Εδώ έχουμε να κάνουμε με μια all-star μπάντα η οποία στο δυναμικό της έχει κάποια τεράστια ονόματα με τρομερές συμμετοχές. Αρχικά ο ιθύνων νους είναι ο Giancarlo Floridia ο οποίος έχει συνεργαστεί με πολύ μεγάλα ονόματα, όπως με τους Juan Croucier (Ratt), Fabrizio Grossi (Steve Vai, Alice Cooper), Jeff Pogan (Suicidal Tendencies) και Alessandro Del Vecchio (Hardline). Επιπλέον, στην μπάντα βρίσκονται οι Alex De Rosso (ex- Dokken), Tim Gaines (ex-Stryper) και Matt Starr ο οποίος έχει συνεργαστεί με τον μοναδικό Ace Frehley των KISS.
Ξεκινάμε με το “Back From This” το οποίο μπαίνει δυναμικά με ένα πολύ ωραίο riff. Δυστυχώς όμως το κομμάτι δεν έχει να μας πει κάτι και περνάει πραγματικά απαρατήρητο. Ακολουθεί το “Angelic” το οποίο επίσης δεν είναι κάτι το ιδιαίτερο και ακόμα και να μην το είχαμε ακούσει ποτέ δεν θα μας έλειπε. Το “Acceptance” κάτι προσπαθεί να κάνει αλλά δεν τα καταφέρνει. Καλύτερο από τα προηγούμενα κομμάτια, αλλά σε καμία περίπτωση κάτι το τρομερό. Έχω ακούσει μόλις τρία τραγούδια και ήδη νιώθω κουρασμένος. Ελπίζω το album να πάρει σύντομα τα πάνω του. Το πιο “cheesy” “Through The Scars” μας ξυπνάει κάπως αλλά και πάλι έχει αρκετά στοιχεία που με χαλάνε. Συνεχίζουμε με το “I Know I Need To Let You Go” το οποίο είναι ίσως ότι καλύτερο έχουμε ακούσει μέχρι τώρα, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι είναι κομματάρα. Δεν θα συνεχίσω να αναλύω το κάθε τραγούδι, καθώς τα κομμάτια που ακολουθούν δεν έχουν να μας πουν τίποτα. Πολύ κουραστικό album με τίποτα το καινούργιο, χωρίς να έχει να μας προσφέρει κάτι το ποιοτικό.
Πολλοί θα σκεφτόντουσαν ότι με τέτοια ονόματα θα είχαμε έναν εξαιρετικό δίσκο, ή τουλάχιστον κάτι τρομερά ευχάριστο και χαλαρωτικό. Δυστυχώς όμως δεν έχουν έτσι τα πράγματα. Πραγματικά το album ήταν τρομερά κουραστικό, χωρίς να έχει κάτι να μας δώσει.
2/10
Θανάσης Γκότοβος
[email protected]