Τρομερός δίσκος το τρίτο πόνημα των Ιταλών Thrashers οι οποίοι παίζουν Thrash κυρίως Γερμανικής κοπής με βασικότερη επιρροή αυτή των Kreator. Από εκεί και πέρα έχουμε εδώ μέσα και Hypnosia, Sadus, Coroner, Slayer αλλά και αρκετές πιο Death Metal στιγμές της μπάντας. Ήδη ο προηγούμενος δίσκος τους είχε αφήσει θεαματικά το στίγμα καθώς σίγουρα είχε ξεχωρίσει από τη μάζα και είχε βγάλει και μια μοναδικότητα παρά έξω. Εδώ όλα κυριολεκτικά είναι ένα σκαλοπάτι πάνω και λίγο θέλει για να αγγίξει η μπάντα το τέλειο. Επιθετικότητα και τεχνική στα ύψη και η έμπνευση ξεχειλίζει από παντού. Το ένα riff καλύτερο από το άλλο!! Οι ρυθμικές αλλάζουν συνεχώς από Thrash σε πιο τεχνικά, υπερηχητικά παιξίματα, σε πιο Heavy και ξανά σε τέρμα Thrash. Κυκεώνας riffολογίας σοβαρής ποιότητας ο όλος δίσκος. Τα ντραμς συνέχεια στην τσίτα και το μπάσο αρκετά μπροστά στην ηχογράφηση σε ελεύθερο δημιουργικό ρόλο και όχι απλά εν ακολουθία των κιθάρων! Το μόνο αρνητικό είναι ότι τα περισσότερα σόλο της κιθάρας είναι ελάχιστα εμπνευσμένα από θέμα αρμονίας και μελωδίας αλλά ηχητικά βγάζουν αρκετή ανωμαλία. Θα προτιμούσα κάτι πιο αρρωστημένο σε στυλ Mekong Delta ή Watchtower ακόμα καλύτερα και τότε ο δίσκος θα ήταν άνετα μια από τις καλύτερες κυκλοφορίες στη νεώτερη ιστορία του Thrash. Ειδικότερα… Κακό κομμάτι ούτε για αστείο δεν μπορείς να βρεις εδώ μέσα!! Όσο πιο μεγάλης διάρκειας τα κομμάτια, συνήθως τόσο πιο πολύ έχει ξεφύγει από τον έλεγχο και από τις φόρμες η μπάντα και τόσο καλύτερο το όλο αποτέλεσμα. Ήδη από το εναρκτήριο κομμάτι καταλαβαίνεις ότι θα πονέσει πολύ ο αυχένας για το επόμενο 40λεπτο. “Earthly Immortality”, “Tipping in Front” και “Hidden Legacy” ξεφεύγουν, ενώ τα “Centuries of Lies” και “Exotropy”, αν και από τα πιο άμεσα κομμάτια, κυριολεκτικά ΣΚΟΤΩΝΕΙ. Το απόλυτο κομμάτι του δίσκου είναι και αυτό που τον κλείνει με το riffing της μπάντας να φέρνει αρκετά και σε Death και όλα να γίνονται τέλεια (μέχρι και τα σολίδια εδώ είναι τέρμα μελετημένα). Όπως και να ’χει τα πολλά λόγια είναι φτώχεια όταν μιλάμε για τέτοιες δισκάρες! Προτείνεται ανεπιφύλαχτα σε όλους τους μεταλάδες!
9/10
Γιώργος “Kelenmar” Βασιλειάδης
