Όταν βλέπεις ότι ένα συγκρότημα κατάγεται από τη Φινλανδία, η σκέψη σου πηγαίνει προς συγκεκριμένα πράγματα. Melodic death, doom/death ή symphonic power (μπλιαχ). Οι Tyrant Disciple όμως παίζουν καταιγιστικό death/thrash metal, μην ακολουθώντας την μελαγχολική παράδοση που έχει η χώρα τους.
Σχηματίστηκαν το 2004 και η μόνη τους δισκογραφική δραστηριότητα μέχρι τώρα ήταν δύο demos (2006 και 2008). Το ντεμπούτο λοιπόν καθυστέρησε αρκετά, αλλά κάλλιο αργά παρά ποτέ. Το album δίνει πόνο. Από το εναρκτήριο “The Great Dead One” έσπαγα το κεφάλι μου (μαζί με το σβέρκο μου) για το τι μου θυμίζει. Φουλ επιθετικότητα, πορωτικά riffs, και φωνητικά που δοκιμάζουν τις αντοχές του λαρυγγιού του Sami Risku, αφού κυμαίνονται από screams μέχρι growls. Τελικά, λίγα τραγούδια μετά θυμήθηκα ότι υπήρχε μεγάλη ομοιότητα με τους συμπατριώτες τους Deathchain. Τουλάχιστον στις δύο πρώτες δισκάρες τους και όχι στο πως έχουν καταντήσει τώρα.
Οι Tyrant Disciple λοιπόν συνεχίζουν το έργο του μοχθηρού death/thrash που άφησαν οι Deathchain στη μέση και τα καταφέρνουν μια χαρά, έχοντας πολύ ωραίες συνθέσεις να επιδείξουν. Πέρα από το εναρκτήριο που σπέρνει, φοβερά κομμάτια επίσης είναι το ομώνυμο, το “Cancer”, το “Eternal Burn” και το “Funeral Veil”. Το “Blood Countess” από την άλλη, που είναι και το μεγαλύτερο σε διάρκεια, τους δείχνει να παίζουν σε mid-tempo ταχύτητες, έχοντας και ένα ωραίο μελωδικό πέρασμα κάτι που δεν συναντάται σε άλλα τραγούδια, αφού το συγκρότημα εστιάζει στο να δημιουργήσει κάτι βίαιο χωρίς πολλά περιθώρια για αμφισβήτηση. Στα συν και η πολύ καλή παραγωγή, η οποία δεν είναι γυαλισμένη και αφήνει τον ξερό ήχο της κιθάρας να οδηγεί την επίθεση.
Το ντεμπούτο των Tyrant Disciple είναι μία πρώτης τάξεως επιλογή για όποιον θέλει να ακούσει death/thrash metal με τσαμπουκά. Μπορεί να τους πήρε δεκατέσσερα χρόνια για να κυκλοφορήσουν κάτι, αλλά το τελικό αποτέλεσμα τους δικαιώνει.
7,5/10
Γιώργος Τερζάκης
geo.terzakis@gmail
