Οι Folge Dem Wind παρά το όνομα τους μας έρχονται από την Γαλλία. Έχουν ένα ιδιαίτερο cult status, το οποίο το έχουν κτίσει σε αυτά τα περίπου δέκα χρόνια της ύπαρξης τους κυρίως λόγω της ασυμβίβαστης στάσης αναφορικά με αυτά που παίζουν καθώς η μπάντα δεν κολλάει πουθενά και δεν κάνει εκπτώσεις στα εκφραστικά της μέσα και στην ειλικρινή ακρότητα της μουσικής της. Ιδιαίτερο αναμφίβολα το τελικό μουσικό αποτέλεσμα αυτής εδώ της δουλείας η οποία συνεχίζει και επεκτείνει την φιλοσοφία τους. Οι συγκεκριμένοι τύποι όντας avantagarde με τον δικό τους προσωπικό τρόπο, όπως ακριβώς και οι συμπατριώτες του Deathspell Omega (ότι πιο κοντινό με το οποίο να μπορούμε να τους παρομοιάσουμε και την ίδια στιγμή και εντελώς άσχετο) δημιουργούν αυτό που οι ίδιοι ονομάζουν Total Art, ολοκληρωτική τέχνη, που όπως οι ίδιοι σπεύδουν να εξηγήσουν είναι η τέχνη που δεν γνωρίζει κανέναν συμβιβασμό και περιορισμό, η τέχνη όπου κάθε εργαλείο έκφρασής είναι διαθέσιμο, ακριβώς λόγω της έλλειψης περιορισμών για την επίτευξη του ιδανικού καλλιτεχνικού αποτελέσματος. Η ενότητα των μελών και το εσωτερικό δέσιμο είναι πολύ σημαντικά στοιχεία στο όλο όραμα της μπάντας κάτι που φαίνεται πως πια έχει σε μεγάλο βαθμό επιτευχθεί. Τα ιδιαίτερα θεατρικά shows τους δίνουν στο κόσμο να καταλάβει ακόμη καλύτερα το μήνυμα των στίχων τους. Όλη η μουσική τους σκοπό έχει να περάσει το μήνυμα αυτό. Στίχοι που μιλάνε για πνευματική αφύπνιση και για τις αρχαίες εποχές , για την φύση και για τον Παγανισμό βεβαίως που, εδώ από ό,τι φαίνεται έγκειται και το κύριο μήνυμα τους. Μουσικά τώρα το υλικό τους πέρα από την αισθητική περισσότερο και λιγότερο μουσική συνάφεια του με το αντίστοιχο των Deathspell Omega μπορεί να σας φέρει στο μυαλό μια Μεσογειακή/Νοτιοευρωπαϊκή αύρα κάπου κοντά στον ήχο των δικών μας Agatus ή ακόμη και στον ήχο και φιλοσοφία των επίσης στην ίδια εταιρία ευρισκομένων Βέλγων Cult Of Erinyes, τονίζοντας και πάλι πως οι αναφορές αυτές είναι ενδεικτικές. Τα riffs έχουν σαν κύριο άξονα την δημιουργία σκοτεινών εικόνων. Άλλοτε ακούγονται αρκετά “σιδηροδρομικά” αλλά όχι και τόσο Νορβηγοπεπή, άλλοτε πάλι δεν διστάζουν να υιοθετήσουν πιο νότιες μελωδικές φόρμες σε συνδυασμό με γρήγορο και έντονο drumming (προσοχή οχι blasts), που σκοπό έχει να βγάλει ένα έντονα πρωτόγονο συναίσθημα. Είναι επίσης φορές που ψιθυριστά φωνητικά μαζί με ακουστικές κιθάρες δημιουργούν μια αίσθηση, να το πω, οικειότητας μέσα στο σκοτάδι της μουσικής τους, όπως στην μέση του “To The Void”. Τα φωνητικά περισσότερο σε μια φυσική χροιά ουρλιαχτών δημιουργούν αυτή την βασανισμένη, αν θέλετε ritualistic προσέγγιση που τόσο πολύ επιζητούν. Σαν μικρή trivia πληροφορία σημειώστε το γεγονός πως το τρίτο κομμάτι του δίσκου τιτλοφορείται “Die Wahrheit Steht Im Blut” που φυσικά δεν είναι κάτι άλλο παρά το πρώτο όνομα της μπάντας. Δίσκος πολύ ιδιαίτερος που πρώτα βιώνεται και μετά, νομίζω, ακούγεται και για τον λόγο αυτό θα χρειαστούν αρκετές ακροάσεις. Όσοι νομίζετε ότι έχετε ακούσει τα πάντα στο balck metal κατά την ταπεινή μου κρίση ακούστε προσεκτικά και αυτούς εδώ τους Γάλλους.
8/10
Τάσος Δεληγιάννης
