Δεν κατάλαβα πότε το λόγο των επανεκδόσεων. Ναι, μπορεί ο ήχος να είναι καλύτερος σε μερικούς, σε κάποιους άλλους να περιέχουν extra κομμάτια yadda, yadda. Εγώ όλα αυτά τα εξισώνω με αρπαχτές από τις εταιρείες. Μπορεί οι ορκισμένοι οπαδοί να διαφωνούν. Στην περίπτωση των Σουηδών rockers ισχύει το ίδιο, με χειρότερο τρόπο, διότι ούτε ο ήχος είναι καλύτερος, γιατί θέλανε να δείξουν την «ωμότητα» του κλασσικού ντεμπούτου τους, αλλά ούτε extra κομμάτια υπάρχουν. Ομολογώ πως έχουν αρκετά εντυπωσιακές πωλήσεις καθώς ήταν πρώτοι στα πάτρια charts, ενώ στα Γερμανικά κατείχαν την 78η θέση αλλά και οι 6 διαφορετικές εκδόσεις του βινυλίου για τον καινούριο τους δίσκο έγιναν sold – out πριν καν εκτυπωθούν. Οπότε λογικό η εταιρεία να μυριστεί χρήμα στην υπόθεση των Σουηδών. Μουσικά τώρα, η μπάντα αυτή είναι πολύ καλή και σε βάζει σε 70s mood, ο τραγουδιστής άψογος, fan των Led Zeppelin και ειδικά Robert Plant, χαρακτηρίζει όλη την μουσική και της δίνει μια ταυτότητα. Οι υπόλοιποι μουσικοί από πίσω δίνουν τα δικά τους χρώματα βγάζοντας την ψυχή τους μαζί με τον τραγουδιστή για να χρωματίσουν τον μεγάλο καμβά των Graveyard. Σαν δίσκος είναι πολύ καλός και κανονικά θα του έβαζα πολύ παραπάνω, αλλά αυτά τα κόλπα του marketing ποτέ μου δεν θα τα καταλάβω.
6,5/10
Tένια Λάρδα
