα ικανοποιημένοι. Ελπίζουμε να τους ξαναδούμε πολύ σύντομα στην χώρας μας για ένα ακόμα απίστευτο live που μας χάρισαν. Ευχαριστούμε.
Ανταπόκριση: Άρτεμις Παπαδάτου
