AlbumsΚριτικές

…And Oceans – Cosmic World Mother (Season Of Mist)

Οι Φινλανδοί And Oceans έχουν μια μάλλον περιπετειώδη μουσική διαδρομή. Σχηματίστηκαν το 1995, τη χρονιά που το symphonic black metal των Emperor και των Dimmu Borgir βρισκόταν στο επίκεντρο του εμπορικού – τουλάχιστον – extreme metal ενδιαφέροντος. Το σχήμα ακολούθησε αρχικά παρόμοια ηχητική κατεύθυνση με τους δημοφιλείς γείτονές του, κυκλοφορώντας το The Dynamic Gallery Of Thoughtsαπό τη Season Of Mist τρία χρόνια αργότερα από τη δημιουργία του. Στη συνέχεια, ξανά κατά την προσφιλή μέθοδο της εποχής, οι And Oceans πειραματίστηκαν με τον ηλεκτρονικό και industrial ήχο, μέχρι που άλλαξαν στα τέλη του 2005 εντελώς το μουσικό ύφος και το όνομα τους σε Havoc Unit. Πρόσφατα, οι κιθαρίστες και βασικός πυρήνας του σχήματος Timo Kontio και Teemu Saari επαναδραστηριοποιήθηκαν με το αρχικό όνομα του συγκροτήματος, επιστρατεύοντας καινούρια μέλη. Ένα από αυτά είναι ο τραγουδιστής Mathias Lillmåns, περισσότερο γνωστός από τη συμμετοχή του στους Finntroll. Το “Cosmic World Mother” είναι η πρώτη κυκλοφορία μετά την επανασύσταση τους.

Ένα τέτοιο βιογραφικό μπορεί να προϊδεάζει ορισμένους αρνητικά, δίνοντας την εντύπωση ότι πρόκειται για μια μπάντα που είτε λειτουργεί τελείως ευκαιριακά, όντας “ανεμοδούρα” του εκάστοτε μουσικού trend, είτε είναι αναποφάσιστη ως προς το όραμα και την κατεύθυνση που θέλει να ακολουθήσει. Αρκούσε όμως, μια και μοναδική ακρόαση του “Cosmic World Mother” για να κάμψει όλες τις αντιστάσεις που είχα. Οι …And Oceans είναι από τους λίγους που μια τέτοια πορεία φαίνεται να τους βγήκε τελικά σε καλό, προσδίδοντας έναν πολυεπίπεδο αλλά απόλυτα συμπαγή χαρακτήρα σε αυτό το δίσκο. Τα industrial στοιχεία του μουσικού τους παρελθόντος  έχουν μειωθεί στο ελάχιστο, αλλά όχι εξαφανιστεί, ώστε η εναπομένουσα ύπαρξη τους να δίνει περισσότερο χρώμα σε διάφορες στιγμές του δίσκου, όπως στο 90s Cradle Of Filth αισθητικής κομμάτι “Apokatastasis”. Ο απόλυτος πρωταγωνιστής όμως είναι τα ορχηστρικά σημεία.

Οι ορχήστρες έχουν γίνει πλέον από τα πιο παρεξηγήσιμα πράγματα σε αυτή τη μουσική, καθώς λόγω της κατάχρησης τους έχουμε ακούσει ουκ ολίγα μνημεία κιτς αμετροέπειας τα τελευταία χρόνια, από black metallers και μη. Εδώ όμως, έχουμε μια απόλυτα ισορροπημένη και σωστή χρήση, που παραδίδει σεμινάριο στο πως μια ορχήστρα μπορεί να επιτελεί πολλούς και διαφορετικού ρόλους στην κάθε σύνθεση. Μπορεί να κλέβει την παράσταση όταν χρησιμοποιείται ως background, όπως στο “The Flickering Lights”, ή όταν πρωταγωνιστεί, όπως το πανέμορφο δίλεπτο ιντερλούδιο “In Abhorrence Upon Meadows”. Ο κακοποιημένος όσο λίγοι, από τύπο και σχήματα, όρος majestic black metal που χρησιμοποιήθηκε κάποτε ως πανάκεια, εδώ μοιάζει για πρώτη φορά, μετά από πολύ καιρό, ταιριαστός. Το σχήμα έχει το σωστό όγκο στην παραγωγή, τη σωστή συνθετική αντίληψη και κυρίως, τον σωστό τραγουδιστή. Ο Mathias Lillmåns πραγματικά δίνει μια από τις ωραιότερες ερμηνείες της καριέρας του, αποκαλύπτοντας πλευρές του που (εγώ τουλάχιστον) δεν γνώριζα μέχρι σήμερα.

Δεν ξέρω τι γίνεται στη χώρα των χιλίων λιμνών φέτος, αλλά κρίνοντας από αυτό εδώ και το καινούριο Oranssi Pazuzu, άφησαν τις κολορατούρες (με το ζόρι κρατιέμαι να μην γράψω το πρώτο όμικρον με ωμέγα) και είπαν να ανταγωνιστούν τις δόξες των Νορβηγών στο black metal. Εντυπωσιακά ποιοτικός δίσκος, που συνδυάζει όλα τα στοιχεία που αγάπησε κάποτε κανείς στο 90s black metal, αλλά με μία πολύ σύγχρονη δυναμική. Καταιγιστική επιστροφή που σε κάνει να ελπίζεις για ανάλογη συνέχεια.

8,5/10
Χρύσα Γιουρμετάκη
chrysag.nioti@gmail.com

Tatto Clinic Athens 728×90 - 728|90|Tatto Clinic Athens 728×90||https://www.facebook.com/tattooclinicathens|bothwhale_728x90 - 728|90|whale_728x90|||bothRodStudios_728x90 - 728|90|RodStudios_728x90|||bothnano designs 728×90 - 728|90|nano designs 728×90||https://www.facebook.com/Nanodesignart/|bothGreekrebels Banner 07052021-728×90 - 728|90|Greekrebels Banner 07052021-728×90||https://www.greekrebels.gr/epikoinonia/|both
20000
110

Related posts

Leave a Comment

Leave a review

X