Επιστροφή μετά νέου ΕΡ από τους Beloved Enemy και μα τον Τουτάτη δεν ήταν καθόλου απαραίτητο. Για να καταλαβαίνουμε και τι λέμε, οι Beloved Enemy το 2006 που ξεκίνησαν, έπαιζαν gothic metal. Έμειναν μαζί μέχρι το 2015. Έξι χρόνια προτιμούσαν την αφάνεια και φέτος αποφάσισαν να επανέλθουν στο προσκήνιο. Τη σύνθεση της μπάντας αποτελούν οι Andrew “Dead L-Vis” James στα φωνητικά, Peter Pathos και Chai Deveraux στις κιθάρες, Martin “Dog” Kessler στα τύμπανα και Eddy (ένας κάποιος Eddy, τι θέτε εσείς τώρα;) στο μπάσο.
Ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος, λοιπόν, να γιορτάσει κανείς την «επαναλειτουργία» του συγκροτήματός του; Η κυκλοφορία ενός δίσκου φυσικά. Έτσι έπραξαν και οι Γερμανοί και το “Another Side” είναι ήδη διαθέσιμο για παραγγελίες. Εξαιρετικά διαφορετικό όμως το ολοκαίνουργιο αυτό ΕΡ καθότι ακουστικό και ούτε κατά διάνοια metal.
Περιέχει πέντε κομμάτια από τα οποία τα τέσσερα είναι διασκευές τραγουδιών που περιλαμβάνονται στα δύο προηγούμενα full-length albums τους. Για την ακρίβεια τα “Virus Undead” και “The Other Side” βρίσκονται στο “Enemy Mine” ενώ τα “Die Alone” και “Running Man” στο “Thank You For The Pain”. Το “Mother”, το πέμπτο της λίστας, είναι γραμμένο σχετικά πρόσφατα και αναφέρεται στο θάνατο της μητέρας του Peter.
Αν εξαιρέσουμε το “Mother” για ευκολονόητους λόγους, τα άλλα τέσσερα θα μπορούσαν να ήταν αλλιώς. Θέλεις να ξαναστήσεις τη μπάντα σου, ωραία; Ωραία. Κάνε το με κάτι καινούργιο και όχι με ξαναζεσταμένο φαγητό. Τα πρωτότυπα είναι πολύ καλύτερα από ότι εδώ, που ακούμε τις ακουστικές εκδοχές τους. Ανέφερα σε άλλο κείμενο, σχετικό με ακουστικά κομμάτια, ότι προτιμώ συνηθώς τις ακουστικές μορφές τραγουδιών αντί των κανονικών τους. Εδώ όμως δε συμβαίνει αυτό.
Δε μου κάθεται καλά όλος αυτός ο συνδυασμός φωνητικών-μελωδίας που γίνεται. Τα φωνητικά είναι μπάσα (πιο μπάσο πεθαίνεις δηλαδή) ενώ η μελωδία είναι πολύ πιο ήπια. Αν ο Andrew ήταν σε χορωδία, θα μπορούσε κάλλιστα να ήταν ο πρώτος βαρύτονος. Μου λείπουν και οι υπόλοιπες τρεις φωνές για να μπορέσει να ακουστεί αρμονικό το όλο αποτέλεσμα. Τώρα απλά κλωτσάει άσχημα γιατί από τα βαριά φωνητικά του Andrew, πάμε στα υψίφωνα των υπολοίπων μελών και απλά όχι. Τώρα εσείς μπορεί να το βρείτε υπέροχο, προσωπικά πάντως διαφωνώ κάθετα. Η παραγωγή ωστόσο είναι εντάξει, μόνο που δε σώζει τίποτα. Αυτά που λέτε, ακούτε με δική σας ευθύνη.
5/10
Χριστίνα Γιαννούλη
giannouli.christina3@gmail.com
