Αφού διέπραξαν ένα φόνο χωρίς κάποια αιτία (“Mord nicht ohne Grund”), άφησαν το δρόμο για το σπίτι (“Heimwege”), αφού ήταν απολύτως σίγουροι ότι δεν μετάνιωσαν κάτι (“Bereue nichts”) και διάβασαν τη νεκρολογία τους (“Nachruf”), οι Ewigheim είναι και πάλι εδώ.
15 χρόνια ύπαρξης συνήθως συνοδεύονται από μία anniversary κυκλοφορία, όπως έκαναν και οι Ewigheim με το “24/7”. Ο τίτλος αυτός συνοψίζει και το moto της μπάντας “EWIGHEIM… 15 Jahre, 24 Stunden am Tag, 7 Tage die Woche und der Eintritt bleibt frei!“ (EWIGHEIM… 15 χρόνια, 24 ώρες την ημέρα, 7 ημέρες την εβδομάδα και η είσοδος είναι ελεύθερη). Το “24/7” περιλαμβάνει 50% νέα τραγούδια, τα οποία είναι ακυκλοφόρητες δημιουργίες παλαιότερων albums, και 50% covers των Ewigheim άλλων συγκροτημάτων/τραγουδιστών: εκεί όπου οι Laibach παίρνουν το δρόμο για το σπίτι (“Heimweg“), οι Sun of the Sleepless προσκαλούν σε ένα χορό νυχτοπεταλούδων (“Tanz der Motten“), οι Soko Friedhof κλείνουν τα μάτια (“Die Augen zu“), οι Neue Weltordnung τελειώνουν το πάρτι την αυγή (“Morgenrot“) και οι Bluter διαβάζουν τη νεκρολογία (“Nachruf“). Ωστόσο, ερώτημα παραμένει αν αυτό αξίζει ως μία anniversary κυκλοφορία.
Εκτός από το παραπάνω, ερώτημα παραμένει και η μετριότητα που παρατηρείται γενικά στους Ewigheim. Γερμανικός στίχος ντυμένος με electronic / gothic μουσική, σκοτεινή αλλά και χορευτική, είναι η συνταγή που χρησιμοποιεί η μπάντα από το Tambach του ομοσπονδιακού κρατιδίου Thüringen. Εγγύηση παραμένουν τα μέλη του συγκροτήματος, με την εμπειρία τους να φαίνεται σε κομμάτια όπως το “Gloria”. Παρόλα αυτά, το συγκρότημα παρουσιάζει έλλειψη πρωτοτυπίας τόσο μουσικά, καθώς οι Ewigheim κινούνται μεταξύ των Unheilig και των Rammstein, όσο και λυρικά, καθώς οι στίχοι τους μπορούν να θεωρηθούν ιδιαίτερα απλοί. Οι στιχουργικές απαιτήσεις είναι ακόμα μεγαλύτερες όταν ο δημιουργός είναι ο Yantit των εκπληκτικών (κατά προσωπική άποψη) Eisregen, επίσης από το Thüringen.
Οι fans του gothic/electronic ήχου και ιδίως των Ewigheim μάλλον θα χαρούν με την κυκλοφορία αυτή, δεδομένων των ακυκλοφόρητων τραγουδιών που κινούνται σε ύφους του τελευταίου τους albums, αλλά και των covers / remix που εμπεριέχονται, αλλά μάλλον μέχρι εκεί.
5,5/10
Δημήτρης Σταύρος
