Το μακρινό 1991 σχηματίστηκε στην πόλη Guben της Γερμανίας η thrash metal μπάντα Scram, η οποία διαλύθηκε το 2016. Παρόλο που η μπάντα υπήρχε για 25 ολόκληρα χρόνια, η δισκογραφική της πορεία δεν ήταν ανάλογη, αφού κυκλοφόρησαν μόνο τρία demos, ένα EP, ένα split album και δύο ολοκληρωμένους δίσκους. Μετά τη διάλυση των Scram, τρία από τα τέσσερα μέλη προχώρησαν στην ίδρυση του heavy/thrash συγκροτήματος Daily Insanity, με το οποίο θα ασχοληθούμε σήμερα.
Το συγκρότημα αποτελείται από τους Gustl στα τύμπανα, τον Gene στην κιθάρα και τον Hans στο μπάσο, ο οποίος ανέλαβε και τα χρέη τραγουδιστή. Οι Daily Insanity κυκλοφόρησαν το πρώτο τους EP το 2018, με τίτλο “Conspiracy”, ενώ μετά την κυκλοφορία τριών singles, μας παρουσιάζουν τον πρώτο τους ολοκληρωμένο δίσκο, ονόματι “Chronicles Of War”.
Θα μπω κατευθείαν στο ψητό και θα πω γιατί μου άρεσε το “Chronicles Of War”. Ενώ πρόκειται για thrash metal δίσκο, τα τραγούδια δεν κινούνται αποκλειστικά σε γρήγορες ταχύτητες, όπως θα περίμενε κανείς. Βασικά, στο σύνολό του ο δίσκος κινείται περισσότερο σε mid-tempo ρυθμούς παρά σε γρήγορους και αυτό το κάνει να ξεχωρίζει αμέσως από την πλειοψηφία των thrash metal δίσκων που κινούνται σε ξέφρενους ρυθμούς. Βέβαια, δεν υπάρχει απολύτως καμία απώλεια σε βαρύτητα αλλά αντιθέτως τα κομμάτια είναι όσο βαριά μπορούν να γίνουν, με καταιγιστικά riffs και μπάσο, που στέλνουν το σβέρκο του ακροατή στην εντατική.
Επίσης, σε όλα αυτά τα σημεία με τις μεσαίες ταχύτητες δημιουργείται ένας ήχος που ακούγεται κάπως σκοτεινός και απειλητικός και με διάθεση να τα διαλύσει όλα. Και αυτό είναι κάτι που οφείλεται στην κιθάρα που πολλές φορές γίνεται πιο μελωδική και έχει μία ατμοσφαιρική χροιά, στον διαρκή βαρύ και καταιγιστικό ρυθμό αλλά κυρίως στα φωνητικά που είναι βαθιά και τραχιά αλλά και πιο αργά σε σχέση με έναν πιο κλασικό thrash δίσκο.
Από ‘κει και πέρα, ο δίσκος των Daily Insanity έχει και γρήγορα ξεσπάσματα αλλά και εντελώς αργά κοψίματα, δείχνοντας πως η μελωδία δεν είναι κάτι άγνωστο για τους Γερμανούς. Οι γρήγορες στιγμές είναι ακριβώς όπως θα περίμενε κάποιος σε ένα τέτοιου είδους άλμπουμ: εξωφρενικά γρήγορες κιθάρες και τύμπανα που παίζονται με καταιγιστικό και δαιμονισμένο τρόπο. Αρκετά ενδιαφέροντες όμως είναι και οι μελωδικές στιγμές του δίσκου.
Πέρα από διάφορα αργά κοψίματα σε ορισμένα τραγούδια, υπάρχουν δύο κομμάτια που η μελωδία κυριαρχεί. Το ένα είναι το ορχηστρικό “A Lonely Soldier”, στο οποίο ακούγονται μόνο μελωδίες κιθάρας και εφέ που δίνουν την αίσθηση βροχής και αέρα, δημιουργώντας μια ωραία μελαγχολική ατμόσφαιρα, και το άλλο είναι το “The Reckoning”, το οποίο στο μεγαλύτερο του μέρος κινείται σχεδόν σε ρυθμούς μπαλάντας με καθαρά φωνητικά, αλλάζοντας εντελώς το γενικότερο κλίμα του δίσκου.
Το “Chronicles Of War” είναι ένα πολύ δυνατό ντεμπούτο από μία μπάντα που φαίνεται ότι τα μέλη της έχουν τεράστια εμπειρία και ξέρουν πώς να γράφουν καλή μουσική. Ένα ακόμα θετικό στοιχείο είναι το γεγονός πως ενώ η παραγωγή είναι δυνατή, στιβαρή και μοντέρνα, ο ήχος έχει μια φοβερή old-school αισθητική που κάνει το τελικό αποτέλεσμα ακόμη πιο ωραίο. Ελπίζω οι Γερμανοί να μην διατηρήσουν τη φόρμουλα των Scram και κάνουν πολλά χρόνια να βγάλουν δεύτερο δίσκο αλλά να μας χαρίσουν μια δεύτερη κυκλοφορία σχετικά σύντομα. Προς το παρόν σπεύσατε να χαρείτε αυτό το δίσκο που είναι σίγουρο πως θα σας ικανοποιήσει και με το παραπάνω.
8/10
Μίνως Ντοκόπουλος
[email protected]
