Το melodic death metal αποτελεί εδώ και 20-25 χρόνια, το σημείο επαφής των οπαδών του ακραίου και του κλασσικού ήχου. Ο τρόπος με τον οποίο εξελίσσονται οι μπάντες, και κατά συνέπεια και ο ήχος της συγκεκριμένης μουσικής, έχει γίνει θέμα μεγάλης αντιπαράθεσης στις τάξεις των οπαδών. Η στροφή των In Flames σε εμπορικότερα μονοπάτια (και η παρόμοια πορεία των Soilwork), οι Dark Tranquility που έχουν ξεφύγει απ’ όλες τις φόρμες εδώ και χρόνια και αποτελούν μια κατηγορία μόνοι τους, η διάλυση ιστορικών συγκροτημάτων όπως οι Dissection και οι Sentenced, έδωσαν την ευκαιρία σε νέα ονόματα όπως οι Insomnium και οι Kalmah να ξεπεταχτούν και να φρεσκάρουν τον ήχο της σκηνής. Τα χρόνια πέρασαν, και ψάχνουμε πια εκείνους τους καλλιτέχνες που θα συνεχίσουν την εξέλιξη και θα συμβάλλουν στη μακροζωία του ιδιώματος. Το “Season Of Withering” αποτελεί την δεύτερη δουλειά στα 5 χρόνια της ύπαρξης των Dead End Finland, δύο χρόνια μετά το ντεμπούτο τους “Stain of Disgrace”. Η μπάντα προσπαθεί να μπλέξει τα melodic death στοιχεία της με τσιχλοφουσκέ pop, με το τελικό αποτέλεσμα να είναι τόσο «στημένο» και «κατασκευασμένο» να τραβήξει συγκεκριμένες ομάδες κοινού που πλησιάζει το αστείο. Ναι, έχουν κάποια καλά σημεία και μάλιστα αρκετά. Σημεία. Ε, και; Δεν αρκούν για να σωθεί η παρτίδα. Έχουν φροντίσει γι’ αυτό τα 2-3 ρυθμικά που χρησιμοποιούν στα verse και στα 10 κομμάτια του δίσκου, τα πλήκτρα και οι μελωδίες από τις πιο βαρετές στιγμές των υπερτιμημένων Sonata Arctica, ψευτο-gotho-industrial και γενικά ότι πουλάει σε Σκανδιναβία και Γερμανία τον τελευταίο καιρό. Μήπως και στο προηγούμενο άλμπουμ τους δεν λειτούργησαν με γνώμονα τα γούστα της εποχής, με τα προσανατολισμένα σε νεώτερους In Flames και Children of Bodom τραγούδια τους; Φυσικά και ο ήχος είναι κρύσταλλο, έχει γίνει κορυφαία δουλειά στη μίξη, οι φωνές έχουν εξαιρετική απόδοση και χροιά και στα brutal και στα καθαρά, τα τύμπανα παίζουν παπάδες, αλλά τι να το κάνεις το όμορφο και προσεγμένο περιτύλιγμα όταν το περιεχόμενο είναι μάπα; Αν οι Dead End Finland αντιπροσωπεύουν το μέλλον του πολύπαθου και βασανισμένου ιδιώματος που αποκαλούμε melodic death metal, τότε μάλλον κάποιοι πρέπει να επαναπροσδιορίσουν τη σχέση τους με αυτό. Σε τελική ανάλυση, ρίξτε μια ματιά στην προσέγγιση που κάνουν τα τελευταία χρόνια οι Αυστραλιανές μπάντες, για να νιώσετε τι πάει να πει υγιής εξέλιξη.
5.5/10
Νίκος Κεφαλίδης
