Οι Alice in Chains είναι αδιαμφισβήτητα μία από τις μεγαλύτερες grunge μπάντες. Αναδύθηκαν από την περιβόητη σκηνή του Σιάτλ και σημάδεψαν τον ήχο των 90s. Σήμερα, αναγεννημένοι, συνεχίζουν ακάθεκτοι να δημιουργούν αξιόλογους δίσκους, παρά την τραγική πρόωρη απώλεια του πρώτου τους τραγουδιστή Layne Staley και του μπασίστα Mike Starr.
Αυτή τη Δευτέρα, 24 Ιουνίου, θα έχουμε τη χαρά να τους απολαύσουμε ζωντανά για πρώτη φορά στα μέρη μας, στο Release Athens 2019, παρέα με τους 1000mods, Fu Manchu, Puta Volcano και Monovine. Μέχρι τότε ρίξτε μια ματιά σε κάποια, μάλλον όχι ιδιαίτερα γνωστά, γεγονότα της καριέρας τους.
1. Mothra, Fuck και Diamond Lie
Στα πρώτα τους βήματα οι Alice in Chains ξεκίνησαν με τα ονόματα Mothra και Fuck. Ο Layne Staley εξήγησε σε μια συνέντευξη: «Δεν είχαμε δουλειά ούτως ή άλλως τότε, έτσι νομίζαμε ότι δε θα μας βλάψει». Η μπάντα μάλιστα μοίραζε και προφυλακτικά, με αυτοκόλλητα που έγραφαν πάνω “Fuck”. Diamond Lie ήταν το όνομα ενός συγκροτήματος που είχε προηγουμένως ο Jerry Cantrell, μαζί με τον Mike Starr στο μπάσο και τον Sean Kinney στα ντραμς. Το όνομα Alice in Chains προήλθε από τη πρώην μπάντα του Layne Staley, Alice N ‘Chainz. Ο Staley είπε στο περιοδικό Rolling Stone: «Το όνομα προέρχεται από ένα side project της παλιάς μου μπάντας. Σκοπεύαμε να έχουμε αυτό το συγκρότημα, όπου θα ντυνόμασταν drag και θα παίζαμε heavy metal για πλάκα».
2. Η αναγνώριση των Alice in Chains
Η μπάντα γνώρισε διεθνή επιτυχία σαν μέρος του grunge κινήματος στις αρχές των 90s, από την πρώτη τους κιόλας ολοκληρωμένη δουλειά “Facelift”. Αυτό οφείλεται εν μέρει στη χαρακτηριστική χροιά του Staley και αλλά και στις μοναδικές ατμοσφαιρικές διφωνίες που έκανε μαζί με τον Cantrell.
Ο τότε παραγωγός τους, Dave Jerden, θυμάται για το “Facelift”: «Είχαν πάρει φωτιά και ήταν έτοιμοι να το κάνουν. Υπήρχε αλκοόλ, αλλά όχι ναρκωτικά. Είχε πλάκα, ήθελαν να μάθουν πού βρίσκονται τα στριπτιζάδικα του Λος Άντζελες, έτσι τους πήγα σε ένα στη λεωφόρο Χόλυγουντ, που λεγόταν Tropicana». Όταν ο Jerden και η μπάντα συναντήθηκαν ξανά για το “Dirt” τα πράγματα ήταν διαφορετικά: «Ήταν πια μία μεγάλη αναγνωρισμένη μπάντα, η ατμόσφαιρα ήταν διαφορετική. Ο Layne μου είπε ότι δεν του άρεσε που ήταν διάσημος. Μου είπε ξεκάθαρα ότι ‘οι άνθρωποι σε κοιτάνε σαν να είσαι ένα κομμάτι εμπορεύματος’».
3. Στην ηχογράφηση του “Facelift” ο Sean Kinney έπαιξε ντραμς με σπασμένο χέρι
«Έκοψα το γύψο μου στο στούντιο και είχα πάντα δίπλα μου έναν κουβά με πάγο. Προσπάθησα να μην το ξανακάνω — το πρώτο μου μεγάλο break και το γ@μησα».
4. Οι Bon Jovi και το “Man in the Box”
Το τραγούδι “Livin’ on a Prayer” των Bon Jovi ήταν πηγή έμπνευσης για τον παραγωγό Dave Jerden, ο οποίος είπε στον Jerry Cantrell να χρησιμοποιήσει ένα voice box για το “Man in the Box”. Αφού άκουσε το τραγούδι στο ραδιόφωνο, είπε στον Jerry να αγοράσει voice box, γιατί θα βοηθούσε το κομμάτι να γίνει επιτυχία.
