Ορισμένες φορές μόνο και μόνο από τον τίτλο ενός δίσκου ή το όνομα μιας μπάντας μπορείς να βγάζεις κάποια συμπεράσματα. Τώρα το όνομα Sudden Infant, μπορεί κάποιος να το πάρει σοβαρά; Δυστυχώς δεν υπάρχει κανένα δελτίο τύπου το οποίο συνοδεύει αυτό το σκουπίδι, οπότε αναγκαστικά, μετά το σοκ της πρώτης ακρόασης, ξεκινάμε την ψακτική στο internet.
Ο Joke Lanz είναι ο ιθύνων νους πίσω από τους Sudden Infant, οι οποίοι προσπαθούν όπως λένε να παίξουν ένα είδους avant-garde industrial, αρκετά πολιτικοποιημένο από ότι μπορώ να καταλάβω. Δεν υπάρχει περίπτωση να σας κρατήσω πολύ ώρα και να γράψω πολλά πράγματα για το “Buddhist Nihilism”, το οποίο καταρχάς δεν έχει καμία σχέση με το heavy metal. Όλος ο δίσκος είναι βασισμένος σε κάποια riffs που στηρίζονται στο μπάσο και τα οποία συνήθως επαναλαμβάνονται συνεχώς.
Καμία συνοχή, με τον Lanz να απαγγέλει ή να φωνάζει παρά να τραγουδάει και με κάποιος ήχους που θυμίζουν τύμπανα. Η συνοχή χάνεται και η «ψαγμένη» δημιουργία κορυφώνεται στο “Maybe You ‘Re Right”, το οποίο πραγματικά… δεν μπορεί να περιγραφεί. Άλλα τραγούδια μέσα στο δίσκο,μπορούν να περιγραφούν μόνο σαν μια συλλογή από breaks, παρά σαν μια συλλογή ιδεών, riffs και θεμάτων τα οποία μπορούν να χαρακτηρίσουν ένα τραγούδι.
Συγνώμη, αλλά αν βάλεις 3 παιδιά, 14 ετών να γράψουν ένα δίσκο, νομίζω ότι θα τα καταφέρουν καλύτερα. Ο Joke Lanz δεν μπορεί ούτε να τραγουδήσει αλλά ούτε και να γράψει τραγούδια. Το «ψαγμένο» αυτό στυλ με προσπερνάει και με αφήνει εντελώς αδιάφορο. Αν θέλετε να δοκιμάσετε τα νεύρα σας μέσα από διάφορες απαγγελίες, κραυγές και φωνές οι οποίες συνοδεύονται από κάτι το οποίο θυμίζει μπάντα, τότε ακούστε το “Buddhist Nihilism”. Εγώ σας προειδοποίησα…
0,5/10
Δημήτρης Σταύρος
[email protected]
