Διαβάζοντας για ένα συμφωνικό metal/rock συγκρότημα από την Νότιο Αφρική, με γυναικεία φωνητικά, το οποίο απευθύνεται σε λάτρεις συγκροτημάτων όπως οι Nightwish, μπορώ να πω πως μου κέντρισε το ενδιαφέρον. Ωστόσο ξεκινώντας με το “Angels & Demons”, προσγειώθηκα απότομα… Catchy τίτλος, ωραία και πολύ ατμοσφαιρική εισαγωγή, η φωνή της Rene van den Berg ζεστή και μελαγχολική, μέχρι που κάνει την εμφάνισή του ο Adolph de Beer και κάνει το κομμάτι να μοιάζει βγαλμένο από musical. Αυτό ξέρω πως δεν είναι απαραίτητα αρνητικό, απλά προσωπικά με χάλασε. Τα τραγούδια συνολικά είναι ατμοσφαιρικά και αργά, κι ενώ η φωνή της Rene είναι πολύ καλή, θα ήθελα να παρουσιάσει ένα μεγαλύτερο εύρος της κι όχι να κυμαίνεται στα ίδια “ασφαλή” επίπεδα σχεδόν και στα 14 τραγούδια του δίσκου. Επίσης δεν είναι δυνατόν στο τελείως άκυρο “Fuck off and Die”, να μην έχει ίχνος έντασης! Δηλαδή όταν θέλει να βρίσει κάποιον, το κάνει έτσι; Μέσα στην τρελή χαρά; Γενικά η μουσική, παρόλο που όπως προανέφερα είναι ατμοσφαιρική, μου έδωσε ωστόσο την εντύπωση πως απλά είναι εκεί για να συνοδεύει την Rene, κι όχι να την συμπληρώνει. Προσωπικά δεν βρήκα ούτε ένα σημείο που να μου έμεινε, να θέλω να το ξανακούσω επειδή είχε “κάτι”. Anyway, γενικώς πρόκειται για έναν “radio friendly” δίσκο κατά τη γνώμη μου, με κομμάτια που θα βρουν θέση σε μεταμεσονύκτιες εκπομπές όπου ζευγαράκια αφιερώνουν τραγούδια μεταξύ τους. Μπορώ να εκτιμήσω το ταλέντο, τη φωνή, την διάθεση και την καλή παραγωγή του δίσκου, αλλά δεν είχε κάτι για να με κρατήσει.
5/10
Διονύσης Τσέπας