5. Το “Sea of Sorrow” προοριζόταν να είναι το πρώτο μουσικό βίντεο των Alice in Chains
Πίσω στο 1989, ο Thad Byrd είχε την ιδέα να αναλάβει την παραγωγή για το πρώτο μουσικό βίντεο των Alice in Chains για το τραγούδι “Sea of Sorrow”. Ο Thad είχε συναντήσει τον Layne Staley όταν του έδωσε ένα μικρό ρόλο στην ταινία “Father Rock”. Ο Jerry είχε μία ιδέα, να κάνει ένα spaghetti western σε έναν οίκο ανοχής με πόρνες και ένα τσακωμό με πυροβολισμούς σε ένα σαλούν. Μεταξύ αυτών των σκηνών θα εμφανιζόταν η μπάντα να παίζει το τραγούδι. Εν τέλει ο Thad, πεπεισμένος από την οικογένειά του ότι αυτό το βίντεο δε θα του επέφερε κέρδη, εγκατέλειψε την παραγωγή. Η έκδοση του βίντεο για το “Sea of Sorrow” που παρήχθη κάποια χρόνια αργότερα δεν είχε καμία σχέση με αυτόν.
6. Ο Jerry Cantrell απολαμβάνει να κάνει συχνά μεγάλα ταξίδια για κυνήγι
Όταν οι Alice in Chains ήταν σε περιοδεία με τους Van Halen το 1991, είχαν μερικές εβδομάδες ξεκούρασης το Νοέμβριο, πριν ξαναρχίσει η περιοδεία τους στο Μέμφις. Οι Alice in Chains έχασαν αυτή την εμφάνιση, επειδή ο Cantrell βρισκόταν σε ένα ταξίδι για κυνήγι και ξεχάστηκε. Για να σιγουρευτούν ότι αυτό δε θα συμβεί ξανά, του έδωσαν από την Columbia Records ένα ημερολόγιο.
7. Το “Dirt” ηχογραφήθηκε σε περίοδο με διαδηλώσεις και ταραχές στο Λος Άντζελες
Παρόμοια με το “Countdown to Extinction” των Megadeth, το “Dirt” γράφτηκε το 1992, κατά τη διάρκεια ταραχών που ξέσπασαν μετά την αθώωση τεσσάρων αξιωματικών της αστυνομίας του Λος Άντζελες. Οι αξιωματικοί είχαν καταγραφεί από κάμερα, να χτυπούν έναν άοπλο μαύρο οδηγό, τον Rodney King. Σε μία συνέντευξη, ο Cantrell είπε πως αυτή η ατμόσφαιρα βίας επηρέασε έντονα τις συνεδρίες ηχογράφησης που λάμβαναν χώρα στο στούντιο “One on One Recording” στο βόρειο Χόλιγουντ, όπου και Metallica είχαν πρόσφατα γράψει το “Black Album”. «Ήμουν σε ένα κατάστημα για να αγοράσω μπύρα, όταν ξαφνικά ένας τύπος μπήκε μέσα και άρχισε να λεηλατεί το μαγαζί», είπε. «Είχα επίσης κολλήσει στην κίνηση και έβλεπα ανθρώπους να τραβούν άλλους ανθρώπους από τα αυτοκίνητά τους και να τους χτυπάν αλύπητα. Αυτά ήταν αρκετά τρομακτικά σκηνικά που έπρεπε να βιώσουμε και επηρέασαν σίγουρα τη συνολική αίσθηση του άλμπουμ».
8. Ο Layne Staley αυτοσχεδίασε σε μία από τις πιο χαρακτηριστικές στιγμές του “Dirt”
Τα πρώτα κιόλας φωνητικά που ακούγονται στο δίσκο, μία σειρά από κραυγές στο εναρκτήριο κομμάτι “Them Bones”, δεν ήταν στο πρόγραμμα να μπουν. Αν και το τραγούδι πιστώνει τον Jerry Cantrell ως το μοναδικό δημιουργό, ο ηχολήπτης του “Dirt”, Bryan Carlstrom λέει ότι όχι μόνο ο Staley έφτιαξε αυτό το φωνητικό κομμάτι, αλλά και το αυτοσχεδίασε εκείνη την ώρα. Ο Carlstrom δήλωσε ότι ο Staley του είπε: «Ω, ακούω ένα μικρό φωνητικό κομμάτι που θέλω να κολλήσω στο τραγούδι», στη συνέχεια, άκουσε playback το κομμάτι στα ακουστικά του και συγχρόνισε τις κραυγές του στο riff του Cantrell. Ήταν μία ιδέα της στιγμής.
