Βλέποντας αρχικά όλους τους guests (Hansi Kürsch, Mille Petrozza, Ronnie Atkins, Michael Kiske,Geoff Tate κ.α.) που συμμετέχουν στο πιο πρόσφατο έργο του κύριου Sammet ομολογώ ότι ενθουσιάστηκα. Μέσα στα χρόνια ο Sammet κατάφερε όχι μόνο να καθιερώσει κάποιους guests, που δίνουν μια σπίθα στις όπερες του, αλλά και να προσθέσει νέους τρομερούς καλλιτέχνες. Οι Avantasia μας έχουν συνηθίσει στο στυλ μιας symphonic metal όπερας και αυτό μας δίνουν και στο album αυτό. Ξεκινώντας με το “Ghost In The Moon” σκέφτηκα ότι πρόκειται για άλλο ένα τυπικό euro-power κομμάτι το οποίο άνετα έπαιζε σε έναν ραδιοφωνικό σταθμό τα Χριστούγεννα (αν δεν ήταν 9 λεπτά…).
Όλα αλλάζουν με το που μπαίνει το “Book Of Shallows”. Μέσα σε 5 λεπτά οι προσδοκίες μου έφτασαν πολύ ψηλότερα από ότι ήταν στην αρχή. Το κολλητικό ρεφραίν, η μελώδια στις φωνές των Hansi, Atkins και Sammet και η απλά τρομερά απροσδόκητη αλλαγή στο 02:26 όπου ξεπροβάλλουν από το πουθενά heavy κιθάρες καθιστούν αυτό το κομμάτι το καλύτερο του δίσκου (για εμένα τουλάχιστον). Μετά από τη μεθυστική φωνή του Hansi ακολουθεί μια από τις καλύτερες στιχομυθίες που έχω ακούσει μεταξύ αυτού, του Petrozza και του Sammet. Τα συναισθήματα μου για αυτό το κομμάτι συνοψίζονται με μια απλούστατη φράση: “PETROZZA ΑΡΧΟΝΤΑ ΠΑΡΕ ΜΑΣ ΤΑ ΥΠΑΡΧΟΝΤΑ!!!”.
Ακολουθεί το ομώνυμο κομμάτι του album, το “Moonglow”. Δυστυχώς δεν έχει να μας πει τίποτα το ιδιαίτερο… Ακόμα ένα cheesy ρεφραίν που με το ζόρι το κατατάσσουμε στο παρακλάδι του symphonic και πόσο μάλλον του metal γενικότερα. Το “The Raven Child” θα έπρεπε να είναι το highlight αυτής της κυκλοφορίας, σύμφωνα με τα λεγόμενα του Sammet. Από τα 11 λεπτά αξίζουν τα 4 τελευταία όπου έχουμε αυτήν την όπερα που αναμένουμε από τους Avantasia. Δυστυχώς όμως τα πρώτα 7 λεπτά είναι η ίδια επαναλαμβανόμενη αργή μελωδία ενώ το ρεφραίν είναι αρκετά αδύναμο. Τα 2 επόμενα κομμάτια “Starlight” και “Invincible” και να μην υπήρχαν στο άλμπουμ δεν θα μας έλειπαν. Το δυνατού power ballad “Alchemy” με τη φωνή του Tate να μας ανατριχιάζει, όπως πάντα, συνεχίζει από εκεί που μας άφησε το “The Raven Child”. Το “The Piper At The Gates Of Dawn” (με την πλειάδα εκλεκτών καλεσμένων τραγουδιστών) είναι σίγουρα ότι πιο Stratovarius έχω ακούσει τον τελευταίο καιρό με την καλή έννοια όμως καθώς ταιριάζει γάντι στο σημείο αυτό για να μας θυμίσει ότι οι Avantasia μπορούν εκτός από μελωδικές μπαλάντες και όπερες να γράψουν και γρήγορα symphonic power τραγούδια. Από τα υπόλοιπα τέσσερα κομμάτια (“Lavender”, “Requiem For A Dream”, “Maniac” και “Heart”) αυτό που αξίζει περισσότερο είναι η διασκευή στο “Maniac” του Michael Sembello, ενώ στο “Lavender” συμμετέχει ο μεγάλος Bob Catley.
Το “Moonglow” έχει μεγαλύτερη ποικιλία από τις προηγούμενες κυκλοφορίες των Avantasia και σίγουρα έχει αρκετά να μας προσφέρει. Τα κομμάτια τα οποία ξεχωρίζουν είναι το “The Raven Child”, το “The Piper At The Gates Of Dawn” και η αρχή του “Starlight”. Παρότι όμως στα περισσότερα κομμάτια οι μελωδίες είναι επαναλαμβανόμενες μπορώ να πω ότι δεν είναι καθόλου κουραστικό αλλά αντιθέτως σχετικά ευχάριστο και χαλαρωτικό. Είναι ένα album το οποίο κάποιος το ακούει για να χαλαρώσει και να περάσει καλά. Έχει μέσα κρυμμένους θησαυρούς που αξίζει να τους αναζητήσουμε. Γιατί όλοι ξέρουμε ότι όταν ο Tobias Sammet αποφασίσει να γράψει ένα κομμάτι που είναι όντως symphonic power metal τότε θα μας αφήσει με το στόμα ανοιχτό. Το άλμπουμ αυτό μας μεταφέρει στον μαγικό κόσμο του Sammet κάνοντας μας να αναφωνήσουμε όπως και εκείνος: Wide-eyed I’m lost in my imagination…
6.5/10
Θανάσης Γκότοβος
[email protected]
