Μια φορά και έναν καιρό γιγάντια, πεινασμένα, σκοτεινά Τρόλ κατέστρεφαν ολόκληρα χωριά με ένα πέρασμα τους και άφηναν πίσω τους μόνο ίχνη από κόκαλα και αποκαΐδια, αλλά ακόμα και όταν έφευγαν είχε κανείς την εντύπωση ότι ακόμα μπορούσε να ακούσει κάθε κραυγή αγωνίας μέσα από τα χαλάσματα… ΑΛΛΑ μη φοβάστε αγαπητοί, διότι τα δικά μας Τρόλ από τη Φινλανδία δεν πρόκειται να σας επιτεθούν (εκτός αν κρατάτε πάνω σας μεγάλη ποσότητα αλκοόλ). Finntroll λοιπόν, αυτή η ανεπανάληπτη μπαντάρα και “Blodsvept”, το έκτο τους full length album, στο οποίο συνδυάζουν την ωμότητα και τη δυναμικότητα, με τη μελωδικότητα και βάζουν άλλο ένα κεφάλαιο στη Βίβλο του Folk Metal. Φρόντισαν η παραγωγή αυτή τη φορά να είναι “περίεργη” και όχι ιδιαίτερα προσεγμένη για να ταιριάξει με το “σκληρό” κλίμα του album… και ΠΟΛΥ καλά έκαναν! Το πρώτο κομμάτι με υποδέχτηκε με την επίθεση ενός πεινασμένου, αιμοβόρου Τρόλ (όχι όχι είμαι αρτιμελής μην ανησυχείτε) και από αυτό και μόνο κατάλαβα ότι το “Blodsvept” θα με συνοδεύσει στις φανταστικές εξορμήσεις μου για πολύ καιρό (όπως και στο WOW). Γενικότερα οι Finntroll μέσα από το “Blodsvept” γυρίζουν πίσω στις εποχές της ωμής επιθετικότητας η οποία όμως κρύβει πολλές ευχάριστες εκπλήξεις τις οποίες θα ανακαλύψετε σύντομα και συγκεκριμένα στις 25 Μαρτίου που κυκλοφορεί το album, αλλά δεν χάνουν το humor και τη μελωδία τους και παραμένουν οι κλασσικοί ΓΑΜΑΤΟΙ Finntroll! Κομμάτια τα οποία ξεχώρισα: “Rosets Kung”, “Skogsdotter”, “Haxbrygd”, “Tva Ormar”, “Fanskapsfylld” και φυσικά το έπος τελειωτικό χτύπημα “Midvinterdraken” (ναι όλο το δίσκο, παίζει πρόβλημα; Ε;). Αυτά λοιπόν και επειδή έχω συγκινηθεί ιδιαίτερα από αυτό μου το βίωμα, όποιος δεν πάρει να ακούσει το album θα του επιτεθεί extra θυμωμένο γιγαντιαίο Τρόλ την ώρα που θα τρώει το extra cheesy burger του.
9/10
Ελένη Φιλιππούση