9. Ο Jerry Cantrell και η ιδιαίτερη παρουσία του σε ένα αξιομνημόνευτο επεισόδιο του Headbangers Ball
Με δεδομένη τη σκοτεινή και συχνά καταθλιπτική μουσική και τους, αντίστοιχου περιεχομένου, στίχους του “Dirt”, ήταν φυσικό ότι οι Alice in Chains θα είχαν πρόσκληση για το περιβόητο Headbangers Ball του MTV, για να προωθήσουν το άλμπουμ, το 1993. Ο οικοδεσπότης της εκπομπής Riki Rachtman τους πήγε σε ένα… waterpark. Στη διάρκεια του επεισοδίου, που κινηματογραφήθηκε στο Action Park στο Vernon του Νιου Τζέρσεϋ, τα μέλη του συγκροτήματος το διασκέδασαν, πλατσουρίζοντας, παίζοντας σε νεροτσουλήθρες, μέχρι και με λίγο παράνομο ψάρεμα. Και ενώ τα κοστούμια ‘σούμο’ που φόρεσαν για λίγους γύρους πάλης τράβηξαν την προσοχή, αυτό δεν ήταν τίποτα σε σύγκριση με το λουκ του Cantrell, ο οποίος επέλεξε να εμφανιστεί μόνο έναν αναπνευστήρα και ένα φωτεινό μπλε μαγιό τύπου speedo. «Μη τραβάς εκεί κάτω», προειδοποίησε σε κάποια φάση ο Rachtman τον εικονολήπτη, «δε θέλετε να δείτε τη πραμάτεια του»!
10. Το “Again” με τον Scott Rockwell;
Παρ’ όλο που ο Sean Kinney έπαιζε ντραμς στην ηχογράφηση του “Again”, ο Jerry Cantrell του ζήτησε να αντιγράψει το παίξιμο του Scott Rockwell. Ο Scott Rockwell ήταν ο ντράμερ των Gruntruck και ηχογραφούσε με τον Jerry πράγματα που προορίζονταν για το solo άλμπουμ του. Όταν οι Alice In Chains ξεκίνησαν να δουλεύουν για τον ομώνυμο δίσκο τους, ο Jerry θυμήθηκε το παίξιμο του Scott και είπε στον Sean να το μιμηθεί. Σημειώνεται ότι ο Scott και ο Sean ήταν πολύ καλοί φίλοι.
11. Στην εμφάνιση τους για το “MTV Unplugged”, ο Mike Inez έγραψε με μαρκαδόρο στο μπάσο του “Friends don‘t let friends get friends haircuts…”
“Οι φίλοι, δεν αφήνουν τους φίλους να αποκτήσουν κουρέματα φίλων…” ή κάπως έτσι τέλος πάντων. Ήταν μία σπόντα για τους Metallica, που είχαν πρόσφατα κόψει κοντά τα μαλλιά τους.
12. Μέλη των Alice in Chains εμφανίστηκαν σε κάποιες ταινίες
Οι Alice in Chains εμφανίστηκαν στη ρομαντική κωμωδία του Cameron Crowe “Singles” το 1992, μαζί με μπάντες όπως οι Pearl Jam, οι Soundgarden, οι Heart και άλλοι. Παραδόξως, η ταινία γυρίστηκε πριν από τη διεθνή αναγνώριση διάφορων συγκροτημάτων από το Σιάτλ. Ο ντράμερ των Alice in Chains, Sean Kinney, θυμάται την έκπληξή τους όταν ανακάλυψαν ότι ο Crowe θα έκανε μία ταινία που θα φιλοξενούσε τη μουσική σκηνή του Σιάτλ. «Θυμάμαι ότι σκεφτόμουν τη μαγεία του Cameron. Θα πάτε στο Σιάτλ και θα κάνετε μία ταινία για πράγματα που γνωρίζει μόνο μία μικρή ομάδα ανθρώπων; Την εποχή εκείνη, δεν υπήρχε το grunge».
