Τέταρτη δισκογραφική δουλειά για τους Αμερικανούς Gravehill έπειτα από τέσσερα χρόνια από την κυκλοφορία του “Death Curse”. Μέσα από ένα μείγμα death/black/thrash, οι Καλιφορνέζοι αναφέρονται σε ζητήματα που άπτονται της αυτοκτονίας, της δολοφονίας, του θανάτου, της εκδίκησης και γενικά οτιδήποτε αφορά το κακό και το μοχθηρό. Και κάπου εδώ θα μπορούσε να τελειώσει η κριτική για το “The Unchaste, The Wicked, & The Profane”.
Τα οχτώ κομμάτια που συνθέτουν τον δίσκο διέπονται από τα βασικά και κλασικά χαρακτηριστικά του death/thrash ήχου: trashy drums, γρήγορα κιθαριστικά riffs και throaty death φωνητικά. Ενίοτε μπορεί κανείς να διακρίνει και πιο blacky drums στις εισαγωγές των τραγουδιών, όπως στο ‘The Profane’ που κινείται περισσότερο σε αυτόν τον χώρο και που προσωπικά αποτελεί ίσως το καλύτερο κομμάτι του δίσκου. Επίσης, αναφορά θα πρέπει να γίνει και πιο doom εισαγωγές, όπως στο ‘D.I.E.’.
Γενικά, το album κινείται σε ένα προκαθορισμένο πλαίσιο, χωρίς καινοτομίες, πειραματισμούς, ακολουθώντας ένα πιο old school και ασφαλές μονοπάτι. Τέλος, ένα ακόμη στοιχείο της συγκεκριμένης δουλειάς είναι ότι η επιθετικότητα και η διάθεση ‘καταστρέφω τα πάντα στο πέρασμά μου’ (π.χ. ‘The Wicked’) συνυπάρχουν με έναν πιο μετριοπαθή mid-tempoήχο (π.χ. ‘D.I.E.’), ακόμα και μέσα στα ίδια τα κομμάτια (π.χ. ‘Sabbatic Whore’).
Αν κάτι χαρακτηρίζει τον συγκεκριμένο δίσκο είναι το ότι υπάρχει μία συνεκτικότητα ήχου, πιστή στα μουσικά είδη που έχουν επιλέξει οι Καλιφορνέζοι. Ωστόσο, δεν υπάρχει κάτι καινούργιο στον ήχο αυτό και επομένως, δεν προσφέρουν κάτι νέο στο χώρο του death/thrash.
5/10
Αλίκη Μαξούτογλου
[email protected]
