Η Eilera είναι μια παλιά γνώριμη της γαλλικής – και όχι μόνο – metal σκηνής. Συγκεκριμένα, ήταν η πρώτη Γαλλίδα μουσικός που υπέγραψε διεθνές συμβόλαιο με τη Spinefarm Records. Επίσης, είναι μία από τους πρωτοπόρους που εισήγαγαν pop και celtic folk στοιχεία στον σκληρό ήχο. Έτσι, δεν αποτελεί έκπληξη και η μετέπειτα πολυποίκιλη καριέρα της, μετά τη διάλυση των Chrysalis, της μπάντας με την οποία πρωτοεμφανίστηκε. Έχοντας αντιμετωπίσει κάποιες προσωπικές δυσκολίες και σκέψεις, επιστρέφει πλέον με το “Waves”, έναν δίσκο που έγραψε για να τη βοηθήσει να επανέλθει στον εαυτό της.
Δεδομένων των παραπάνω, γίνεται φανερό πριν καν την ακρόαση ότι το “Waves” είναι ένα πολύ ευαίσθητο και προσωπικό album. Όπως προϊδεάζει και ο τίτλος του, το “Waves” έχει έντονο το θαλάσσιο στοιχείο. Είναι γνωστό, άλλωστε, ότι η θάλασσα μπορεί να γαληνεύσει και τις πιο δυσάρεστες σκέψεις. Έτσι, τα σχετικά samples μπλέκονται με celtic folk και rock ήχους, δημιουργώντας ένα απολαυστικό και χαλαρωτικό αποτέλεσμα. Πανίσχυρος είναι και ο pop παράγοντας, επιβεβαιώνοντας για άλλη μια φορά το πόσο αριστοτεχνικά μπορεί η Eilera να συνδυάσει όλα αυτά τα είδη.
Σε όλα αυτά, έρχεται να προστεθεί και η υπέροχα ιδιαίτερη φωνητική ερμηνεία της Eilera. Επίσης, μιλάμε για έναν κυρίως ακουστικό album στο σύνολό του, οπότε ας μην περιμένει κανείς να σκληρύνει ο ήχος. Η καλύτερη στιγμή του δίσκου έρχεται, αναμφίβολα, με το “Sea Widow”, το οποίο είχε κυκλοφορήσει και ως single (βλέπω απόλυτα τον λόγο…). Είναι η πιο συγκινητική στιγμή του δίσκου, χωρίς να εννοώ ότι όλος ο υπόλοιπος δεν ξεχειλίζει από συναίσθημα. Γενικά, η Eilera είναι ηλιαχτίδα, ακόμη και στα πιο μελαγχολικά σημεία της.
Κάθε κομμάτι δίνει την εντύπωση ότι διηγείται μια ιστορία. Η διήγηση είναι τέτοια, μάλιστα, που σε απορροφάει. Είναι πολύ όμορφο το ότι η Eilera κατάφερε να μετατρέψει τη δυσάρεστη κατάσταση μέσα από την οποία πέρασε σε κάτι τόσο μαγευτικό. Μένει μόνο να της ευχηθούμε να διατηρήσει αυτή τη γαλήνη.
8/10
Τζούλια Τσαγκάρη
jtsagari@yahoo.com
