Exodus, Obituary, Heathen, Morgoth
09-06-2012 Fuzz Αθήνα
Έφτασε η ώρα για το μεγάλο thrash/death live που έλαβε χώρα και στην Αθήνα! Από την στιγμή που ανακοινώθηκε πολλά πρόσωπα χαρήκαν και άλλα τόσα εξτασιάστηκαν! Thrash και Death σκηνικό στην χώρα μας από μπάντες αγαπημένες από χιλιάδες ανά τον κόσμο metalheads!
18:20 άνοιξαν οι πόρτες (νωρίτερα κιόλας 10 λεπτά! Σπάνιο φαινόμενο για τέτοια συναυλία στην χώρα μας) και ο κόσμος μαζευόταν σιγά-σιγά όλο και πιο πολύ. Βέβαια ο καιρός δεν βοηθούσε και πολύ, το κλίμα γενικά γιατί σε κλειστό χώρο με τόσους ανθρώπους μια ασφυξία την έχεις! Η προσέλευση του κόσμου ήταν σχεδόν ικανοποιητική, σκεφτείτε ότι υπήρχε χώρος μπροστά απ την σκηνή για τα γνωστά pits όπου ήταν αραιός σε στιγμές κυρίως μέχρι να αρχίσουν οι Heathen. Όπως καταλαβαίνετε οι Morgoth που άνοιξαν το Live είχαν λιγότερα άτομα κατά πολύ από τους επόμενους. Δυστυχώς γιατί είναι πολύ αξιόλογη μπάντα με πολύ βαρβάτο υλικό (το οποίο με κούρασε μια δυο φορές γιατί άκουγα παρόμοια πράγματα, μπορεί να ήταν και ιδέα μου όμως γιατί πρώτη φορά τους άκουγα) σκηνική παρουσία μέτρια δεν είχαν κάτι το ιδιαίτερο, λιτοί, ευδιάθετοι και καλοί μουσικοί. Λάτρεψα τα ουρλιαχτά του Marc Grewe και τα δίκασα του άλλου Marc, του Reign, πίσω από τα τύμπανα! Επιθετικοί με ωραίο ήχο κάτι που ήταν απ τα θετικά της βραδιάς για όλες τις μπάντες. Έπαιξαν μια ώρα γεμάτη και μας έβαλαν στο κλίμα πολύ άνετα, έμαθαν και μερικά ελληνικά και μας τα πέταγαν που και πού για να χαρούμε! «Ευκαριστώ», «Ατήνα» κλπ. Με 14 κομμάτια απ’ όλα τα άλμπουμ τους κανείς δεν έμεινε παραπονεμένος!
Set List: Body Count, Exit to Temptation, Unreal Imagination, The Travel Resistance, Suffer Life, Lies of Distrust, Sold Baptism, Under the Surface, White Gallery, Burnt Identity, Pits of Utumno, Isolated.
Αφού έληξαν, σειρά είχαν οι Heathen να ανέβουν στην σκηνή. Πολλοί τους περίμεναν ανυπόμονα απ όσο άκουγα, μιας και ήταν η πρώτη φορά που εμφανιζόντουσαν στην χώρα μας. Intro και μας έρχονται! Δυναμικοί και αυτοί να μας ευχαριστούν στα ελληνικά, επαγγελματίες (και ποιος δεν ήταν σε αυτό το Live βασικά) και προπάντων άρτιοι εκτελεστές. Εγώ είχα την εντύπωση ότι άκουγα τις κομματάρες τους από CD. Απίστευτη χροιά ο D.White, σταθερότατο παίξιμο οι κιθαρίστες, χαρακτηριστικές τριπλέτες που χρησιμοποιούν συνέχεια ακούγονταν πεντακάθαρα και γενικότερα η απόδοση τους ήταν παραπάνω από ευχάριστη και δυναμική. Ο Lee Altus μας τιμάει για πρώτη φορά στην βραδιά καθώς θα τον βλέπαμε ξανά μετά και με Exodus. Έπαιξαν κομμάτια απ όλη την δισκογραφία τους η οποία είναι αρκετά μικρή για μια τόσο μεγάλη (συνθετικά) μπάντα. 