Μία μουσική πανδαισία από ηλεκτρικές κιθάρες, άρπα, φλογέρα, βιολί, μπουζούκι και παραδοσιακά κρουστά: αυτό είναι το νέο άλμπουμ των Ιρλανδών Celtachor, ονόματι “Fiannaíocht”. Ένα αφιέρωμα στα κατορθώματα του Fionn MacCumhaill (Φίον Μακούλ), ενός από τους μεγαλύτερους ήρωες της Ιρλανδικής μυθολογίας.
Οι Celtachor έβγαλαν το νέο τους δίσκο και διάδοχο του προ τριετίας “Nuada οf The Silver Arm”, κοντά με τους Primordial και τους Cruachan και ίσως να επισκιάστηκαν ελαφρώς – παρ’ όλα ταύτα η δουλειά αυτή είναι εξαιρετική και δεν υστερεί σε τίποτα από τους άλλους δύο. Μεταφέρει μία απίστευτη μελαγχολία, η οποία ενίοτε σπάει με καλπάζον τέμπο και δυναμικά riffs. Τα φωνητικά εναλλάσσονται από φυσικά σε παραμορφωμένα και βέβαια δε λείπει και η αφήγηση σε κάποια σημεία. Η ενορχήστρωση είναι πολύ προσεγμένη, με αρκετές διφωνίες σε μινόρε, ταξιδιάρικο reverbκαι πολυδιάστατο ήχο. Η παραγωγή επίσης πάρα πολύ καλή– αν και βγήκαν εκτός Ιρλανδίας, για να την κάνουν στο Skyhammer Studio στο Λίβερπουλ (ίσως γιατί τα καλά studios στο Δουβλίνο είναι λίγα και αυτά που κάνουν σωστές παραγωγές χρεώνουν ένα χέρι κι ένα πόδι;). Όπως και να ’χει, η συνταγή πέτυχε.
Δύο λόγια για τη θεματολογία του δίσκου: Ο Fionn ήταν γιος του Cumhal, αρχηγού των πολεμιστών Fianna, οι οποίοι ήταν προστάτες του μεγάλου Ιρλανδού βασιλιά. Ο Cumhal ερωτεύτηκε τη Muireann και στη συνέχεια την έκλεψε προκαλώντας την οργή του πατέρα της, Tadgmac Nuadat, ο οποίος ζητώντας τη βοήθεια των συμμάχων του κατάφερε να σκοτωθεί ο Cumhal. Η Muireann μετά από λίγο καιρό γέννησε ένα αγόρι, το Demne (Fionn), το οποίο και έδωσε σε δύο πολύ ικανές γυναίκες να το μεγαλώσουν. Οι γυναίκες αυτές του έμαθαν πώς να πολεμά και πώς να κάνει μάγια. Μεγαλώνοντας έγινε τόσο καλός πολεμιστής που η ύπαρξή του έγινε ευρέως γνωστή και το πραγματικό του όνομα αποκαλύφθηκε, με αποτέλεσμα να στραφεί η προσοχή όλων των εχθρών του πατέρα του πάνω του. Οι ιστορίες του Fionn μιλούν για τα κατορθώματα του προσπαθώντας να επιβιώσει μέσα σε αυτές τις αντιξοότητες και πολλές από αυτές έχουν και ωραίο ηθικό δίδαγμα.
Το “Fiannaíocht” είναι χωρίς αμφιβολία η καλύτερη κυκλοφορία στο είδος του για αυτή τη χρονιά, μέχρι τώρα. Όλα τα κομμάτια έχουν μεταξύ τους μία απίστευτη συνοχή, τέτοια που δεν καταλαβαίνεις πότε τέλειωσε ο δίσκος. Είναι μία πολύ, μα πάρα πολύ ευχάριστη δουλειά, στη οποία χαίρεται κανείς να ανακαλύπτει καινούργιες λεπτομέρειες με κάθε άκουσμα. Και το κυριότερο – ξεφεύγει από τα τετριμμένα.
9/10
Κλερ Τσιμπουρλά
conguera@gmail.com
