Είναι γεγονός πως ακόμα και αυτή τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές, το “Happy Deathday” στα αυτιά μου το ίδιο ωραία όσο και πρόπερσι. Υπήρχαν πολλοί όμως που κατηγόρησαν τους SadDoLLs για ξεδιάντροπη αντιγραφή στους HIM. Ίσως και αυτός να είναι ο λόγος για τον οποίο το ολόφρεσκο “Grave Party” ακούγεται τόσο διαφορετικό. Από τη μία η αλλαγή δισκογραφικού label στη στέγη της φινλανδικής Inverse Records (έτσι εξηγείται λοιπόν!) και από την άλλη το δυνατό single “Lady Cry” που έχει κάνει μεγάλη αίσθηση στα γερμανικά ραδιόφωνα, παρουσιάζουν τους Αθηναίους gothic rockers πλήρως ανανεωμένους και αρκετά ωριμότερους. Πέραν του ότι έχουν περιορίσει το “HIM” στοιχείο σε αισθητό βαθμό αφήνοντας τα mainstream πλήκτρα και τα πολύ εμπορικά refrains (πλην 2-3 συνθέσεων) στην άκρη, πειραματίζονται αυτή τη φορά σε άβατα γι’ αυτούς χωράφια όπως είναι το industrial και το electro goth. Έχοντας πάρει τον αέρα που χρειάζονται μοιραζόμενοι πέρυσι το σανίδι με παρόμοιου τύπου ονόματα όπως VNV Nation και Blutengel, το “Grave Party” είναι πιο βιομηχανικό και φαίνεται από την αρχή μέχρι και το τέλος. Συναντάμε πρωτάκουστα για τους SadDoLLs στοιχεία όπως harsh φωνητικά (“The Last Valentine”), breakdowns-έκπληξη σε μπάσο και drums (“Creeping Skies”), αλλά και μία πολύ ωραία guest συμμετοχή του Skinny Disco των Deathstars στο ultra-μελωδικό “Terminate Me”. Είναι εξίσου καλό με το “Happy Deathday” αλλά με τελείως διαφορετικό τρόπο. Ίσως βέβαια να μην έχει τόσα πολλά hits όσο θα ‘πρεπε. Ίσως η απομάκρυνση της «εμπορικίλας» να λειτουργήσει στο μέλλον εις βάρος τους. Όταν όμως έχεις τις σκανδιναβικές χώρες ως πρώτη πηγή της έμπνευσής σου, δύσκολα πέφτεις έξω. Εμένα πάντως το “Grave Party” με κέρδισε κι ας μην διέθετε το μουσικό στυλ που περίμενα.
7.5/10
Χάρης Μπελαδάκης
