Το γερμανικό metal ανέκαθεν είναι γνωστό για το νεύρο του. Η προφορά τους και η γλώσσα παίζουν σημαντικό ρόλο σε αυτό. Τραχιά και άγρια! Εδώ όμως, σ΄ αυτό το νέο συγκρότημα η κατάσταση μπερδεύεται λίγο.
Σας παρουσιάζω τους ανάλαφρους Fluppe στην πρώτη τους EP παραγωγή που μετράει τέσσερα κομμάτια. Σε ένα πρώτο άκουσμα οι μινόρε κλίμακες κάνουν έντονη την παρουσία τους, δοσμένες με χαρμόσυνους ρυθμούς. Αν βάλετε τις κιθαριστικές γραμμές των The Cure, με ατμόσφαιρα U2 και νοοτροπία χαλαρού, αγγλικού rock των 90s, θα έχετε μια καλή πρώτη εντύπωση για το τι θα βρείτε σε αυτή τη δουλειά.
Η παιδική αγνότητα και οι πρώτες εφηβικές προσγειώσεις της ζωής σου βγαίνουν εύκολα, ακούγοντας τα φωνητικά των κομματιών αυτών. Ίσως για αυτόν τον λόγο να μην υπάρχει αυτό το νεύρο στην μουσική τους. Δεν θα τσιτώσετε με αυτό το EP. Είναι σαν να έχει λάβει σάρκα και οστά κατά την διάρκεια ενός φθινοπωρινού περιπάτου σε μια γερμανική πεδιάδα υπό ηλιοφάνεια.
Ερχόμαστε στους παίχτες. Τα τύμπανα σε αργές και μέτριες ταχύτητες, το πολύ. Απλοί ρυθμοί στο background και παρόμοιοι, αν όχι ίδιοι. Το μπάσο συνοδεύει απλοϊκά αλλά ευχάριστα, χωρίς να παίζει κάποιο δημιουργικό ρόλο, πέραν του να δίνει τον τόνο ως πρέπει. Οι υπόλοιποι έχουν τον πρωταγωνιστικό ρόλο. Φωνητικά ανέμελα, δοσμένα στα γερμανικά. Αυτό μπορεί να σας κάνει και να χαμογελάσετε. Οι κιθάρες συνοδεύουν, χωρίς να προσθέτουν κάτι πιο έντεχνο στον χαρακτήρα των τραγουδιών. Όγκος δεν υπάρχει, εννοείται, μιας και αναφερθήκαμε ήδη στις βασικές ηχητικές επιρροές της μπάντας.
Εάν, όμως σχεδιάζουν την μελλοντική κυκλοφορία ενός LP, θα πρέπει να εμπλουτίσουν την μουσική τους ή με σημεία στα οποία παίρνει κάποιος από τους υπόλοιπους, πέραν του τραγουδιστή, τον πρωταγωνιστικό ρόλο ή με περισσότερη φαντασία στην συνοδεία αυτού. Θα πρέπει να δώσουν λίγο χαρακτήρα και οι υπόλοιποι του συγκροτήματος. Να βγει και η δική τους ταυτότητα προς τα έξω. Δεν θα πρέπει να είναι τόσο ίδια όλα τα κομμάτια τους σε ένα μελλοντικό δίσκο που θα περιέχει οχτώ με δέκα κομμάτια.
Για όσους ενδιαφέρει, Fluppe είναι το τσιγάρο και ο τίτλος που φέρει το EP μοιάζει να είναι μια μικρή κωμόπολη ανατολικά του μοναδικού μεγάλου λιμανιού της Γερμανίας, Αμβούργο. Ας τους ευχηθούμε να συνεχίσουν το κάπνισμα οι κύριοι και να μην δοκιμάσουν απλά ένα τσιγάρο και να το αφήσουν, επειδή τους χάλασε η γεύση.
4,5/10
Σπύρος Γρηγορίου
[email protected]
