Έχω αναφέρει πολλές φορές ότι, πλην ελάχιστων εξαιρέσεων, δεν είμαι fan των female-fronted bands που παίζουν αυτό το λεγόμενο συμφωνικό – ατμοσφαιρικό – gothο – δεν ξέρω εγώ τι άλλο – metal μιας και τις περισσότερες κυκλοφορίες απλά τις βαριέμαι και το “metal” ελέγχεται. Επίσης είναι γνωστή η αδυναμία που έχω στην καλύτερη metal σκηνή του κόσμου αυτή τη στιγμή, ναι στην Ελληνική σκηνή αναφέρομαι. Οπότε άντε να γράψεις review για το ντεμπούτο των Enemy Of Reality… Νέα μπάντα αποτελούμενη όμως από έμπειρους μουσικούς: Ηλιάνα Τσακιράκη στα φωνητικά (ex-Meden Agan), Στυλιανός Αμοιρίδης στις κιθάρες (Steelborn, ex-Keado Mores), Philip Stone στα drums (One Of These Days, ex- Meden Agan), Θάνος στο μπάσο (Chthonian Alchemy) και Μαριάνθη (Steelborn) στα πλήκτρα. Ακούγοντας τον δίσκο οι Enemy Of Reality φρόντισαν να διαλύσουν τις όποιες “περίεργες” σκέψεις μου: o δίσκος είναι heavy από την αρχή μέχρι το τέλος και αν γουστάρεις τον συμφωνικό metal ήχο αποκλείεται να βαρεθείς. Άπειρες επιρροές στη μουσική των παιδιών που ξεκινούν από την κλασσική μουσική, περνούν από το power metal και καταλήγουν σε σημεία στα χωράφια του progressive, φιλτραρισμένες όμως άψογα και βγάζοντας μια ιδιαίτερη προσωπικότητα. Στις έντεκα συνθέσεις που αποτελούν το άλμπουμ θα ακούσετε εναλλαγές ρυθμών και διαθέσεων, όμορφα κιθαριστικά μέρη και solos που συνδυάζουν δύναμη και μελώδια, πλήκτρα που άλλοτε προσδίδουν ένα πιο σκοτεινό και μελαγχολικό χαρακτήρα στα τραγούδια και άλλοτε μια πιο prog προσέγγιση, κι ένα στιβαρότατο rhythm section που αποφεύγει τις υπερβολές και την επίδειξη παίζοντας ακριβώς ότι είναι απαραίτητο ώστε να δημιουργήσει το κατάλληλο υπόβαθρο για να ξεδιπλώσουν τα υπόλοιπα μέλη τις αρετές τους. Η Ηλιάνα Τσακιράκη εγκαταλείπει για λίγο τη στρατόσφαιρα, τραγουδάει με ένα πιο “γήινο” και προσιτό προς το μέσο metal ακροατήριο τρόπο και είναι απλά απολαυστική!!! Δύσκολο να αποτυπώσεις την απόδοσή της με λέξεις. Οι Enemy Of Reality φρόντισαν να έχουν όμως στο ντεμπούτο τους και μια πλειάδα εκλεκτών καλεσμένων. O Χρήστος Αντωνίου (Septicflesh, Chaostar) έχει συνθέσει το εισαγωγικό κομμάτι του δίσκου “Medusa” μια αρκετά σκοτεινή και συμφωνική σύνθεση. Στο επόμενο “My Own Master” συμμετέχει στο μπάσο ο Mike LePond (Symphony X) ενώ στο “Needle Bites” το πιο πιασάρικο τραγούδι και βίντεο του άλμπουμ, Ηλιάνα και Ailyn Gimenez (Sirenia) μοιράζονται τα φωνητικά. Ακολουθεί η συμμετοχή της Ανδρονίκης Σκουλά (Chaostar) στο καλύτερο τραγούδι του δίσκου, κατά την άποψή μου, ““The Bargaining” και τέλος η Maxi Nil (Jaded Heart, ex-Visions Of Atlantis) συμμετέχει στη μπαλάντα που κλείνει το δίσκο “Step Into The Light” της οποίας την ενορχήστρωση έχει κάνει ο Ρένος Μιλιάρης των September Code. Να αναφέρω ότι η τετράδα των “Her Descending Ghost”, “The Bargaining”, “Grief Divine” και “Torn Apart” αναφέρεται στιχουργικά στο μύθο του Ορφέα και της Ευρυδίκης από την οπτική γωνία μιας από τις Μαινάδες του Διονύσου που συμμετείχε στον τελικό διαμελισμό του Ορφέα, πραγματικά ένα πολύ όμορφο και ενδιαφέρον concept. Η παραγωγή του άλμπουμ είναι αρκετά καλή αν και προσωπικά θα ήθελα λίγο περισσότερη ένταση στα ντραμς και μια γενικότερη “διαύγεια” στο τελικό αποτέλεσμα. Εν κατακλείδι το “Rejected Gods” είναι ένα εξαιρετικό ντεμπούτο άλμπουμ με πολύ όμορφα τραγούδια, ίσως μόνο τα “Her Descending Ghost” και “Grief Divine” να υπολείπονται κάπως των υπολοίπων αλλά αυτό είναι καθαρά υποκειμενικό, από μια μπάντα που δείχνει ότι έχει να μας δώσει ακόμη περισσότερα στο μέλλον. Να δώσω συγχαρητήρια στα παιδιά και να τους ευχηθώ καλή συνέχεια για το μέλλον.
8/10
Πάνος Πρέντζας
[email protected]
previous post
next post
Related posts
- Comments
- reviews