AlbumsΚριτικές

Sumerlands – Dreamkiller (Relapse)

Αύγουστος του 2042. Ο γράφων, αν ζει, θα έχει φτάσει τα πενήντα πέντε, μπορεί να έχει και εγγόνια και κάνει αναδρομή σε κλασσικά άλμπουμ της εποχής που άκουγε εκείνος μουσική στα νεανικά του χρόνια. Φαντάζομαι η τεχνολογία θα έχει αναπτυχθεί τόσο που θα έχουμε και χρονομηχανές να κάνουμε κάνα ταξιδάκι στο χρόνο. Φαντάζομαι ότι δε θα υπάρχουν πλέον social media και ότι θα επικοινωνούμε με τη σκέψη και θα τηλεμεταφερόμαστε. Μπορεί βέβαια να έχουμε αλλάξει και πλανήτη ποιος ξέρει; Ας γυρίσουμε καλύτερα στη πραγματικότητα. Αναζητώντας κλασσικά άλμπουμ σίγουρα η σκέψη, η μνήμη και η αίσθηση της ακοής θα με παραπέμψουν  στο 2022 και στο Dreamkiller των αγαπητών Sumerlands. Aς πάμε έξι χρόνια πίσω.

Οι Sumerlands είναι  μια αμερικάνικη μπάντα, που κατά τα 3/5 της είναι μέλη των Eternal Champion. To ομώνυμο άλμπουμ τους κυκλοφόρησε το 2016 μαζί με το The Armor Of Ire των Eternal Champion, και θαρρώ ότι είναι ένας δίσκος σημείο αναφοράς για εκείνη τη χρονιά. Θυμάμαι πολύ καλά ότι είχε στοιχεία από Ghost και Blue Oyster Cult (σ.σ.: βοήθησε αρκετά η φωνή του ο Phil Swanson), αλλά και πιο παραδοσιακά heavy στοιχεία από τη δεκαετία του ‘80.

Ας επανέλθουμε στο Dreamkiller του 2022.Ο ιθύνων νους Arthur Rizk, προφανώς έκανε μια μεταγραφή η οποία αλλάζει τα δεδομένα και το status των Sumerlands. Kαι αυτό επιτυγχάνεται όχι γιατί στη θέση του Swanson ήρθε κάποιο μεγάλο όνομα, αλλά ο άνθρωπος πού είναι κατάλληλος για αυτό το βήμα παραπάνω. Ο λόγος για τον Brendan Radigan (Pagan Altar, Magic Circle, Stone Dagger). H φωνή του πολυδιάστατη καθώς μπορεί να κινηθεί σε όλα τα φάσματα του είδους, από classic rock μέχρι και US power και ειδικά όταν γκαζώνει δημιουργεί ανεπανάληπτες στιγμές. Έτσι λοιπόν συμπληρώθηκε το πάζλ των Sumerlands.

O Arthur Rizk έχει δείξει ήδη τα δείγματα τους σαν νέος guitar hero- συνθέτης – παραγωγός μαζί με τους Justin DeTore (τύμπανα), John Powers (κιθάρα) και Brad Raub (μπάσο) μας χαρίζουν ένα αριστούργημα. Το αποτέλεσμα είναι τόσο δουλεμένο και τόσο μελετημένο που εκπλήσσει άπαντες. Πρόκειται για μια μίξη Dokken και Οzzy εποχής Jake E. Lee. Θα συναντήσεις λίγο Malmsteen και λίγο Rainbow καθώς έχει μια AOR αισθητική. Κάτι που λίγοι έχουν τη δυνατότητα να τα παντρέψουν τόσο αρμονικά και ευτυχώς ο Rizk την έχει και δουλεύει αυτό το ταλέντο του. Όπως έχει δηλώσει και ο ίδιος, δίσκος πάνω από σαράντα λεπτά μπορεί να γίνει κουραστικός. Και το πράττει καθώς το διαμάντι που δημιουργεί αποτελείται από οχτώ κομμάτια που συνολικά έχουν διάρκεια τριάντα πέντε λεπτά.

Κομμάτια όπως το Twilight Points The Way και Heavens Above είναι η επιτομή του US- Epic Power Metal, ενώ το ομώνυμο Dreamkiller αποτελεί μνεία στους late ‘70s Judas Priest. To Night Ride είναι ένα κομμάτι το οποίο δεν έχει γραφτεί τα τελευταία είκοσι χρόνια από μπάντες του μελωδικού φάσματος και το Force Of A stormθα ήταν βασικό στο Bark At The Moon (σ.σ.: δε χρειάζονται συστάσεις ποιανού). Τέλος, το Death To Mercy θα μπορούσε να είναι και το εναρκτήριο κομμάτι καθώς θυμίζει κάτι από το ντεμπούτο τους.

Όπως καταλάβατε, ο πενηνταπεντάχρονος γράφων του κειμένου αυτού, θα έλιωνε αυτό το δίσκο το 2042, όπου και αν βρίσκεται. Δεν είναι τυχαίο που μια εταιρεία σαν τη Relapse, η οποία ειδικεύεται στον ακραίο ήχο, έτρεξε γρήγορα να τους υπογράψει καθώς εδώ γράφεται ιστορία.

9/10
Γιάννης Γιουρτζάκης
[email protected]

RodStudios_728x90 - 728|90|RodStudios_728x90|||bothGreekrebels Banner 07052021-728×90 - 728|90|Greekrebels Banner 07052021-728×90||https://www.greekrebels.gr/epikoinonia/|bothTatto Clinic Athens 728×90 - 728|90|Tatto Clinic Athens 728×90||https://www.facebook.com/tattooclinicathens|bothnano designs 728×90 - 728|90|nano designs 728×90||https://www.facebook.com/Nanodesignart/|bothwhale_728x90 - 728|90|whale_728x90|||both
20000
110

Related posts

Leave a Comment

Leave a review

X