Μία από τις ευχάριστες εκπλήξεις της χρονιάς! Πραγματικό δωράκι από το πουθενά, και σαν σωστό δωράκι θα το ανοίξουμε από έξω προς τα μέσα. ΕΞΩΦΥΛΛΑΡΑ απλά και ωραία αλλά το σοκ δεν κρύβεται πραγματικά εκεί αλλά στο λογότυπο!! ΣΟΚ και ΔΕΟΣ, μετά από κοντά 15 χρόνια επιστρέφει το παλιό λογότυπο… και μαζί του και η μεταλοσύνη της μπάντας (σ.σ.: Η μοντερνίλα της εποχής βέβαια δε χάνεται). Επιτέλους επιστροφή στις ρίζες μετά από χρόνια ‘επικίνδυνων’ πειραματισμών (το λιγότερο).
Στα σοβαρά θέματα τώρα… Σε καμιά περίπτωση δε μιλάμε για top δίσκο δεκαετίας, ούτε καν για thrash δίσκο της χρονιάς καθώς σε καμία περίπτωση δε φτάνει το μεγαλείο κυκλοφοριών όπως τα περσινά Heathen και Overkill που αποτελούσαν πιθανή αιτία ονείρωξης ή το φετινό Armor Column που ισοπεδώνει, ΟΜΩΣ είναι το λιγότερο μια πολύ καλή προσπάθεια και τίμια πάνω απ’ όλα για τον οπαδό που ελπίζει εδώ και τόσα χρόνια σε ένα ‘στενόμυαλο πισωγύρισμα’ της μπάντας.
Ουσιαστικά εδώ έχουμε ένα καρα-heavy δίσκο (σ.σ.: στη πλειοψηφεία) κυρίως αποτελούμενο από mid–tempo κομμάτια, αρκετά groovy ριφολογία και αρκετά old–school Anthrax ξεσπάσματα κατά περιόδους. Tόνοι από μαινόμενα riffs εναλλάσσονται, ντραμς και μπάσο αντίστοιχα καλά και πλούσια σε ποικιλία ΚΑΙ ΠΑΝΩ ΑΠ’ ΟΛΑ ξανακούμε Belladonna (σ.σ.: όχι ότι γίνεται κατανοητό από χιλιόμετρα αλλά είναι ικανό για να τροφοδοτήσει αρκετά αισθητές συγκινήσεις).
Αγαπημένα κομμάτια του δίσκου: μακράν το καλύτερο για μένα το “In The End“ και ακολουθούν τα “Earth on Hell“, “Fight’em ‘Till You Can“ και “I’m Alive“. Βέβαια υπάρχουν και κομμάτια που είναι περισσότερο Groove Metal παρά Heavy/Thrash και κάπου χαλάει το γλυκό (σ.σ.: γούστα είναι αυτά πάντα)… αλλά τι να κάνουμε είναι μια ΠΟΛΥ ΚΑΛΗ αρχή για επιστροφή στις δόξες του “Persistence Of Time“.
Ας ελπίσουμε ότι το χάραγμα της πορείας αυτής δε θα σταματηθεί από την εσωτερική αστάθεια της μπάντας (σ.σ.: όπως φαίνεται από συνεντεύξεις κυρίως με το πως βλέπει τον Belladonna η υπόλοιπη μπάντα) και ας ξαναελπίσουμε ότι θα ξανακούσουμε στο μέλλον τους Anthrax που διεκδικούσαν κάποτε τα πρωτεία για τη πιο σκληρή Thrash μπάντα.
7/10
Γιώργος “Kelenmar” Βασιλειάδης
[email protected]
