Οι Δανοί Manticora είναι μια μπάντα που ποτέ δεν κατάφεραν να με ενθουσιάσουν με το power progressive τους από το 1999 που κυκλοφόρησε το ντεμπούτο τους “Roots Of Eternity”, μέχρι το 2010 που κυκλοφόρησαν το εντελώς απογοητευτικό “Safe”. Το ίδιο και ο τραγουδιστής και ιδρυτής της μπάντας, Lars Larsen, δεν κατάφερε ποτέ να με κερδίσει και να με βάλει στο κλίμα τους αφού στα αυτιά μου ακουγόταν απλά αδιάφορος.
Κάπου εκεί στο 2010 οι Manticora εξαφανίστηκαν και πίστεψα ότι είχαν διαλυθεί μέχρι το 2018 όπου επανεμφανίστηκαν με το “To Kill To Live To Kill”. Την άποψη του φίλτατου Μιχάλη Νταλάκου για το συγκεκριμένο album μπορείτε να διαβάσετε πατώντας εδώ. Βασισμένο σε ένα βιβλίο τριακοσίων τριάντα τεσσάρων σελίδων το οποίο εξιστορεί μια ιστορία τρόμου γραμμένο από τον ίδιο τον Lars και κυκλοφόρησε σχεδόν ταυτόχρονα με το album. Ένα album που επίσης το βρήκα πολύ κουραστικό.
Το “To Live To Kill To Live” λοιπόν είναι η συνέχεια του “To Kill To Live To Kill” και εξιστορεί την υπόλοιπη ιστορία του βιβλίου. Την παραγωγή του δίσκου, όπως και στον προηγούμενο, έχει αναλάβει ο Jacob Hansen ο οποίος είχε επίσης δουλέψει με το σχήμα και στους δύο πρώτους δίσκους του. Το album αποτελείται από δώδεκα συνθέσεις, με τα “To Nanjing” και “Stalin Strikes” να είναι τα μόνα που ξεχωρίζουν
Ηχητικά δεν υπάρχουν μεγάλες διαφορές με το “To Kill To Live To Kill” αφού τα δυο albums έχουν γραφτεί την ίδια εποχή. Το υλικό των Manticora να παραμένει τραχύ και heavy, οι λίγες μελωδίες τους ακούγονται αδιάφορες, τα δε refrains τους αδιάφορα ως ανύπαρκτα. Η μια ώρα δε που διαρκεί το album με κούρασε αφάνταστα.
Αν γνωρίζετε τους Manticora και σας άρεσε το “To Kill To Live To Kill” τότε σίγουρα θα σας αρέσει και το “To Live To Kill To Live”. Αν δεν γνωρίζετε τη μπάντα θα πρότεινα να ακούσετε κάποιο από τα “Darkness With Tales To Tell”, “Hyperion” και “Roots Of Eternity” όπου τα πράγματα είναι τουλάχιστον πιο ενδιαφέροντα. Εγώ πάντως σίγουρα δεν θα ξανακούσω κανένα από τα δυο.
5,5/10
Πάνος Πρέντζας
[email protected]