Ο Jerry Cantrell έχει κάνει επίσης μερικά περάσματα από το χώρο της υποκριτικής. Συγκεκριμένα δύο cameo εμφανίσεις σε ταινίες του Χόλιγουντ. Πρώτα, στο “Jerry Maguire” του 1996, όπου έπαιξε τον εργαζόμενο του CopyMat που βοήθησε τον Tom Cruise να κάνει αντίγραφα το μανιφέστο του. Στη συνέχεια στο “Rock Slyde”, το 2009.
13. Η προέλευση του “Fear the Voices”
Αρχικά αυτό το τραγούδι προοριζόταν για το “Dirt”, και όντως γράφτηκε κατά τη διάρκεια της ηχογράφησης του άλμπουμ. Στις 10 Ιουλίου 1992, ή πιθανόν την προηγούμενη μέρα, ηχογραφήθηκαν και τα φωνητικά για το “Fear the Voices”. Πρόκειται για το μοναδικό γνωστό κομμάτι της μπάντας, που έχει γραφτεί εξ’ ολοκλήρου από τον Mike Starr. Υπήρξε επίσης ένα άλλο ακυκλοφόρητο τραγούδι, χωρίς τίτλο, που έγραψε ο Mike, αλλά είναι άγνωστο ποιοι είναι οι στίχοι του και αν ολοκληρώθηκε ποτέ.
Η Annette Cisneros, η οποία εργάστηκε για την παραγωγή του “Dirt”, ισχυρίζεται ότι ένα από αυτά τα δύο τραγούδια, οι υπόλοιποι της μπάντας το ανέφεραν ως “το νεκρό ποντίκι του Mike”. Ο Jerry Cantrell και ο Sean Kinney είχαν την αίσθηση ότι το “Fear the Voices” δεν ήταν σωστό για το άλμπουμ.
Εκτός από τον Mike, μόνο ο Layne Staley ήθελε να ασχοληθεί με το τραγούδι. Αυτό όμως άλλαξε όταν ο Mike ζήτησε από τον Layne να ξαναγράψει τα φωνητικά του, προκαλώντας του θυμό και ματαιώνοντας κάθε πιθανότητα για το τραγούδι να εμφανιστεί στο “Dirt”. Εν τέλει, το “Fear the Voices” κυκλοφόρησε το 1999, στη συλλογή “Music Bank”, μετά την αποχώρηση του Mike Starr από τους Alice in Chains.
Μετά την επίσημη κυκλοφορία του τραγουδιού, ο Mike, με τη βοήθεια του δημοσιογράφου John Brandon, δημιούργησε ένα μουσικό βίντεο για το κομμάτι. Αποτελείται από εικόνες που είχε βιντεοσκοπήσει ο Mike, ενώ ήταν ακόμα στη μπάντα. Παρόλο που το έστειλε στους Alice in Chains για όποια χρήση ήθελαν, το βίντεο αυτό δεν δημοσιεύτηκε ποτέ πουθενά.
14. Η αόριστη παύση από το 1996 έως το 2002
Οι Alice in Chains το 1996 μπήκαν σε μία περίοδο αδράνειας. Η μπάντα δεν διαλύθηκε επισήμως, μέχρι τον θάνατο του Layne Staley λόγω υπερβολικής δόσης ναρκωτικών, το 2002.
15. Πιστεύεται ότι ο Layne Staley έφυγε από τη ζωή ακριβώς οχτώ χρόνια μετά τον Kurt Cobain
Ο Layne Staley βρέθηκε νεκρός στο διαμέρισμά του στις 19 Απριλίου 2002, αλλά υπολογίζεται ότι είχε αφήσει την τελευταία του πνοή στις 5 Απριλίου 2002, ακριβώς οχτώ χρόνια μετά την αυτοκτονία του Kurt Cobain. Το σώμα του βρέθηκε από τη μητέρα του Nancy και το σύζυγό της, ο οποίος κατάφερε να μπει στο διαμέρισμά του με τη βοήθεια της αστυνομίας.
