Είκοσι χρόνια ύπαρξης θα γιορτάσει σε λίγους μήνες η τετράδα από την πανέμορφη Αγία Πετρούπολη. Οι δύο (παρά κάτι μήνες) δεκαετίες ύπαρξής τους συνοδεύτηκαν μέχρι στιγμής από μια πολύ δραστήρια δισκογραφική πορεία που περιλαμβάνει εννέα ολοκληρωμένες κυκλοφορίες μαζί με την φετινή, πολυάριθμα singles και EPs, καθώς και έναν πολύ ενδιαφέρον δίσκο διασκευών.
Οι Ρώσοι παίζουν gothic rock/metal, επηρεασμένοι από το κυρίαρχο ηχητικό ύφος που πρωταγωνίστησε στην βορειοευρωπαϊκή σκηνή την προηγούμενη δεκαετία. Διαθέτουν πολύ ωραία πλήκτρα, ευγενική χορηγία του σχετικά νεοφερμένου στο σχήμα (έγινε μέλος τους το 2017) Theodor Borovski. Ο διπλοθεσίτης μουσικός παίζει επίσης τύμπανα στον δίσκο, ενώ έχει μια αρκετά αξιοσημείωτη πορεία στην τοπική σκηνή, με συμμετοχές σε αρκετά σχήματα, άλλοτε ως πληκτράς κι άλλοτε ως drummer.
Βέβαια, την παράσταση κλέβει η Anna Dust (κατά κόσμον Anna Vasilo) πίσω από το μικρόφωνο. Τόσο με την εξαιρετική φωνή της, που θυμίζει – με την καλή έννοια – την Michelle Richfield των Dominion και Sear, όσο και με την ολόσωστη προφορά της. Σε γενικές γραμμές η μπάντα ακούγεται δεμένη και σίγουρη για αυτό που θέλει να πει εκτελεστικά και συνθετικά. Το οποίο θα σας ενθουσιάσει εάν σας άρεσε ο ατμοσφαιρικός metal ήχος με γυναικεία φωνητικά και darkwave επιρροές. Όπως μεσουράνησε στα τέλη της δεκαετίας του ενενήντα και καθιερώθηκε τελικά στα μέσα της επόμενης.
Οι Τhe Lust έχουν ξεκάθαρα πιο metal προσέγγιση σε σχέση με το πως ακούγεται η μέση μπάντα του είδους σήμερα. Οπότε αν υπήρξατε κάποτε φίλος του ήχου, αλλά κάπου στην τελευταία δεκαετία σας ξενέρωσαν οι πομπώδης ορχήστρες από την μια και ο pop – με την κακή έννοια – εκφυλισμός του από την άλλη, ίσως θα θέλατε να θυμηθείτε ευχάριστα το παλιό, καλό, σκοτεινό ύφος του είδους. Κάτι σαν τους Lacuna Coil, πριν την αμερικανίζουσα στροφή μετά το “Comalies” και χωρίς τις εκνευριστικές γκαρίδες του Andrea Ferro.
Για να συνεννοηθούμε με τους παλιούς, να πούμε πως αν οι The Crest δεν είχαν διαλύσει μετά το εξαιρετικό “Vain City Chronicles”, θα ακούγονταν σήμερα υποθετικά κάπως έτσι. Για να συνεννοηθούμε με τους νεότερους, να πούμε πως αν ο παράγοντας καλό γούστο σας έχει κρατήσει μακριά από το ιδίωμα, κυρίως λόγω κάτι περιπτώσεων τύπου Amaranthe που σουλατσάρουν τον τελευταίο καιρό, ίσως ήρθε η ώρα να το δείτε (ή πιο σωστά να το ακούσετε) αλλιώς.
7,5/10
Χρύσα Γιουρμετάκη
chrysag.nioti@gmail.com
