Η από το 2020 συσταθείσα νορβηγική μπάντα Bolverk κυκλοφόρησε φέτος το πρώτο της full-length album με τίτλο “Uaar”, αποτελούμενο από οκτώ black/extreme metal συνθέσεις. Σύμφωνα με τους ίδιους, το μουσικό ύφος τους στοχεύει να είναι τόσο θλιβερό και μελωδικό όσο οι Solstafir και παράλληλα τόσο βάναυσο όσο οι Marduk. Στον δίσκο τους εξερευνούν τα όρια του extreme metal, συνδυάζοντας τη μελωδία και την ωμότητα, όπως προσθέτουν.
Το ομώνυμο και το “Bride Of Christ” όντως έχουν στοιχεία καθαρόαιμου black metal που ακούγονται τόσο στα growls φωνητικά, όσο και στις γρήγορες και κοφτές κιθάρες, καθώς και στα drums. Η επιθετικότητα που χαρακτηρίζει το black metal συναντά τον mid-tempo και μελωδικό ρυθμό στο “Death The Whore”, με εναλλαγές καθαρών φωνητικών αφηγητικού τύπου και growls. Κλασικά κιθαριστικά riffs αναμεμειγμένα με πιο prog στοιχεία ανοίγουν το “Svovelpredikant”, που ενέχει συνολικά αρκετή πολυπλοκότητα σε επίπεδο σύνθεσης και μία αυξημένη επιθετικότητα παρά τον mid-tempo ρυθμό του. Περισσότερη μελωδικότητα – πάντα σε σύγκριση με τα υπόλοιπα τραγούδια του δίσκου – μπορεί κανείς να βρει στο “Time For Chaos”, με σημαντικές εναλλαγές στα φωνητικά και στα κιθαριστικά riffs. Πάντως το κομμάτι αυτό θα μπορούσε να αποτελέσει ένα χαρακτηριστικό δείγμα του ύφους των Νορβηγών και ξεχωρίζει από τα υπόλοιπα, όπως και το πιο βαρύ “Secterian Bloodshed”, με ένα ευκολομνημόνευτο μοτίβο στην αρχή, πριν οδηγηθεί σε έναν πιο φρενήρη και βίαιο ρυθμό, υποστηριζόμενο από τις κοφτές κιθάρες, το στιβαρό μπάσο, αλλά και τη δεξιοτεχνία του Lucass Edquist στα drums. Το “Prevail in Silence” κινείται στο ίδιο στυλ: εναλλαγές στον ρυθμό, αν και λίγο πιο αργός, drums και κιθάρα σε πρωταγωνιστικό ρόλο. Το “From the Depths” από την άλλη ενέχει μία «περισσότερη» μελωδικότητα από τα προηγούμενα στην αρχή, με ένα κλασικό black metal ξέσπασμα μετά το μέσο του κομματιού σε επίπεδο τόσο μουσικό, όσο και φωνητικό.
Για το είδος που επέλεξαν οι Νορβηγοί, η συγκεκριμένη κυκλοφορία αποτελεί μία πολύ καλή αρχή, χωρίς να αποτελεί ένα εξαιρετικό album, δημιουργώντας αρκετές προσδοκίες για το μέλλον. Η μοναδική ένσταση είναι στο ότι ενώ ακούγονται τόσο επιθετικοί όσο οι Marduk, δεν ακούγονται τόσο θλιβεροί και μελωδικοί όσο οι Solstafir, όπως ήταν η πρόθεσή τους. Αν θέλουν κάτι τέτοιο, θα πρέπει να επανεξετάσουν τις συνθέσεις τους.
6/10
Αλίκη Μαξούτογλου
[email protected]
