Να λοιπόν κάτι που δεν περίμενα να δω. Αυτοί εδώ οι thrashers έρχονται από την Ινδία, μια χώρα που πραγματικά δεν περίμενα να πέσει στα χέρια μου μια metal δουλειά της. Να όμως που έγινε. Αυτός ο δίσκος πρόκειται και για το ντεμπούτο της μπάντας. Δυστυχώς, η κυκλοφορία προσωπικά δεν μου λέει και πολλά πράγματα.
Ο δίσκος κινείται σε κλασικά thrash metal μονοπάτια, επηρεασμένα κυρίως από την Bay Area σκηνή και μένει, όπως οι περισσότερες σημερινές μπάντες του είδους, σε στάσιμα νερά. Δεν υπάρχει τίποτα που να μου τραβάει την προσοχή σε αυτό το δίσκο, όλα έχουν παιχτεί και ξαναπαιχτεί αμέτρητες φορές από όλες τις μπάντες του είδους, μικρές και μεγάλες. Αυτό που προσπαθώ να πω με λίγα λόγια είναι ότι η μπάντα δεν έχει κάποια ταυτότητα ή έστω κάποια στοιχεία που να μπορούν να βοηθήσουν στη διαμόρφωση αυτής.
Όλα τα τραγούδια είναι απλά κλασικές δομές αρχετυπικού αμερικάνικου thrash metal, που μπορεί να ακούγονται διασκεδαστικά στην αρχή αλλά όσο περνάει η ώρα, δεν είναι καθόλου. Δυστυχώς ή ευτυχώς, στην εποχή που ζούμε, αν θέλει μία μπάντα να ξεχωρίσει και να κάνει κάτι παραπάνω στο είδος που υπηρετεί, θα πρέπει να παίξει κάτι διαφορετικό από τα καθιερωμένα, έχοντας όμως ως βάση τις επιρροές της. Γιατί προφανώς επιρροές έχουν όλοι όσοι παίζουν μουσική. Το πραγματικό παιχνίδι παίζεται όμως στο πως θα καταφέρουν να ενσωματώσουν τις επιρροές τους και να δημιουργήσουν κάτι προσωπικό μέσα από αυτές.
Δύο γρήγορα παραδείγματα. Μια από τις βασικές επιρροές των Suffocation στο ξεκίνημά τους ήταν οι Sepultura. Αν όμως κάποιος πει ότι αυτές οι μπάντες έχουν κάποια σχέση μεταξύ τους, μάλλον θα ακουστεί λίγο αστείος μιας και οι Suffocation έχουν κυριολεκτικά «κρύψει» τους Sepultura στον ήχο τους. Επίσης, όταν οι Slayer ηχογράφησαν το “Reign In Blood”, ένας από τους λόγους που βγήκε ο δίσκος έτσι ήταν επειδή ο Dave Lombardo άκουγε πολύ D.R.I. εκείνη την περίοδο και αποφάσισε να παίξει πιο γρήγορα από τα συνηθισμένα. Έχουν όμως κάποια σχέση οι Slayer με τους D.R.I. παρότι και οι δύο παίζουν thrash; Ασφαλώς και όχι. Στα των Ινδών τώρα, το συμπέρασμα που βγαίνει μετά από όλα αυτά, είναι ότι πρέπει να βρουν το δικό τους στυλ αν φυσικά τους ενδιαφέρει να κάνουν κάτι περισσότερο στη μουσική αυτή.
4/10
Θοδωρής Κατσικονούρης
[email protected]
