Παλιά καραβάνα του progressive οι Γερμανοί Tomorrow‘s Eve. Άρχισαν το 1999 και μέχρι το 2008 είχαν κυκλοφορήσει τέσσερα άλμπουμ και ένα EP. Από τότε έκαναν ένα διάλειμμα μέχρι… φέτος όπου επιστρέφουν με ανανεωμένο line up το οποίο περιλαμβάνει δύο από τα ιδρυτικά μέλη: τον Rainer Grund στις κιθάρες και τον Oliver Schwickert (πλήκτρα). Και οι υπόλοιποι όμως δεν είναι άγνωστοι μιας και πλέον μπασίστας τους είναι ο Mike LePond (Symphony X), ντράμερ τους ο John Macaluso (μισή metal σκηνή…) ενώ στα φωνητικά έχουμε τον Martin LeMar (Mekong Delta).
Τα έντεκα τραγούδια λοιπόν του “Project Ikaros” είναι αρκετά μακροσκελή, έκανα την σούμα και ο μέσος όρος είναι κάτι παραπάνω από 6 λεπτά. Αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό όμως για να πω την αμαρτία μου όταν έφτασα στο τέταρτο κομμάτι είχα ήδη κουραστεί! Γιατί? Οι Tomorrow‘s Eve παίζουν αυτό το είδος του power prog που ενώ ΔΕΝ μπορείς να τους πεις επιδειξιομανείς “μπουκώνουν” τα κομμάτια τους σε βαθμό που λες “όχι άλλο κάρβουνο!”
Καταλαβαίνω πως έχουν πολλά να πουν μετά από δέκα χρόνια σιωπής αλλά δεν υπάρχει λόγος να το κάνουν μέσα σε έναν δίσκο. Και αν σε κομμάτια όπως το εναρκτήριο “Welcome To The Show” ή το “The System” αυτό κάθεται καλά υπάρχουν και κομμάτια όπως το “Imago” που κάνουν τον ακροατή να τρίβει το δάχτυλο πάνω από το skip button. Επίσης μπορώ να πω ότι απόλαυσα την φωνή του LeMar όταν έβγαζε πιο πολύ μελωδία παρά όταν αγρίευε.
Ίσως να έχω πλέον περάσει ανεπίστρεπτη την φάση αυτού του είδους prog που μεσουρανούσε πριν μια δεκαετία. Ίσως κάποιος πρέπει να πει σε αυτούς τους παιχταράδες πως δεν είναι κακό να υπάρχουν και κάποια πιο straight κομμάτια και ότι μερικές φορές το “less is more” ισχύει. Όπως και να έχει το “Project Ikaros” δύσκολα θα το ξανακούσω ολόκληρο στο άμεσο μέλλον.
6/10
Μιχάλης Νταλάκος
mdalakosreports@gmail.com
