Καινούρια μπάντα στο κουρμπέτι οι γείτονες La Fin από την Ιταλία, οι οποίοι μας παρουσιάζουν το πρώτο τους full-length album. Είχε προηγηθεί ένα EP τεσσάρων κομματιών με τίτλο “Empire Of Nothing” το 2016 το οποίο δημιούργησε κάποιο θόρυβο γύρω από το όνομά τους στο μουσικό ύφος το οποίο κινούνται.
Οι La Fin γενικά είναι από αυτούς που δε φοβούνται να πειραματιστούν με τη μουσική τους και να βάλουν πολλά διαφορετικά στοιχεία, καταφέρνοντας όμως να μην ακούγονται σαν κάτι απροσδιόριστο χωρίς ταυτότητα και ουσία. Χαρακτηριστικό αυτής της κλίσης που έχουν οι Μιλανέζοι προς τον πειραματισμό είναι η σύνθεσή τους που αποτελείται από έξι άτομα, στα οποία συναντάμε τρεις κιθαρίστες με δύο εξάχορδες και μια οκτάχορδη καθώς και πεντάχορδο μπάσο.
Το “The Endless Inertia” έχει εννιά κομμάτια (ουσιαστικά οχτώ, το ένα δεν κρατάει ούτε λεπτό και είναι ιντερλούδιο) και διαρκεί λίγο παραπάνω από πενήντα λεπτά, στα οποία γίνεται ο κακός χαμός. Η βάση της μουσικής τους είναι το post-metal ή καλύτερα θα έλεγα το post-hardcore, αφού σε γενικές γραμμές είναι αρκετά πιο ακραίο.
Χαρακτηριστικές post κιθαριστικές μελωδίες, mid-tempo ογκώδεις ρυθμοί, σκισμένα φωνητικά (με λίγα καθαρά), ωραία ατμοσφαιρικά περάσματα και αρκετά κιθαριστικά στρώματα θέτουν τα βασικά συστατικά της μουσικής παλέτας τους. Κάτι που φαίνεται ξεκάθαρα από το εναρκτήριο “Inertia” το οποίο στα εννιά λεπτά του μας δίνει μια συνολική εικόνα στο τι θα ακούσουμε στη συνέχεια.
Βέβαια, δε μένουν μόνο εκεί. Υπάρχουν και κάποια death ξεσπάσματα (“Zero”), black metal riffing με blast beats (“Repetita”) καθώς και μια γενικότερη prog (ή και djent) νοοτροπία στον τρόπο που χτίζουν τις συνθέσεις τους και στην τεχνική drums/μπάσου που ευτυχώς δεν είναι τα τυπικά της υπόθεσης και αφήνουν το δικό τους ξεχωριστό αποτύπωμα στην κυκλοφορία.
Φαίνεται λοιπόν ότι στο “The Endless Inertia” οι La Fin έχουν σωστή τεχνική κατάρτιση και έχουν ρίξει πολλή δουλειά στα τραγούδια τους. Ένα αποτέλεσμα το οποίο κινείται γύρω από το post-hardcore και έχει αρκετά διαφορετικά πράγματα για τον ακροατή που θα τους αφιερώσει χρόνο. Εύκολο άκουσμα δεν είναι αλλά έχουν καταφέρει να φτιάξουν κάτι με ομοιογένεια και όχι ένα αχταρμά. Ελπίζω να συνεχίσουν έτσι.
7/10
Γιώργος Τερζάκης
[email protected]