Οι Manticora είναι ένα ακόμα συγκρότημα που έχασα τα ίχνη του πριν αρκετά χρόνια. Τελευταία φορά που άκουσα για αυτούς ήταν με το concept άλμπουμ τους “Hyperion” πίσω στο 2002. Έκτοτε το συγκρότημα κυκλοφόρησε άλλα τέσσερα άλμπουμ, ενώ απ όσο μπορώ να καταλάβω ήταν σχετικά ανενεργοί από το 2010 και μετά. Fun trivia: το σχήμα ξεκίνησε την καριέρα του σαν Manticore.
Το 2018 λοιπόν επιστρέφουν με το πρώτο μέρος ενός concept άλμπουμ, το δεύτερο θα κυκλοφορήσει του χρόνου. Το conceptβασίζεται σε ένα βιβλίο τρόμου που έχει γράψει ο τραγουδιστής τους LarsF. Larsen ο οποίος μαζί με τον αδερφό του Kristian στις κιθάρες είναι και τα ιδρυτικά μέλη του συγκροτήματος.
Οι Manticora λοιπόν ηχούν περίπου όπως τους θυμάμαι, έχουν περάσει και αρκετά χρόνια από την τελευταία φορά. Ο ήχος του είναι στα πλαίσια του power/thrash με ίσως κάποια progressive ψήγματα. Την παραγωγή έχει αναλάβει ο μεγάλος Jacob Hansen ο οποίος είχε δουλέψει με το σχήμα και στους δύο πρώτους δίσκους του. Σαν concept μου φαίνεται ενδιαφέρον και σίγουρα θα ψάξω να βρω τους στίχους, ίσως και να τσεκάρω το βιβλίο επίσης.
Η μουσική των Manticora λοιπόν είναι πολύ τραχιά. Ελάχιστες μελωδίες υπάρχουν, ακόμα και τα ρεφρέν είναι αρκετά στεγνά. Αυτό κάπου με κούρασε προσωπικά. Θέλω να πω ότι ένα concept άλμπουμ το οποίο λέει και μια ιστορία θεωρητικά πρέπει να έχει κάποιες διακυμάνσεις. Αν αυτό το βάλεις σε συνδυασμό με τα φωνητικά του Larsen τα οποία συγνώμη αλλά για μένα είναι Β’ Εθνικής έχεις ένα άλμπουμ το οποίο δύσκολα ακούγεται στην ολότητα του. Τα δύο instrumental (εκτός της εισαγωγής) είναι μάλλον αδιάφορα και χωρίς λόγο ύπαρξης.
Επενδύοντας στην τραχύτητα έχω την αίσθηση πως οι Δανοί μάλλον έχασαν πόντους παρά κέρδισαν. Θα το ακούσω ξανά όταν βγει και το δεύτερο μέρος. Μέχρι τότε δεν…
6/10
Μιχάλης Νταλάκος
mdalakosreports@gmail.com