Ο τελευταίος που τον είδε ζωντανό ήταν ο Mike Starr, ο καλύτερος φίλος του και πρώην μέλος της μπάντας. Ο Starr τον επισκέφτηκε την ημέρα των γενεθλίων του και ήθελε να τον πείσει να δεχτεί ιατρική βοήθεια, αλλά ο Staley αρνήθηκε. Ο Starr έφυγε και ο Staley πέθανε την επόμενη ημέρα. Η ενοχή για το γεγονός αυτό ίσως και να συνέβαλε στο θάνατο του Starr εννέα χρόνια αργότερα, στις 8 Μαρτίου του 2011, μετά από τις δικές του μάχες με τα ναρκωτικά και το αλκοόλ.
16. Ο Layne Staley περίμενε το θάνατό του
Ο Staley είχε πει σε μία από τις τελευταίες συνεντεύξεις του: «Ξέρω ότι είμαι κοντά στον θάνατο. Έκανα κρακ και ηρωίνη για χρόνια. Ποτέ δεν ήθελα να τελειώσω τη ζωή μου με αυτόν το τρόπο. Ξέρω ότι δεν έχω καμία πιθανότητα. Είναι πολύ αργά». Σε μία άλλη συνέντευξή του στο περιοδικό Rolling Stone το 1996, σχολίασε: «Τα ναρκωτικά δούλεψαν για μένα για χρόνια. Τώρα γύρισαν πια εναντίον μου και πλέον ζω μία κόλαση». Πέρασε τις τελευταίες του μέρες στο σπίτι, παίζοντας παιχνίδια στον υπολογιστή, παρακολουθώντας τηλεόραση και με πολύ ύπνο.
Πολλοί καλλιτέχνες, όπως οι Cold, οι Staind,ο Eddie Vedder από τους Pearl Jam και ο Zakk Wylde, έγραψαν κομμάτια αφιερωμένα στη μνήμη του. Ακόμα και ο frontman των Metallica, James Hetfield, είχε δηλώσει στο περιοδικό Guitar World ότι στιχουργικά το “Death Magnetic” ξεκίνησε σαν ένας φόρος τιμής στο Layne Staley, αλλά και σε όλους τους μουσικούς που έφυγαν μαρτυρικά στο όνομα του rock ‘n’ roll.
17. Οι Alice in Chains έχουν υπάρξει υποψήφιοι για βραβείο Grammy αρκετές φορές
Η πρώτη τους υποψηφιότητα για Grammy ήταν στην κατηγορία “Best Hard Rock Performance” για το τραγούδι “Man in the Box” το 1991. Το άλμπουμ “Dirt” ήταν υποψήφιο στην ίδια κατηγορία το 1992. Πέντε ακόμα κομμάτια ορίστηκαν υποψήφια μεταξύ του 1994 και του 2010. Τα “I Stay Away”, “Again”, “Get Born Again”, “Check My Brain”και “A Looking in View”. Υποψηφιότητα κέρδισε επίσης το single “Grind”, το 1995.
Το άλμπουμ “The Devil Put Dinosaurs Here” ήταν υποψήφιο στην κατηγορία “Best Engineered Album (Non-Classical)” το 2013, ενώ η πιο πρόσφατη υποψηφιότητα τους είναι η φετινή, στην κατηγορία “Best Rock Album” για τη τελευταία τους δουλειά “Rainier Fog”.
18. Μερικές διακρίσεις ακόμα
Το άλμπουμ “Dirt” κέρδισε την 6η θέση του Billboard 200 United States chart και έγινε τέσσερις φορές πλατινένιο. Ήταν ένας από τους δίσκος με τις περισσότερες πωλήσεις το 1992, πουλώντας πάνω από 5 εκατομμύρια αντίτυπα παγκοσμίως.
Το 1994 το EP τους “Jar of Flies” ήταν το πρώτο που έφτασε ποτέ στο Νο 1 στο Billboard 200 United States chart, παρόλο που δεν είχε προηγηθεί περιοδεία για την προώθηση του. Το “Jar of Flies” υπήρξε το μοναδικό EP που κέρδισε αυτή τη διάκριση, μέχρι την κυκλοφορία του “Collision Course” των Jay-Z & Linkin Park, το 2004.
Το 2006, ο Layne Staley ‘φιλοξενήθηκε’ στο περιοδικό Hit Parader, όπου έλαβε την 27η θέση στη λίστα του “Heavy Metal’s All-Time Top 100 Vocalists”.
