Τι θα γίνει επιτέλους; Θα στείλει καμιά εταιρεία Δελτίο Τύπου για τις κυκλοφορίες που προσπαθεί να προωθήσει ή βαριέται τόσο πολύ τη ζωή της που δεν μπορεί να κάνει τα πιο βασικά πράγματα; Δηλαδή έχει λογική κάποιες άλλες να στέλνουν ολόκληρα κατεβατά για μπάντες που τις ξέρει όλος ο metal πλανήτης και να μην παίρνουμε την παραμικρή πληροφορία για εντελώς άγνωστες μπάντες σαν αυτούς εδώ;
Με κάθε σεβασμό στα παλικάρια λοιπόν, αλλά έτσι είναι. Με μια μικρή αναζήτηση που έκανα, φαίνεται να είναι από τη χώρα μας και αυτό το EP αποτελεί την πρώτη τους δισκογραφική απόπειρα. Πέντε κομμάτια με μέση διάρκεια ένα πεντάλεπτο το καθένα έχουν ηχογραφηθεί και το στυλ τους κυμαίνεται κάπου ανάμεσα στο doom / death metal και στο melodic death metal με τους ρυθμούς να εναλλάσσονται από doom σε πιο γρήγορους. Υπάρχουν φυσικά και οι απαραίτητες μελαγχολικές ατμόσφαιρες και μελωδίες, όπως συνηθίζεται στο συγκεκριμένο είδος. Τα φωνητικά είναι κατά βάση ακραία, δε λείπουν όμως και τα καθαρά τα οποία είναι πότε γυναικεία και πότε αντρικά, με τα δεύτερα να μην ακούγονται. Ούτε τα ακραία όμωςμου άρεσαν και τόσο, αφού δε φτάνει κάποιος να ουρλιάζει, αλλά να μπορεί να χρωματίσει με τη φωνή του τη μελαγχολία των συνθέσεων. Κάτι τέτοιο δεν γίνεται εδώ πέρα.
Σε σημεία μου θύμισαν αρκετά πρώιμους Paradise Lost, στα πιο doom μέρη τους φυσικά, ενώ η παραγωγή μου ακούστηκε αρκετά μέτρια για τα δεδομένα της εποχής μας. Σε γενικές γραμμές, μπορώ να πω ότι η μπάντα έχει κάποιες πολύ καλές ιδέες και παρά το μέτριο αποτέλεσμα κατάφερε να μου τραβήξει την προσοχή για όση ώρα το άκουγα. Δεν πάσχουν τόσο στο θέμα των συνθέσεων, περισσότερο στα υπόλοιπα που ανέφερα πιο πάνω. Αν τα προσέξουν και δουλέψουν διαφορετικά στην επόμενη κυκλοφορία τους, πιστεύω ότι θα καταφέρουν να με αποστομώσουν. Α, και την επόμενη φορά στείλτε και κανένα συνοδευτικό κειμενάκι, ναι;
5/10
Γιώργος Τερζάκης
