Η Πολωνία μας έχει κάνει μεγάλη ζημιά, δεν υπάρχει μήνας που να μην υπάρχει στη λίστα μου τουλάχιστον ένα συγκρότημα από αυτή τη χώρα. Οι Pandrador μας έρχονται από το Rzeszów μια από τις μεγαλύτερες πόλεις της Πολωνίας και συγκεκριμένα από το Podkarpackie μια από τις πιο πράσινες περιοχές της. Δημιουργήθηκαν το 2015 και έχουν κυκλοφορήσει ένα demo μέχρι τώρα, το “Śmierć Baldura” (2018).
Το κύριο θέμα του album είναι η υποδοχή της σκανδιναβικής πολιτιστικής κληρονομιάς σε τρία διαφορετικά επίπεδα. Την πνευματική προοπτική, την ανθρώπινη προοπτική και την προοπτική της πτώσης των δύο πυλώνων του πολιτισμού. Αν και η σκανδιναβική μυθολογία μπορεί να σχετίζεται με τον ηρωισμό, τη δόξα των μαχών και την υπερηφάνεια του πολεμιστή, είναι μάταιο να ψάξεις να το βρεις στα κείμενα των Pandrador. Το “Ov Rituals, Ov Ancestors, Ov Destiny” είναι μια τραγική ιστορία για τη δύναμη και τη θυσία ενός ανθρώπου, δεσμευμένη από μια συμφωνία με υπερφυσική δύναμη, στην οποία γίνεται υπηρέτης για να διαρκέσει η ζωή του περισσότερο μέχρι το θάνατο. Τα λόγια των αδίστακτων θεών είναι η υπόσχεση της φαινομενικής δόξας, αλλά σε αντάλλαγμα απαιτούν το υψηλότερο τίμημα, την ψυχή του.
Ξεκινάμε λοιπόν πρώτα με το σκοτεινό και μυστηριώδες εξώφυλλο του δίσκου το οποίο τραβάει την προσοχή με τους αμέτρητους μυστικιστικούς συμβολισμούς που περιέχονται σε αυτό. Αλλά ας ασχοληθούμε με την μουσική που είναι το κυρίως πιάτο που μας ενδιαφέρει εδώ. Μετά από μια ολιγόλεπτη τελετουργική εισαγωγή του “The Oath” σκάει με ορμή το “Tiwaz”. Με έναν δαιμονιώδη ρυθμό τα drums και οι κιθάρες μας πετσοκόβουν. Σε όλη την διάρκεια του δεν παίρνεις ανάσα από το πολύ γρήγορο παίξιμο ενώ η σύνθεση καθώς πλησιάζει στο τέλος ολοκληρώνεται με ένα τρομερό solo κιθάρας που σε αφήνει με το στόμα ανοιχτό. Επίσης το “Tiwaz” είναι το τραγούδι που περιέχει την πλειοψηφία της φιλοσοφίας του δίσκου πίσω από τη νορβηγική μυθολογία.
Καθώς ξεκινάει το επόμενο κομμάτι “Uppsalablot” ψάχνω να βρω στην δισκοθήκη του μυαλού μου τι μου θυμίζουν. Fear Factory μου θυμίζουν και πολύ μάλιστα, αλλά με ένα πιο βίαιο παίξιμο με την μελωδία της κιθάρας μέσα από riffs και solos να δημιουργεί μια ωραία αντίθεση. Στο “Anno Domini 793” όλα ακούγονται τόσο επιθετικά, σαν ένας κυκλώνας που τα σηκώνει όλα στο πέρασμα του και τα στροβιλίζει. Τα drums ακούγονται εξωπραγματικά, αρκετά ψεύτικα σε σημείο που ενοχλεί λίγο. Ακόμη ένα κομμάτι που ξεχώρισα και μου άρεσε αρκετά ήταν το “Pandradr” με έναν εντυπωσιακό ρυθμό που σε παρασέρνει.
Συνοψίζοντας, εδώ ακούσαμε τριάντα επτά λεπτά από real Polish death metal όπως το χαρακτηρίζουν και οι ίδιοι. Το album είναι γεμάτο καλές ιδέες και όλο αυτό το καταιγιστικό παίξιμο του σε εκτελεί από τα έξι μέτρα. Με ένα πολύπλοκο και καλά οργανωμένο παίξιμο, τολμηρό με αιχμηρά, έντονα riffs και βαρβάτα άγρια φωνητικά, οι συνθέσεις ταρακουνάνε για τα καλά τα κεφάλια. Οι λάτρεις των Ulcerate, Revocation, Blood Red Throne, Nasum, Vader και Decapitated πιστεύω θα το ευχαριστηθούν και με το παραπάνω.
7,5/10
Νίκος Λίλλης
[email protected]
