Ο τρόπος που βαδίζουν οι Ελβετοί The Order στο hard rock πεντάγραμμο είναι πολύ απλός. Πατάνε με περίσσια δεξιοτεχνία πάνω στα ακόρντα του Doug Aldritch, δημιουργούν κομμάτια που εξυμνούν τον rock ‘n’ roll τρόπο ζωής, πετάνε και το “1986” ως τίτλο του album τους, έτσι για να κάνουν τη φάση πιο Van Halen, και αυτό είναι όλο. Όπως δείχνουν τα πράγματα, οι The Order δεν εντυπωσιάζουν ούτε για ένα λεπτό, καθώς ο δίσκος δεν έχει κάποια τρανταχτή σύνθεση που μπορείς να πεις ότι πραγματικά αξίζει. Και το “The Power Of Love” δεν το μετράω καν, αφού μόνο ο David Coverdale λείπει από κει.
Σε πιο γενικές γραμμές, το “1986” είναι album των γηπεδικών ρεφραίν και της παλιομοδίτικης riff-ολογίας. Σίγουρα είναι παιδιά των jukebox και των βινυλίων. Ίσως και να είναι το δικό τους tribute για εκείνη την εποχή. Σαν δίσκος υποψήφιος για αγορά πάντως, είναι ακατάλληλος ακόμα και για αυτούς που θέλουν να έχουν την πιο ενημερωμένη rock δισκοθήκη. Συνηθισμένα και αναμασημένα τραγούδια, ανιαρά solos και διόλου ελάχιστες “copy/paste” περιπτώσεις, είναι αυτά που θα συναντήσεις στη συγκεκριμένη ακρόαση. Σαν πρόθεση πάντως, δε μπορούμε να τους κατηγορήσουμε για κάτι.
3/10
Χάρης Μπελαδάκης
[email protected]
