Οι El Misti αποτελούνται από τον Paddy Bleakley στα φωνητικά και τον κιθαρίστα Kieran Gilchrist. Όπως καταλάβατε πρόκειται για ντουέτο και συγκεκριμένα από την Αγγλία. Η αγάπη τους για τέσσερα διαφορετικά είδη είναι εμφανέστατη και στα τραγούδια τους. Ποιες είναι αυτές οι τέσσερις αγάπες; Classic acoustic folk, americana, rock ‘n’ roll και west coast psychedelia. Ακόμα, τρέφουν ιδιαίτερη συμπάθεια και για την latin κουλτούρα.
Το “El Misti” λοιπόν είναι η πρώτη τους δουλειά. Αποτελείται από δέκα κομμάτια με σχετικά μικρό εύρος διάρκειας αφού κυμαίνονται στα τέσσερα με εφτά λεπτά. Το πολύ καλό με αυτό το ντουέτο είναι ότι ακόμα και αν δεν είσαι οπαδός των παραπάνω ειδών, καταφέρνουν να σε κερδίσουν. Όση ένταση και να έχεις μέσα σου θα στην εξαφανίσουν έτσι απλά. Με εξαίρεση το “The Rose Poisoned The Ground” στο οποίο σκληραίνει ο ήχος από την αρχή και σε βάζει ελάχιστα στην πρίζα. Παρεμπιπτόντως, η μελωδία στο συγκεκριμένο, σε κάποια σημεία θυμίζει το “Do I Wanna Know” από Arctic Monkeys.
Προσωπικά τα φωνητικά δεν με ενθουσίασαν. Ποτέ δεν μου άρεσαν οι φωνές που μοιάζουν με νιαούρισμα, οπότε τα αφήνω στην άκρη. Η μία από τις δύο στιγμές που μπορώ να πω ότι μου άρεσαν είναι στο πολυφωνικό του “Take Back Control” αλλά μέχρι εκεί. Η μελωδία άλλωστε είναι τόσο δυνατή από μόνη της που κλέβει την παράσταση.
Το “Devil Won’t Dance” ξεχώρισε με διαφορά. Εξαιρετική μελωδία από την αρχή μέχρι το τέλος, τα δεύτερα του δίνουν άλλη ένταση, το crescendo στα όργανα θερίζει και σπέρνει. Άλλη έκφραση ταιριάζει βέβαια για το crescendo αλλά τέλος πάντων. Επίσης, αυτή είναι η δεύτερη στιγμή που τα φωνητικά μπήκαν στην καρδιά μου. Αν είχε σε όλα τα κομμάτια αυτό το ύφος στην φωνή του, θα ήταν πολύ καλύτερα.
Σε γενικές γραμμές ήταν μια πολύ καλή δουλειά όσο και αν δεν μου άρεσαν τα φωνητικά. Σίγουρα αξίζει να του δώσετε μια ευκαιρία και κυρίως εσείς του rock. Περιμένουμε το επόμενο λοιπόν και ελπίζω να μη χρειαστεί πάλι μια δεκαετία για να βγει.
7/10
Χριστίνα Γιαννούλη
giannouli.christina3@gmail.com
