Δεύτερος δίσκος για τους Γερμανούς, οι οποίοι χαρακτηρίζουν την μουσική τους ως art core (οκέι, τι άλλο θα σκεφτούνε για πρωτοτυπία!). Όπως και να έχει, είναι ένας εκπληκτικός δίσκος, με αρχή, μέση και τέλος, με όλα τα σκαμπανεβάσματα και εμ εκπληκτική παραγωγή. Τα περίεργα μετρήματα είναι απαραίτητα για κάθε “-core” μπάντα που σέβεται τον εαυτό της και οι Γερμανοί το έχουν κρατήσει σε ένα ενδιαφέρον επίπεδο, χωρίς να είναι υπερβολικοί, αλλά ουσιώδεις. Οι συνθέσεις του “Supra” είναι πολύ καλές, αλλά τις εξυψώνει και η πολύ παραγωγή, ο ήχος και η ατμόσφαιρα που έχουν δημιουργήσει. Τα καθαρά φωνητικά θέλουν σίγουρα βελτίωση, είναι απαίδευτα και θα τα χαρακτήριζα έως και κακά, αλλά ας μην φτάσουμε εκεί γιατί τα aggressive μας αποζημιώνουν και με το παραπάνω. Υπάρχουν μελωδίες, κάποια post σημεία, κάποια djent, θα μπορούσαν να είναι ξαδερφάκια των Periphery, Monuments και λοιπών. Το κομμάτι “Vortex Reflex” συμπεριλαμβάνεται σε κάποιες εκδόσεις σαν bonus κομμάτι, αλλά σύντομα θα το αποσύρουν λόγω του ότι είναι με το παλιό line – up και δεν ταιριάζει στην τωρινή περίοδο των Dioramic. Όπως και να έχει οι Γερμανοί είναι μια πολύ καλή ανακάλυψη.
7,5/10
Τένια Λάρδα
[email protected]
