Τι έκαναν δεκατρία (!) ολόκληρα χρόνια οι Helreidh από την Ιταλία ανάμεσα στο δεύτερο και το τρίτο άλμπουμ τους; Νομίζω ότι το μόνο hint που έχουμε είναι η νέα κυκλοφορία τους, ‘Fragmenta’, που, ομολογουμένως, μπορεί να χαρακτηριστεί ως αρκετά πολύπλοκη συνθετικά, και, συνεπώς, χρονοβόρα. Το είδος τους κινείται στα progressive μονοπάτια, με κάποιες power και symphonic επιρροές, και ο ήχος τους θυμίζει μπάντες όπως Kamelot, Savatage και Ayreon. Στο ‘Fragmenta’ μπορεί κανείς να εντοπίσει πολυδιάστατες συνθέσεις με έντονο συναισθηματισμό και μελωδικότητα, ενώ ταυτόχρονα δεν αφήνει ανικανοποίητους τους λάτρεις του τεχνικού κομματιού, που χαρακτηρίζει το συγκεκριμένο ιδίωμα. Από εκτελεστικής άποψης, οι Helreidh αναμφίβολα διακρίνονται από επαγγελματισμό και τεχνική αρτιότητα. Μπορεί αυτό που θα πω τώρα να φανεί αντιφατικό με την τελευταία πρόταση, αλλά πρόκειται καθαρά για θέμα αισθητικής: η φωνή του Max Bastasi μου φάνηκε αρκετά αταίριαστη με το όλο σύνολο. Δε μιλάω σε καμία περίπτωση για φάλτσα, ή τεχνική ανεπάρκεια, αλλά προσωπικά η χροιά του μου ακούστηκε υπερβολικά ‘heavy’, σε αρκετά σημεία, για το ‘εξευγενισμένο’ ιδίωμα της μπάντας. Σχετικά με τις συνθέσεις, τώρα, όπως προανέφερα είναι πολύ προσεγμένες, και αφήνουν στον ακροατή το περιθώριο διαφορετικών οπτικών, με την έννοια της εστίασης στην εκάστοτε μελωδική γραμμή που ακολουθεί κάθε όργανο, ενώ μπορώ να πω ότι βρίθουν πολυπλοκότητας στην ανάπτυξή τους (κάποιες φορές σε υπερβολικό βαθμό). Μου άρεσαν, επίσης, πολύ τα συμφωνικά μέρη με τα έγχορδα (ή, τέλος πάντων, τους αντίστοιχους ήχους), καθώς και instrumental σημεία σε ρόλο ‘γέφυρας’, όπου κυριαρχούν progressive ρυθμικά σχήματα και έξυπνα ατμοσφαιρικά πλήκτρα. Στιχουργικά έχουμε να κάνουμε με διάφορα φαντασιακά- παραμυθικά θέματα, που περιλαμβάνουν βασιλιάδες, πριγκίπισσες και ‘μαγικά’ πλάσματα, ενώ σε αρκετά σημεία δε λείπει η χρήση της λατινικής (όπως, άλλωστε, και στους τίτλους των κομματιών και του ίδιου του άλμπουμ). Το εξώφυλλο του ‘Fragmenta’ με το κολλάζ… ματιών (!) συγχωρείται ως ένα από τα ελάχιστα ατοπήματα της κυκλοφορίας! Τέλος, δεν ξέρω αν και κατά πόσο θα σας μείνει αξέχαστο το εν λόγω άλμπουμ, πάντως αν αγαπάτε το progressive- power σίγουρα σας το προτείνω, και όχι για μία μόνο ακρόαση!
7/10
Μαριάνθη Μακροπούλου