3 full lengths συν άλλες κυκλοφορίες. Θα γούσταρα πολύ να έπαιζαν και την διασκευή σε “Kill the King” απ την δισκάρα τους “Victims of Deception” έτσι για την τιμή αλλά έπαιξαν άλλα από αυτήν όπως θα δείτε παρακάτω. Απόλυτα ευχαριστημένος προσωπικά καθώς ήταν πολύ ομιλητικός και ο τραγουδιστής και υπήρχε επαφή με το κοινό! Το αστείο ήταν ότι σε μια φάση δεν θυμάμαι σε πιο κομμάτι ακριβώς, ξεκινάνε να παίζουνε και σταματάνε μετά από κάποια δευτερόλεπτα με τον Lee Altus να κάνει σχόλιο: someone can’t read! Αναφερόταν για το set list γιατί ο drummer ξεκίνησε και έπαιζε άλλο κομμάτι και όλοι οι άλλοι άλλο! Γέλια και ξανά απ την αρχή το σωστό αυτή την φορά! 1 ώρα γεμάτη και αυτοί με τον Rob Dukes (Exodus) να τους παρακολουθεί και να τραβάει βίντεο από το μπαλκόνι πάνω δεξιά εκ της σκηνής! Ωραίο Hint και αυτό ώσπου έφτασε η στιγμή να παραδώσουν την σκυτάλη στους επόμενους, οι οποίοι είναι απ τα μεγαθήρια του είδους τους.
Set list: Dying Season, Control by Chaos, Goblin’s Blade, Open the Grave, Fade Away, Heathen’s Song, Arrows of Agony, (Intro )Hypnotized, Opiate of the Masses, No Stone Unturned, Silent Nothingness, Mercy is no Virtue, Death by Hanging.
Obituary λοιπόν, γι αυτούς και αν υπήρχε ανυπομονησία. Καθώς ανέβαιναν οι τεχνικοί μετά από κάθε μπάντα για να φτιάξουν το stage για την επόμενη το κοινό αραίωνε, καθόταν κάτω και συζητήσεις γινόντουσαν από παντού. Το σκηνικό που σβήνουν τα φώτα ξαφνικά και όλοι γυρνάμε και κοιτάμε την σκηνή όλοι το έχουμε ζήσει. Ε αυτή την φορά το death metal των Obituary μας πείρε και μας σήκωσε με το πρώτο φώς. Αυτός ο scooped ήχος κιθάρας απ τους Marshall, τα βαρβάτα drums που έτριζαν το Fuzz με τα δικασίδια, το μπάσο που γρύλιζε από πίσω και η κτηνώδης φωνάρα του John Tardy ανατρίχιασαν και τους τοίχους. Δεν χρειάζεται να πω πώς με το πρώτο τούπα τούπα που ακούστηκε χάλασε ο κόσμος από το pit! Πολύ τρελό συναίσθημα να ακούς ζωντανά αυτές τις συνθέσεις. Γεμάτοι ενέργεια και groove. Ήταν λακωνικοί μπορώ να πω (απ όσο ξέρω έτσι είναι πάντα) το οποίο απ ότι άκουσα από τους γύρω μου μετά τους ξενέρωσε λίγο. Αλλά εντάξει death metal παίζουν, είναι πάνω στην σκηνή και δίνουν την ψυχή τους δεν νομίζω ότι πρέπει να έχει παράπονο κάποιος επειδή δεν έκαναν τίποτα αστειάκια. Φοβεροί εν ολίγοις έκαναν τον κόσμο για τα καλά να κοπανηθεί τρελά για πρώτη φορά την βραδιά αυτή.
Set List: Redneck, Stomp On the Floor, Internal Bleeding, List of Dead, Blood to Give, Chopped in Half, Turned Inside Out, Dying, Threatening Skies, By the Light, Find the Arise, Dethroned Emperor (Celtic Frost cover), The End Complete, Slow Death, ‘Til Death Evil Ways, Slowly We Rot.
