AlbumsΚριτικές

Battlelore – The Return Of The Shadow (Napalm)

Ακόμα θυμάμαι τις πρώτες μέρες του περιοδικού, όταν τότε είχα πρωτοέρθει σε επαφή με τους Φινλανδούς epic symphonic metallers Battlelore, όταν εκείνη εν έτει 2005 κυκλοφορούσαν τον πολύ καλό, τρίτο δίσκο τους, με τίτλο Third Age Of The Sun”. Fast forward έξι χρόνια μετά, κυκλοφορεί το Doombound και μετά η μπάντα μπαίνει «στον πάγο» για πέντε χρόνια όπου κάνουν την επανεμφάνιση τους με ζωντανές εμφανίσεις. Φέτος όμως, αποφάσισαν να κυκλοφορήσουν την νέα τους ολοκληρωμένη δουλειά, η οποία ονομάζεται The Return Of The Shadow”.

Δεδομένου του προαναφερθέντος δισκογραφικού αλλά και των όσων συνέβαιναν στην μπάντα στο μεσοδιάστημα, θεωρώ πως είναι άδικο εν μέρει να συγκρίνουμε το The Return Of The Shadow με οτιδήποτε κυκλοφόρησε προηγουμένως το συγκρότημα, αν και η σύνθεση της μπάντας παραμένει η ίδια από τότε που αποφάσισαν να κάνουν comeback. Ως εκ τούτου, θα ήλπιζε κανείς ότι το νέο τους δημιούργημα θα ηχούσε στο ύφος του προκατόχου του. Η αλήθεια είναι πως αν και τόσα χρόνια έχουν περάσει μεταξύ των δίσκων, μουσικά δεν υπάρχει ουσιαστικά τρομερή εξέλιξη.

Ο δίσκος ξεκινά με το Minas Morgul, ένα κομμάτι που κοιτά στο παρελθόν του συγκροτήματος και σε βοηθά να θυμηθείς περί του τίνος πρόκειται να ακούσεις. Οι Kaisa Jouhki και Tomi Mykkänen παραμένουν στην θέση τους και προσεγγίζουν τον ακροατή με την εξαιρετική τους απόδοση. Αυτό που ωστόσο εμένα προσωπικά με «χάλασε» σε αυτό ήταν ο συγκεκριμένος επιλεχθέν ήχος στα πλήκτρα, καθώς θεωρώ ότι θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί. Από κει και πέρα, συνθέσεις τις οποίες ξεχώρισαν ήταν τα Elvenking,  Firekeeper, Orcristκαι True Dragons”.

Επιπλέον, το συγκρότημα παραδίδει μαζί με το νέο και το Lost LandsEP στο τέλος, αποτελούμενο από τρία κομμάτια γραμμένα λίγο πριν από την παύση τους που δεν έχουν δει ακόμη το φως της δημοσιότητας. Η αλήθεια είναι ότι ορθώς και τα χρησιμοποίησαν σαν bonus tracks, αφού ηχούν τελείως διαφορετικά από τα υπόλοιπα. Ακούγοντας τα, παραξενεύεσαι ακόμα και για την ταυτότητα που ήθελαν να δώσουν οι Battlelore σε αυτά.

Το μεγαλύτερο ωστόσο κατά την προσωπική μου άποψη σε τούτην εδώ την κυκλοφορία είναι η παραγωγή. Παρόλο που έχει αρκετή σαφήνεια και μπορεί κανείς να πει ότι διασφαλίζει εν μέρει ότι δεν θα «λασπώσουν» τα όργανα, στερείται «ωμότητας» που, κατά συνέπεια, αφήνει το άλμπουμ να ακούγεται πιο… “safe”, δίχως να κάνουν το ένα βήμα παραπέρα και να εξεπλήξουν. Δεν είναι διόλου εύκολο να καταφέρεις στον χώρο του συμφωνικού metal να κερδίσεις τον ακροατή, αφού πολλές φορές η χρήση πολλών καναλιών ορχήστρας στερούν την δυνατότητα να σε εκπλήξουν και εκεί έγκειται το πόσο «μάγκας» είναι ο άνθρωπος πίσω από την κονσόλα.

Για να σας λύσω οποιαδήποτε απορία που τυχόν σας έχει δημιουργηθεί, θα σας πω ότι το The Return Of The Shadow είναι ένα πολύ καλό άλμπουμ, άξιο της παράδοσης που μας έχουν δώσει οι Φινλανδοί. Αν στην επόμενη δουλειά τους, καταφέρουν να πάνε ένα σκαλί παραπέρα την παραγωγή τους θα έχουν πετύχει το απόλυτο. Έως τότε…

7/10
Νίκος Σιγλίδης
[email protected]

nano designs 728×90 - 728|90|nano designs 728×90||https://www.facebook.com/Nanodesignart/|bothhaursen2 - 728|90|haursen2||https://www.facebook.com/HaursensGuitarWorkshop/|bothwhale_728x90 - 728|90|whale_728x90|||bothGreekrebels Banner 07052021-728×90 - 728|90|Greekrebels Banner 07052021-728×90||https://www.greekrebels.gr/epikoinonia/|bothTatto Clinic Athens 728×90 - 728|90|Tatto Clinic Athens 728×90||https://www.facebook.com/tattooclinicathens|both
20000
110

Related posts

Leave a Comment

Leave a review

X