Να λοιπόν που οι Σουηδοί ‘70s hard rockers Lugnet επιστρέφουν με τον διάδοχο του προ διετίας “Nightwalker”, ο οποίος φέρει τον τίτλο “Tales From The Great Beyond” και αποτελεί την τρίτη ολοκληρωμένη δουλειά του συγκροτήματος. Αυτό αποτελείτε από τον Johan Fahlberg (Jaded Heart, Insania) στα lead φωνητικά, τον Lennart “Z” Zethzon (Clifftones) στο μπάσο, τους Matti Norlin (Badge, Urban Clash) και Micke Linder στις κιθάρες και τέλος, τον Fredrik Jansson–Punkka (Angel Witch, ex–Abramis Brama, ex–Count Raven) στα drums.
Οι χαρισματικοί heavy rockers επέστρεψαν μετά από ένα αρκετά συμπαθητικό άλμπουμ (σ.σ.: βλ. “Nightwalker”), όμως αυτή τη φορά τα riffs, το μπάσο, τα φωνητικά και τα τύμπανα ηχούν στα δικά μου αυτιά πολύ καλύτερα και πιο ελκυστικά ως προς τον ακροατή. Οι επιρροές είναι λίγο πολύ αξιοσημείωτες, τις πιάνει το αυτί σου από τα πρώτα ακούσματα. Εδώ κάποιος που δεν γνωρίζει τους Lugnet θα συναντήσει πολλά στοιχεία από τα πρώτα άλμπουμ των Deep Purple και των Black Sabbath, Rainbow της Dio περιόδου ενώ αν πας σε πιο μεταγενέστερα σχήματα, σίγουρα λοξοκοιτούν από την γωνία οι Witchcraft και οι Cathedral. Όλα αυτά βάλτε τα μαζί και θα έχετε το αποτέλεσμα του δίσκου.
Όσον αφορά τώρα στα του δίσκου, αυτός ξεκινά με το εξαιρετικό “Still A Sinner” το οποίο σε «μπάζει» κατευθείαν στο νόημα του δίσκου. Ο Johan Fahlberg δίνει ένα ρεσιτάλ ερμηνείας, αποδεικνύοντας ποιοι ήταν αυτοί που τον επηρέασαν μουσικά και ερμηνευτικά (σ.σ.: Ian Gillan, David Coverdale, Ronnie James Dio), μιας και το κομμάτι είναι «κομμένο και ραμμένο» στα μέτρα του. Ακολουθεί το “In Harvest Time”, το οποίο είναι σε πιο Uriah Heep φόρμες αλλά αυτό δεν νομίζω να χαλάει κανέναν, μέχρι το επτάμισι λεπτων “Another World” να κάνει την εμφάνιση του. Μια πολύ καλή ατμοσφαιρική πλευρά για να μπει σε πιο αργόσυρτα μονοπάτια των Rainbow για να πάει μετά και να ανεβάσει ταχύτητες και να με μεταφέρει στο “Long Live Rock & Roll” άλμπουμ σαν vibe. Θα μπορούσα να το φανταστώ ως κομμάτι να παίζετε ως medley μαζί με το “Kill The King”.
Το “Out of My System” θα μπορούσε εύκολα να αποτελεί κομμάτι Spiritual Beggars μέσα από το “On Fire” (2002), με το “Svarv” που έρχεται μετά ως ιντερλούδιο να σου φέρνει στο μυαλό μεσαιωνικές καταστάσεις, κάστρα, ιππότες και δεσποσύνες. Οι ταχύτητες ανεβαίνουν με το “Eaten Alive”, το οποίο έχει αυτό τον ‘70s vintage ήχο & διάθεση, που δεν σε αφήνει να κουνάς ρυθμικά το κεφάλι σου πάνω κάτω για τα σχεδόν τρία λεπτά που διαρκεί! Στο “Pale Design” ισχύει ότι και στο προηγούμενο, με την διαφορά πως αυτό είναι το απόλυτο rock anthem! Δυνατό, εξωφρενικό heavy rocking riffing στις κιθάρες, δυνατό drumming και μια μεθυστική ερμηνεία σε κρατούν δέσμιο μέχρι το εξαιρετικό – καλύτερο του δίσκου – solo κάνει την εμφάνιση του. Σίγουρα γι’ αυτό ο Ritchie Blackmore θα είναι υπερήφανος, δεν χωρά αμφιβολία.
Αν όμως κάτι περίμενες σε αυτό το δίσκο, είναι να ακούσεις πόσο καλά «γκρουβάρει» αυτή η μπάντα, οι οποίοι σου απαντούν ξεδιάντροπα με το “I Can’t Wait” και το Sabbath-ικό του riffing. Εδώ όλα δείχνουν ότι έχουν τοποθετηθεί με χειρουργική ακρίβεια. Στίχοι, μελωδίες, drum fills ώστε το κομμάτι να κερδίσει τον ακροατή και πιστέψτε με, το καταφέρνει πανεύκολα! Προ τελευταίο έρχεται το “Black Sails”, το δεύτερο μεγαλύτερο κομμάτι του δίσκου που διαρκεί σχεδόν εννέα λεπτά, το οποίο έχει μια άρρωστη, πραγματικά ατμόσφαιρα, όπου ανάλογα ηχητικά εφέ σε οδηγούν σε μια ατμόσφαιρα, ανάλογη με αυτή που μου έβγαζε το “Legend” των Witchcraft. Βαριά, τεράστια και ακατέργαστη. Το φινάλε έρχεται με το “Tåsjö Kyrkmarsch” να κλείνει το άλμπουμ, με έναν περίεργο αλλά ευχάριστο τρόπο.
Πραγματικά αν είστε λάτρεις των προαναφερθέντων σχημάτων ως παραπομπές, κάντε την χάρη στον εαυτό σας και ψάξτε να βρείτε το δίσκο αυτό. Θα τον απολαύσετε για πάρα πολλές ακροάσεις, με συνοδεία κεριών και καλού κρασιού για την ανάλογη ατμόσφαιρα.
8.5/10
Νίκος Σιγλίδης
[email protected]
