Grindcore κύριοι! Η μπάντα μας έρχεται από την Πενσυλβανία και εμφανώς έχει πολύ θυμό μέσα της. Κάτι η ταχύτητα, κάτι τα σκοτεινά riff τους το αποδεικνύουν. Ωστόσο αυτό που μου έκανε εντύπωση είναι πως δεν άφησαν αυτό το σκηνικό του “παίζω γρήγορα και ότι να ναι” να τους κατακλείσει. Ήταν απ’ τις λίγες φορές που δεν παγιδευόμουν συνεχώς στην αίσθηση της φασαρίας, που τέτοιες μπάντες σου γεννούν. Θεωρώ πως σε όλα τα κομμάτια το παίξιμο του drummer ήταν αυτό που τους πήγε ένα βήμα παρακάτω. Φυσικά υπάρχουν και κομμάτια μέσα όπως το “Exitist” που δεν μπορώ να δω αυτό το “μεγαλείο” που ίσως κάποιοι καταφέρνουν να ξεχωρίσουν. Αντίθετα το θεώρησα πολύ ενοχλητικό, κυρίως για το μέσο ανθρώπινο αυτί. Το παράδοξο είναι πως τα κομμάτια είναι αρκετά μικρά σε διάρκεια (μόλις ένα ξεπερνά μετά βίας τα τέσσερα λεπτά). Πριν προλάβεις να μπεις στο mood ους έχουν κιόλας τελειώσει, δίνοντας τη θέση τους στο επόμενο που ξεκινά με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που τα προηγούμενα ξεκίνησαν. Το “Drag Migrator” ήταν έκπληξη που περίμενα γενικά. Μια σκοτεινή σύνθεση που μπορούσε να σου μεταδώσει αυτή την έλλειψη χαράς με έναν πολύ ανατριχιαστικό τρόπο και ήχο. Το “Hero Of The Church Herd” ξεκινά με μπάσο στο τέρμα και ακούς τις χορδές σχεδόν να χτυπάνε στην ταστιέρα. Τέσσερα λεπτά κομμάτι, και έχοντας την αφίσα των Sabbath πάνω απ’ το κρεβάτι μου, τολμώ να πω πως αυτό το κομμάτι ήταν το “κάτι” που έψαχνα και ήθελα γα να σχηματίσω την τελική μου άποψη για τους κύριους. Αυτά βέβαια – για να μη λέω και ό,τι να ναι – μέχρι τα μέσα του κομματιού. Στα δύο λεπτά και κάτι, το Grindcore ξανά έκανε την εμφάνισή του και μου έδωσε ένα καλό χτύπημα στο κεφάλι θυμίζοντάς μου τι ακούω. Γενικά η μπάντα φαίνεται να έχει πολύ ωραίες ιδέες και τα φωνητικά – για το είδος τους πάντα- μου φαίνεται ότι δε θα μπορούσαν να γίνουν καλύτερα. Το όλο μιξάρισμα ακουστικά είναι κάτω του μετρίου, χωρίς να μου δίνει τη δυνατότητα να ξεχωρίσω τα όργανα (κακό αυτό…).
6/10
Ντένια Παλαιολόγου