19. Η μπάντα έχει περίπου 30 ακυκλοφόρητα instrumental κομμάτια
Ο Toby Wright, παραγωγός των Alice in Chains στο ομώνυμο άλμπουμ τους, επιβεβαίωσε ότι περίπου 20-30 τραγούδια, χωρίς φωνητικά, είχαν ηχογραφηθεί εκείνες τις μέρες. Αυτά τα instrumental κομμάτια δε χρησιμοποιήθηκαν ποτέ ξανά, σε κανένα άλλο δίσκο των Alice in Chains, ούτε στα solo άλμπουμ του Jerry Cantrell.
20. Και για το τέλος, λίγη ιστορία… ποιοι πέρασαν από τη μπάντα και πού αλλού έχουν παίξει
Ο Layne Staley ξεκίνησε να παίζει ντραμς από 12 χρονών, όμως αργότερα τον κέρδισε το τραγούδι. Ήταν στα φωνητικά και ενίοτε σαν έξτρα κιθάρα των Alice in Chains από το 1987 έως και τον τραγικό θάνατό του το 2002. Υπήρξε όμως και μέλος των supergroups Mad Season και Class of ’99, αλλά και των Sleze και Alice N ‘Chainz στα πρώτα του βήματα.
Ο Johnny Bacolas, έκανε ένα πολύ σύντομο πέρασμα ως μπασίστας, στις αρχές των Alice in Chains, το 1987. Υπήρξε επίσης μέλος στους Second Coming και The Crying Spell.
Ο Nick Pollock, επιχείρησε να γεμίσει τη θέση του κιθαρίστα της μπάντας πίσω στο 1987, αλλά δεν έμεινε και πολύ. Σήμερα είναι μέλος των Soulbender και Tanks of Zen, αλλά έκανε και ένα πέρασμα από τους My Sister‘s Machine.
Ο James Bergstrom, έκανε επίσης ένα σύντομο πέρασμα πίσω από τα ντραμς των Alice in Chains, στο ξεκίνημα της μπάντας, το 1987. Υπήρξε όμως ντράμερ και στους Second Coming.
Ο Jerry Cantrell, κιθαρίστας των Alice in Chains από το 1987 μέχρι και σήμερα, διατηρεί ακόμα το προσωπικό του solo project, έχει συνεργαστεί με τον Ozzy Osbourne, υπήρξε και μέλος στους Cardboard Vampyres και τους Diamond Lie.
Ο Mike Starr, μπασίστας των Alice in Chains από το 1987 έως το 1993, έφυγε από την μπάντα λόγω των εξαρτίσεων του και άφησε την τελευταία του πνοή το 2011 νικημένος από αυτές. Εν τω μεταξύ υπήρξε μέλος των Humbucker, Sato, Khigh, Sun Red Sun, Diamond Lie, Gypsy Rose και Days of the New (live).
Ο Sean Kinney, ντράμερ της μπάντας από το 1987 μέχρι και σήμερα, υπήρξε και μέλος στη solo δισκογραφία του Jerry Cantrell, αλλά και στους Diamond Lie, Spys4Darwin και The Cross Cats.
Ο Mike Inez, μπασίστας του συγκροτήματος από το 1993 έως και σήμερα, έχει πλούσιο παρελθόν, αφού έχει συνεργαστεί με τον Ozzy Osbourne, τους Black Label Society (live), το solo project του Jerry Cantrell (live), τους Skin on Skin, τους Slash‘s Snakepit, τους Spys4Darwin και τους Heart (live).
Ο William DuVall, ανέλαβε επάξια να γεμίσει το κενό που άφησε πίσω του ο Layne Staley, εκτελώντας χρέη τραγουδιστή και κιθαρίστα το 2006 και συνεχίζει έως και σήμερα. Είναι μέλος όμως και των Comes with the Fall και Giraffe Tongue Orchestra, ενώ στο παρελθόν έχει περάσει από τους Awareness Void of Chaos, Madfly, Neon Christ και No Walls.
Οι Alice in Chains είναι:
- William DuVall – φωνητικά, κιθάρα
- Jerry Cantrell – κιθάρα, φωνητικά
- Mike Inez – μπάσο
- Sean Kinney – ντραμς
Κύρια δισκογραφία:
- Facelift (1990)
- Dirt (1992)
- Alice in Chains (1995)
- Black Gives Way to Blue (2009)
- The Devil Put Dinosaurs Here (2013)
- Rainier Fog (2018)
Κείμενο: Βίκυ Αθανασοπούλου
