Η Alexandra Zerner είναι περισσότερο γνωστή ως δάσκαλος κιθάρας, session μουσικός και support σε περιοδείες μεγάλων ονομάτων παρά για τις solo δουλειές της, οι οποίες δεν είναι και λίγες, καθώς με την παρούσα έφτασε αισίως τις τέσσερις. Ενδεικτικό είναι ότι συμμετέχει στο δίσκο ο γνωστός και μη εξαιρετέος Jeff Loomis, στο κομμάτι “Fade, Pt.3 (Here It Comes Again)”. Οι δουλειές της κινούνται κατά βάση στο instrumental progressive rock, κάτι που δεν αλλάζει ούτε τώρα.
Ο δίσκος, παρ’ όλο που δεν έχει στίχους με εξαίρεση ένα κομμάτι, είναι concept και βασίζεται σε πραγματική ιστορία στην οποία ο πρωταγωνιστής προσπαθεί να κυριεύσει τους εσωτερικούς του δαίμονες. Ο δίσκος περιέχει τρία κομμάτια, τα οποία χωρίζονται σε τέσσερα μέρη το καθένα και λειτουργεί σα μουσικό score, είναι δηλαδή φτιαγμένο για να ακούγεται ολόκληρο και όχι τμηματικά. Η Alexandra έχει παίξει τα πάντα στο δίσκο με εξαίρεση τα τύμπανα, καθώς πέρα από τα γνωστά όργανα θα βρείτε και sitar, μαντολίνο και φλάουτο. Αυτό έχει σα συνέπεια οι μουσικές επιρροές να κυμαίνονται μεταξύ διαφόρων progressive rock ακουσμάτων των 70s, όπως Camel, Jethro Tull, Pink Floyd, Yes και Marillion, ενώ στα πιο σκληρά σημεία που υπάρχουν διακρίνονται επιρροές από Dream Theater, Fates Warning και Opeth.
Όπως ανέφερα πριν, στίχοι υπάρχουν μόνο σε ένα τραγούδι (υπάρχουν και αφηγήσεις σε άλλα δύο κομμάτια), το “Fade, Pt.4 (Perspectives)” στο οποίο συμμετέχει η Maja Shining (Forever Still), η οποία με την ερμηνεία της πραγματικά απογειώνει το τραγούδι. Και εκεί εμφανίζεται η μεγαλύτερη ένστασή μου. Ο δίσκος είναι μεν ωραίος, έχει τις στιγμές του, αλλά μόνο στο προαναφερθέν κομμάτι απογειώνεται και συγκλονίζει. Οι τεχνικές και οι ικανότητες της Alexandra είναι εμφανείς, αλλά στα instrumental κομμάτια νιώθω πως κάτι μου λείπει, καθώς έχω την αίσθηση ότι η μουσική της ταιριάζει καλύτερα με φωνητικά, κάτι που αποδεικνύει το κομμάτι που προανέφερα.
Ίσως βέβαια απλά να είμαι εγώ ιδιότροπος και εσάς να σας αρέσει περισσότερο, ειδικά αν αρέσκεστε στους instrumental δίσκους. Γιατί, όπως προανέφερα, η δουλειά που έχει ρίξει η καλλιτέχνιδα στο δίσκο είναι πολύ καλή αλλά της λείπει το κάτι παραπάνω που θα απογειώσει το δίσκο και θα συγκλονίσει τον ακροατή. Τώρα απλά εντυπωσιάζει χωρίς όμως να έχει τη δυνατότητα να κάνει τον ακροατή να επιστρέψει εύκολα στο δίσκο.
6,5/10
Σταύρος Πισσάνος
[email protected]m
