Γαλλική μπάντα οι Azziard όπως μάλλον θα μπορούσε κανείς να συμπεράνει και από το όνομά τους. Επιδίδονται στην ευγενή τέχνη του πολεμοχαρούς death/black metal. Μια άκρως ενδιαφέρουσα περίπτωση η δική τους από αυτά που ακούω εδώ μέσα. Μια μπάντα που ξεκίνησε σύμφωνα με το Δελτίο Τύπου της εταιρίας τους να παίζει μια μίξη black με συμφωνικό death metal για να διευρύνει και να σκληρύνει με το καιρό τις δομές των κομματιών της για να καταλήξει σε αυτή εδώ την άκρως ενδιαφέρουσα περίπτωση. Το παίξιμο τους για να σας δώσω να καταλάβετε είναι πιο death metal από τις περισσότερες μπάντες του χώρου τους. Φανταστείτε μια black metal εκδοχή των Malevolent Creation και δεν απέχετε και πολύ. Την συγκεκριμένη μπάντα δεν την ανέφερα και τόσο τυχαία μιας και το κύριο χαρακτηριστικό της(όπως και αυτών εδώ των κυρίων) είναι μια διαφορετική ερμηνεία στην thrash metal αισθητική και rif-oλογία των πατέρων του είδους, Slayer. Να το προχωρήσω ακόμη περισσότερο. Οι συγκεκριμένοι ως γνήσια μέλη της Γαλλικής black metal σκηνής μας δείχνουν τις καταβολές τους, δηλαδή το black metal της εγχώριας παραγωγής, αλλά η μαγκιά τους είναι ότι οι επιρροές αυτές αντί να έχουν αναφορές σε Antaeus, Deathspell Omega κλπ, που είναι και τα μεγαλύτερα ονόματα της πατρίδας τους. Εμένα τουλάχιστον μου θυμίζουν τους Hell Militia και Temple Of Baal (σε μια πιο death metal και πρόσφατη εκδοχή και των δύο) και γιατί όχι ακόμη και τους Αμερικανούς Averse Sefira (μαζί βέβαια με τους Slayer έτσι;). Αυτό εμένα μου δείχνει πως τα παλικάρια αφενός γνωρίζουν πολύ καλά τον χώρο στον οποίο κινούνται ,αφετέρου έχουν την δική τους αισθητική και άποψη πάνω σε αυτόν τον ήχο και ύστερα από αρκετές απ’ ό,τι φαίνεται αναζητήσεις, εδώ βρίσκουν αυτό που τους ταιριάζει γάντι. Οι κιθάρες δεν αφήνουν πολλά περιθώρια για παρερμηνεία των σκοπών της μπάντας και οδηγούν στην δημιουργία μιας σκοτεινής, αγωνιώδους και κλειστοφοβικής ατμόσφαιρας. Τα τύμπανα πραγματικά έντονα τιμώντας την τεχνοτροπία της Γαλλικής Σκηνής οδηγούν το όλο άκουσμα περνώντας από αυστηρά death/black παίξιμο τύπου Behemoth ,ας πούμε, σε πιο λιτό και έντονο γαλλικό black metal αφήνοντας όμως χώρο και σε ευθείες Slayer-ικές αναφορές όπως στην κομματάρα “Ekphrasis” και από εκεί σε αργές επικές τυμπανοκρουσίες για την εξυπηρέτηση του concept τους. Οι στίχοι της μπάντας είναι αποκλειστικά στα Γαλλικά μια γλώσσα που ακούγεται πραγματικά απειλητική με τον τρόπο που ξερνάει εδώ τους στίχους του ο τραγουδιστής της μπάντας. Μιας και το έφερε η κουβέντα οι στίχοι τους ασχολούνται με τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και με την ιστορία ενός νέου που πολεμά στο Μέτωπο για να νοσηλευτεί στη συνέχεια σε ένα ψυχιατρείο βιώνοντας την παραφροσύνη του πολέμου, όπως άλλωστε τιτλοφορείται και ο δίσκος. Η δεύτερη ολοκληρωμένη δουλειά των Azziard ηχογραφήθηκε στα Hybreed Studios από τον Andrew Guillotin (Temple of Baal, Glorior Beli), το mastering έγινε στην Αμερική από τον Maor Applebaum (Nightfall, Halford, Yngwie Malmsteen, Sepultura) ενώ το – όχι τόσο καλό – για τα δικά μου γούστα artwork (ένα πιο σκοτεινό εξώφυλλο θεωρώ θα τους απογείωνε) είναι από τον Sect Metastazis (Blut Aus Nord, Peste Noire, Solstafir, Morbid Angel). Μια άκρως σοβαρή και επαγγελματική δουλειά λοιπόν που σίγουρα τοποθετεί τους συγκεκριμένους Πολεμοχαρείς στην πρώτη γραμμή των εξελίξεων και κάνει όλους εμάς να σημειώσουμε το όνομά τους (αφού πρώτα ακούσουμε την δισκάρα που έβγαλαν) περιμένοντας τον επόμενο δίσκο τους , που εάν είναι στη συνέχεια αυτού εδώ σίγουρα θα τους καθιερώσει στην elite του ιδιώματος. Μέχρι τότε μαζί με το καλωσόρισμα πάρτε και ένα …
8/10
Τάσος Δεληγιάννης