Σειρά τέταρτη και τελευταία έχουν οι Exodus, headliners της βραδιάς με το αγνό και επιθετικό thrash τους να είναι αυτό που χρειαζόταν για να είμαστε εμείς την Κυριακή με πιασμένους λαιμούς και μελανιές στο σώμα!! Άργησαν να βγουν λίγο, όμως αυτό μας έκανε να ανυπομονούμε ακόμα πιο πολύ καθώς βλέπαμε τον Nicolas Barker (drummer, ex-Cradle Of Filth, ex-Dimmu Borgir, ex-Old Mans Child, κλπ) ως τεχνικό των drums του Hunting να τεστάρει το Kit και τα triggers. Βλέπαμε επίσης τον Hunting να κάνει ζέσταμα χεριών χτυπώντας με τις μπαγκέτες ρυθμούς στα κάγκελα του μπαλκονιού στο πλάι πάνω απ την σκηνή και τον Rick Hunolt (ο οποίος αντικατέστησε όπως όλοι μάθαμε τον Gary Holt ο οποίος αντικατέστησε τον Jeff Hanneman στους Slayer για την περιοδεία!) καθιστός με την V του να ζεσταίνει δάχτυλα! Μην τα πολυλογώ μπήκαν στο stage και είδαμε χαρά στα σκέλια μας! Με την καλή έννοια πάντα! Πανζουρλισμός επικράτησε από απανωτά headbangings και mosh pits που γινόντουσαν σε κάθε break και verse! Μας πήραν κανονικά από τα μούτρα, με την σκηνική παρουσία του Dukes ο οποίος πάει πάντα πέρα δώθε να τσεκάρει και να τσιγκλήσει το κοινό με τις εκφράσεις του! Ένας Rick Hunolt να λατρεύει αυτό που κάνει, που ξαναγύρισε με την μπάντα του επί το έργον. Φαινόταν πόσο πολύ του είχε λείψει κάτι τέτοιο, έκανε πραγματικά σαν τρελός σε στιγμές και χαμογελούσε συνέχεια στο κοινό, μας μετέφερε την ενέργεια του εντελώς άμεσα και εμείς απλά την νιώσαμε και συνεχίσαμε στον ρυθμό. Μιας που λέω για ρυθμό, ο Tom Hunting είναι ο πιο απίστευτο thrash drummer ever που έχω δει. Τα πράγματα που παίζει δεν τα παίζει κανείς, είναι απόλυτα χαρακτηριστικός και η δύναμη που βγάζει είναι συγκλονιστική. Κάνει τους Exodus αυτό που ακριβώς είναι και πρέπει να είναι. Δεν ξέρω αν θα ήταν έτσι χωρίς έναν τέτοιο drummer στο οπλοστάσιο τους. Με έκανε να θέλω να σκοτώσω τον διπλανό μου στα Toxic, Shepherd, Impaler, Piranha και Bonded. Εκτελέστηκαν οι κομματάρες που θα δείτε παρακάτω με περισσή αρτιότητα και αστείρευτη ενέργεια. Πραγματικά είναι πόλεμος το να δεις αυτή την μπάντα ζωντανά. Ένα πράγμα σκεφτείτε, το κλασσικό wall of death που κάνουν πάντα στην μέση του “Strike of the Beast” δεν ήταν τίποτα μπροστά στο pit που έπιασε ΌΛΟ τον χώρο κάτω γύρο-γύρο στο Toxic Waltz. Τέτοιο πράγμα δεν έχω ξαναζήσει σε live, τόσο τρέξιμο και κοπάνημα δεν πέφτει πουθενά αλλού. Επίσης χάρηκα απίστευτα που έπαιξαν αρκετά κομμάτια από την δισκάρα “Tempo of the Damned”. Όσοι ήταν εκεί έζησαν μια πραγματική thrash εμπειρία! Κρίμα για όσους δεν το ακούνε!!!!
Set list: Last Act of Defiance, Iconoclast, Piranha, Shroud Of Urine, Braindead, MetalCommand, …And Then there were None, Pleasures of the Flesh, Lesson In Violence, Blacklist, Scar Spangled Banner, Impaler, Bonded by Blood, War is my Shepherd, ToxicWaltz, Strike of the Beast
Χρήστος Τσίτσης
