Με τους Eclipse έχω εδώ και χρόνια μια χρόνια μεγάλης αγάπης. Από το 2012 δηλαδή, όταν έσκασε μύτη το “Bleed & Scream” και έκανε πολλούς από εμάς να ψαχνόμαστε. Μπορεί να άργησαν οι Σουηδοί να μεγαλώσουν το όνομά τους, αφού ξεκίνησαν το 1999 και ο προαναφερθέντας δίσκος ήταν ο τέταρτός τους, η συνέχεια όμως ήταν σταθερή και εντυπωσιακή.
Πλέον, με το όγδοο full-length στη φαρέτρα τους, δε νομίζω ότι περιμένουμε και πολλά διαφορετικά από τη συγκεκριμένη μπάντα. Δεν παύει όμως να υπάρχει μια μικρή διαφοροποίηση με το άμεσο παρελθόν. Τι εννοώ; Τους Eclipse τους αγάπησα(με) για τον εξαιρετικό συνδυασμό AOR τραγουδιών και μελωδιών με δυνατές κιθάρες που πατάνε ξεκάθαρα στο heavy metal.
Στο “Wired” όμως φαίνεται πως κάπως έχουν ηρεμήσει τα πράγματα. Δεν εννοώ φυσικά ότι έγιναν pop, απλά οι κιθάρες πατάνε περισσότερο προς το hard rock και όχι στο heavy metal. Σε συνδυασμό με τα γεμάτα υπέροχες μελωδίες τραγούδια και τα πολλά δεύτερα φωνητικά, βγάζουν στα αυτιά έναν ζεστό, κλασικό AOR αέρα με σύγχρονη παραγωγή όμως (αυτό δεν αλλάζει).
Μεγάλες αναλύσεις δεν χρειάζονται. Το “Wired” εξυπηρετεί άριστα το σκοπό του. Είναι καλογραμμένο και φτιαγμένο για να σου μένει κάθε μελωδία και refrain στο μυαλό, το οποίο δεν είναι και το πιο εύκολο πράγμα στις μέρες μας. Και όμως οι Eclipse το καταφέρνουν εδώ και χρόνια. Την παράσταση φυσικά κλέβουν για μία ακόμη φορά οι αρχηγοί Erik Mårtensson (φωνητικά, κιθάρες) και Magnus Henriksson (κιθάρες), χωρίς όμως να υστερούν στον πολύ σημαντικό ρόλο τους τα αδέρφια Philip και Vicke Crusner (drums και μπάσο αντίστοιχα).
Σχετικά με τα τραγούδια, θα σταθώ μόνο σε ένα και αυτό επειδή είναι το πιο διαφορετικό εδώ μέσα. Το “Bite The Bullet” ξεκινά με ένα πολύ heavy Priest-ικό riff, το couple του είναι μαγικό, η μελωδία στο κόψιμο στη μέση του κομματιού πολύ διαφορετική για τα δεδομένα τους ενώ στο χτίσιμό της προς το κλείσιμο έβαλαν μέχρι και χορωδιακά φωνητικά! Θα ήθελα πολύ να τους ακούσω σε παρόμοιους πειραματισμούς στο μέλλον, επειδή φαίνεται να τους βγαίνει ό,τι και αν κάνουν.
Εν κατακλείδι, οι Eclipse συνεχίζουν να μη με απογοητεύουν και χαρίζουν άλλο ένα δίσκο που θα παίζει στα ηχεία για καιρό ακόμα. Το θεωρώ λίγο ανώτερο από το προηγούμενο “Vertigo”. Βέβαια δεν φτάνει για κανένα λόγο κάποιο από την απίστευτη τριλογία των “Bleed & Scream”, “Armageddonize” και “Monumentum” αλλά δεν έχει και τόση σημασία. Είναι μία πολύ δυνατή κυκλοφορία από μια μπάντα-ορόσημο της σύγχρονης hard rock σκηνής.
8/10
Γιώργος Τερζάκης
geo.terzakis@gmail.com
